Του Θανάση Χειμωνά
Ούτε μία ούτε δύο αλλά 34 (!) λέξεις και φράσεις της αγγλικής γλώσσας αφαίρεσε από το λεξιλόγιό του το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ, χαρακτηρίζοντάς τις «σεξιστικές».
Όταν πληροφορείσαι την είδηση αυτή οι πρώτες σκέψεις που κάνεις είναι θετικές. Ζούμε πλέον για τα καλά στον 21ο αιώνα και ο σεξισμός πρέπει σύντομα να αποτελέσει οριστικά ένα πρόβλημα του Χθες.
Έχει ωστόσο ενδιαφέρον να δούμε ποιες είναι οι λέξεις αυτές που αφαιρέθηκαν.
Όχι φίλοι μου. Το πανεπιστήμιο του Κάρντιφ δεν απαγόρευσε λέξεις τύπου «πορνίδιο» ή «καρακαλτάκα». Στη μαύρη λίστα φιγουράρουν συνηθισμένοι και ανώδυνοι όροι της καθημερινότητας όπως «δεξιόχειρας», «συμφωνία κυρίων» ακόμα και η λέξη «πυροσβέστης» μια και στα αγγλικά δίνει «fireMAN»!
Η κίνηση αυτή των Ουαλών πανεπιστημιακών προκάλεσε (ευτυχώς…) θύελλα αντιδράσεων. Η Τζοάνα Γουίλιαμς, δικηγόρος σε θέματα ελευθερίας της έκφρασης και λέκτορας στο πανεπιστήμιο του Κεντ είπε χαρακτηριστικά: «Η άποψη πως οι άνθρωποι σε ένα πανεπιστήμιο πρέπει να χειραγωγούνται με τέτοιο τρόπο αποτελεί προσβολή τόσο για τους φοιτητές όσο και για τους καθηγητές. Πρέπει να αποδεχόμαστε τη σημασία των λέξεων».
Φοβάμαι πως τοποθετήσεις σαν της κυρίας Γουίλιαμς δεν αρκούν για να αποτραπεί η δικτατορία της Πολιτικής Ορθότητας που έχει αρχίσει να επιβάλλεται παγκοσμίως. Ναι, δικτατορία. Ένα είδος οργουελικής «Αστυνομίας της Σκέψης» η οποία αναγκάζει τους πάντες να σκέφτονται δυο και τρεις φορές πριν αρθρώσουν μια απλή φράση, φοβούμενοι πως θα χαρακτηριστούν ρατσιστές. Μια υστερία που απλώνει τα πλοκάμια της και στο παρελθόν με βιβλία- αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας ουσιαστικά να ξαναγράφονται μόνο και μόνο για να εξαλειφθούν λέξεις που θα εξόργιζαν τους «ευαισθητούληδες».
Το φαινόμενο- δυστυχώς- έχει φτάσει και στη χώρα μας. «Κέρβεροι» της πολιτικής ορθότητας έχουν εμφανιστεί εδώ και χρόνια στα μπλογκ και στα σόσιαλ μίντια, επαναφέροντας στην τάξη τους –δήθεν- ρατσιστές. Πλέον, μέχρι και ολόκληρα άρθρα γράφονται σε εφημερίδες στηλιτεύοντας ακόμα και τυχαία σαρδάμ.
Προφανώς η Πολιτική Ορθότητα ξεκίνησε ως κάτι θετικό, βάζοντας τέλος σε ρατσιστικές και απαξιωτικές συμπεριφορές αιώνων. Όλα όμως έχουν τα όριά τους. Η κυριαρχία μιας ισοπεδωτικής –δήθεν προοδευτικής- λογοκρισίας θα βάλει τέλος σε κάθε μορφή τέχνης, θα θέσει εκτός νόμου ακόμα και την έννοια του χιούμορ. Είμαστε αντιμέτωποι με έναν κίνδυνο συγκρίσιμο με απειλές όπως ο νεοναζισμός και οι τζιχαντιστές.
