Του Στέφανου Μάνου
Πριν από λίγες εβδομάδες το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών "Μάρκος Δραγούμης" (ΚΕΦΙΜ) παρουσίασε την ετήσια έκθεσή του για την ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας.
Πώς ορίζει την ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας το ΚΕΦΙΜ;
Είναι η ημέρα του χρόνου μέχρι την οποία πρέπει να εργάζομαι (ως μέσος Έλληνας) για να πληρώσω τις υποχρεώσεις μου προς το κράτος. Φόρους και ασφαλιστικές εισφορές.
Το 2018 η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας ήταν η 18η Ιουλίου. Εργαζόμαστε εφέτος από την 1η Ιανουαρίου μέχρι τις 18 Ιουλίου για το κράτος. Δώδεκα 12 ημέρες περισσότερο από ό,τι το 2017. Από τις 365 ημέρες του έτους οι 198 είναι αφιερωμένες στις ανάγκες του κράτους και μόνο οι 167 στις δικές μας. Είναι ένας τρόπος να μετράμε την ελευθερία μας. Το 54,25% του χρόνου μας αφιερώνεται αναγκαστικά στο κράτος και τους υποτακτικούς του.
Στη διάρκεια της κρίσης, από το 2009 μέχρι σήμερα, το κράτος αύξησε τις δικές του ανάγκες. Αντί να μειώσει τις επιβαρύνσεις του μέσου Έλληνα για να ενισχύσει την ανάπτυξη, τις αύξησε. Η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας μετακινήθηκε από τη 30η Μαΐου το 2009, στη 18η Ιουλίου εφέτος. Χάσαμε 50 ημέρες, που ήταν δικές μας, και τις δώσαμε στο κράτος.
Για ποιο λόγο; Τι κερδίσαμε; Δώσαμε λεφτά σε ένα παντελώς άχρηστο κράτος. Για μια διοίκηση (κρατική, περιφερειακή και αυτοδιοικητική) ανάξια και ανίκανη (με ελάχιστες εξαιρέσεις) να επιτελέσει τα καθήκοντά της. Όπως αποδεικνύεται σε κάθε κρίση. Στη Μάνδρα και στο Μάτι. Στην ανικανότητα να δρομολογηθούν οποιεσδήποτε επενδύσεις. Η μόνη χώρα σε πρόγραμμα που δεν μπορεί να ξεκολλήσει από τη μιζέρια.
Οι νέοι και οι ικανοί φεύγουν, μεταναστεύουν. Όπως έφευγαν από την Ανατολική Γερμανία πριν τους μαντρώσουν οι θλιβεροί ηγέτες τους. Όσοι απομένουν, μέρα με τη μέρα συνηθίζουν, γίνονται απαθείς, προσπαθούν να βολευτούν με το σύστημα. Με κάποιο κόλπο, μια μικροκομπίνα. Όπως τους έμαθε η αναξιοκρατική πελατειοκρατία.
Η απόδειξη της απάθειας
Για να σας δείξω το βάθος της απάθειάς σας θα χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα. Σύμφωνα με τη μελέτη του ΚΕΦΙΜ, το 2018 θα δουλέψουμε 50 ημέρες για άμεσους φόρους, 67 για έμμεσους και 81 για κοινωνικές εισφορές. Συνολικά 198 ημέρες για πληρωμές στο κράτος.
Από το 2010 ως πρόεδρος της Δράσης, αλλά και πολλές φορές έκτοτε, υποστήριξα και εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι το ασφαλιστικό σύστημα στη σημερινή του μορφή δεν σώζεται. Πρότεινα να καταργηθεί και να αντικατασταθεί με ένα εξαιρετικά απλό σύστημα.
Κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα μόλις συμπληρώσει τα 67 θα λαμβάνει από το κράτος 700 Ευρώ μηνιαίως ΧΩΡΙΣ προϋποθέσεις και χωρίς οποιεσδήποτε εισφορές είτε τους ιδίου είτε του εργοδότη του.
Καταλαβαίνετε τι γράφω;
Με το να καταργηθούν οι εισφορές για σύνταξη γήρατος η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας θα έλθει 54 ημέρες ενωρίτερα. Θα ελευθερωθούμε από τις υποχρεώσεις μας προς το κράτος την 25η Μαΐου αντί της 18ης Ιουλίου.
Τα Μ.Μ.Ε. που σχολίασαν με εντυπωσιακούς τίτλους τα ευρήματα της μελέτης του ΚΕΦΙΜ περιορίστηκαν στη διεκτραγώδηση της κατάστασης. "Υποζύγια του κράτους οι φορολογούμενοι", ο Φιλελεύθερος. "Σκλάβοι της εφορίας", ΤΑ ΝΕΑ. Καμιά εφημερίδα, όμως, δεν θύμισε στους αναγνώστες της την πρόταση για καθολική (για όλους άνδρες και γυναίκες και χωρίς προϋποθέσεις) σύνταξη 700 ευρώ στα 67.
Που σκοντάφτει η λύση;
α. Οι συνταξιούχοι είναι περίπου 2,5 εκατ. Από αυτούς 500.000 είναι κάτω των 67. Όπως θα πρέπει να φαντάζεστε, στο αναξιοκρατικό μας σύστημα οι κάτω των 67 είναι εκείνοι που λαμβάνουν και τις σχετικά καλύτερες συντάξεις. Είναι οι προνομιούχοι που απέκτησαν το προνόμιο πρόωρης σύνταξης προσφέροντας τις "υπηρεσίες" τους στο Δημόσιο τομέα.
β. Τα ταμεία απασχολούν χιλιάδες για να ταλαιπωρούν τους ασφαλισμένους. Με το σύστημα που προτείνω, με το που θα συμπληρώνεις το 67ο έτος θα λαμβάνεις αυτόματα 700 Ευρώ. Σήμερα είσαι τυχερός αν σου δώσουν τη σύνταξη σε δύο χρόνια.
γ. Το πρότεινε ο Μάνος (Αυτό δεν είναι αστείο, είναι πραγματικά μεγάλο εμπόδιο.)
Καταλαβαίνετε τι γράφω;
Καταλαβαίνετε ότι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες και Ελληνίδες θα λαμβάνουν σύνταξη μεγαλύτερη από όση λαμβάνουν τώρα; Δεν είναι απόδειξη απάθειας ότι αυτοί δεν ακούγονται, αλλά ακούγονται οι ευνοημένοι συνταξιούχοι των ΔΕΚΟ;
Καταλαβαίνετε ότι η κατάργηση των εισφορών εργαζομένων και εργοδοτών θα προκαλέσει αναπτυξιακό σοκ στην οικονομία καθώς θα μειώσει το κόστος και θα αυξήσει την ανταγωνιστικότητα.
Καταλαβαίνετε ότι χωρίς ασφαλιστικές εισφορές περιορίζεται δραστικά το κίνητρο της μαύρης εργασίας;
Είναι η ώρα της αγανάκτησης. Χωρίς σπασμένα αυγά ομελέτα δεν θα γίνει.
Υ.Γ. Για τους "εξυπνάκηδες" που θα βιαστούν να ρωτήσουν που θα βρεθούν τα λεφτά για να πληρώνονται 700 Ευρώ το μήνα σε όσους υπερβούν τα 67, επισημαίνω ότι επειδή ο πληθυσμός των άνω των 67 είναι γνωστός, υπολογίζεται ότι η δαπάνη για την εφαρμογή του μέτρου θα υπολείπεται της σημερινής κρατικής δαπάνης κατά 2,5-3 δισ. ετησίως. Με άλλα λόγια, το μέτρο θα είναι και δημοσιονομικά θετικό.
*Ταυτόχρονη δημοσίευση με την εφημερίδα Φιλελεύθερος που κυκλοφορεί τη Δευτέρα 6 Αυγούστου.
