Κίνδυνο να τελματώσει το ζήτημα με τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς διαβλέπει ο Γιώργος Κακλίκης, πρέσβης επί τιμή, γι'' αυτό και θεωρεί απαραίτητη πλέον την επικοινωνία σε υψηλό επίπεδο μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας.
Και ανησυχεί για το ενδεχόμενο να υπάρξει περαιτέρω χρονοτριβή, είτε καθ' υπαγόρευσιν, είτε λόγω προσκόλλησης του Τούρκου δικαστή στον τύπο για λόγους δικής του κατοχύρωσης, γι' αυτό και θεωρεί απαραίτητη τη συνεννόηση με διεθνείς οργανισμούς, εταίρους και συμμάχους.
Επισημαίνει ότι η τουρκική πλευρά ακολουθεί την ασφαλή οδό των τύπων και της επακόλουθης βραδύτητας διερευνώντας, παράλληλα, το ενδεχόμενο να αποκομίσει τουλάχιστον επικοινωνιακά οφέλη από το περιστατικό. Εξάλλου προσπαθεί να δείξει στην Αθήνα -και με αυτό τον τρόπο- πόσο ενοχλημένη είναι από την υπόθεση των «οκτώ».
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Διαφαίνεται ότι οι τουρκικές ενέργειες και διαδικασίες για την επίλυση του ζητήματος των δύο Ελλήνων στρατιωτικών θα πάρουν αρκετό χρόνο. Πόσο καιρό εκτιμάτε ότι θα διαρκέσει;
Η αρχική εντύπωση ήταν πως το περιστατικό, που συγκαταλέγεται στην κατηγορία των συνήθων που συμβαίνουν στην περιοχή του Έβρου, δεν θα έπαιρνε πολύ χρόνο.
Η εξέλιξη όμως που έχουν πάρει τα πράγματα δημιουργεί σοβαρές ανησυχίες για το ενδεχόμενο να υπάρξει παραπέρα χρονοτριβή. Και αυτό θα γίνει, είτε καθ' υπαγόρευσιν, είτε λόγω προσκόλλησης του τούρκου δικαστή στον τύπο για λόγους δικής του κατοχύρωσης, μία και κάθε στραβοτιμονιά του θα μπορούσε να του προκαλέσει προβλήματα.
- Την Πέμπτη κλείνει μια εβδομάδα από τη σύλληψή τους. Από την εμπειρία σας ως διπλωμάτης, η ελληνική πλευρά χειρίσθηκε λάθος το θέμα;
Όπως σας είπα, περιστατικά σαν το συγκεκριμένο είναι συνήθη και δεν απασχολούν το κράτος σε επίπεδο κυβέρνησης. Λύνονται επιτόπου. Ίσως, με την πολύ μεγάλη ταραχή που σημειώθηκε αμέσως μετά το περιστατικό, τα πράγματα λειτούργησαν ως χιονοστιβάδα. Συνεπώς, δεν μπορώ να μιλήσω για λάθος χειρισμούς.
- Όταν έγινε γνωστό το συμβάν, η ελληνική πλευρά διέρρεε ότι η απελευθέρωση τους είναι θέμα ωρών. Τώρα υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να το αναδείξουμε σε μείζον διπλωματικό επεισόδιο, καθώς η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια της τουρκικής δικαιοσύνης. Πως το σχολιάζετε;
Από τη στιγμή που τα πράγματα πήραν την τροπή που γνωρίζουμε, η τουρκική πλευρά ακολουθεί την ασφαλή οδό των τύπων και της επακόλουθης βραδύτητας διερευνώντας, παράλληλα, το ενδεχόμενο να αποκομίσει τουλάχιστον επικοινωνιακά οφέλη από το περιστατικό.
Από την πλευρά μας, ναι μεν δεν πρέπει να το αναδείξουμε σε μείζον διμερές θέμα αλλά κατ' ουδένα τρόπο δεν πρέπει να το αντιμετωπίσουμε πλέον ως τρέχον.
Παράλληλα με την δικαστική εξέλιξη του θέματος, η διμερής επικοινωνία Αθήνας - Άγκυρας είναι πλέον απαραίτητη όπως απαραίτητη είναι και η συνεννόηση με διεθνείς οργανισμούς, εταίρους και συμμάχους προκειμένου η κατάσταση να μην κακοφορμίσει. Και απ΄ό,τι γνωρίζω, αυτό ήδη γίνεται.
- Δεν είναι αντιφατικό από τη μία η κυβέρνηση να υποστηρίζει ότι δεν είναι μείζον διπλωματικό ζήτημα, και από την άλλη ο Πρωθυπουργός να ζητά τη μεσολάβηση του Γ.Γ. του ΟΗΕ A. Guterres;
Σε επίπεδο προσώπων, το θέμα ήταν όντως μείζον από την αρχή. Μπορεί σε επίπεδο κρατικό να μην ήταν εξαρχής ιδιαίτερα μεγάλης βαρύτητας – όμοιας με εκείνη των εξοργιστικά προκλητικών κινήσεων της Άγκυρας σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο – όμως η, με γεωμετρική πρόοδο, εξέλιξη των πραγμάτων δεν μπορεί παρά να οδηγήσει ακόμα και στην καταφυγή στον επικεφαλής του κορυφαίου αυτού διεθνούς οργανισμού.
- Με βάση τη διπλωματική σας εμπειρία, τι ερωτήματα πιστεύετε ότι πρέπει να απαντηθούν σε στρατηγικό επίπεδο μετά το περιστατικό;
Συνηθίζουμε να υπερεκτιμάμε τους σχεδιασμούς της τουρκικής πλευράς. Και, παράλληλα, να μεμφόμαστε τη δική μας πλευρά για έλλειψη σχεδιασμού, οργάνωσης και αντανακλαστικών. Και τα δύο είναι οι υπερβολές.
Καλό είναι να μην αποδίδουμε στην απέναντι πλευρά διαστάσεις που ούτε κατά διάνοια έχει. Η βραδύτητα που παρατηρείται στη συγκεκριμένη περίπτωση πιστεύω ότι ξεκίνησε μη ηθελημένα αλλά, στη συνέχεια, η Άγκυρα –μάλλον χωρίς άμεση επιθυμία συμψηφισμών- προσπαθεί να δείξει στην Αθήνα -και με αυτό τον τρόπο- πόσο ενοχλημένη είναι από την υπόθεση των «οκτώ».
Η Ελλάδα, από την πλευρά της θα έπρεπε ίσως να προχωρήσει σε μερικές σκέψεις για αναδιάταξη των προτεραιοτήτων της και την εκμετάλλευση –στην πράξη και όχι επικοινωνιακά- όλων των πλεονεκτημάτων που της έχουν παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια.
Είτε ως συμμάχου και εταίρου ξεχωριστής σημασίας, είτε ως πραγματικού πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή με όλο το μεγάλο πλέγμα τριμερών συνεργασιών που έχει αναπτύξει στην ανατολική Μεσόγειο, είτε ως δυνάμει σημαντικού ενεργειακού παίκτη στη Μεσόγειο.
Για όλα αυτά δεν αρκεί o κυβερνητικός σχεδιασμός. Απαραίτητη είναι και η εθνική σύμπνοια. Και κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί εάν είναι ένα Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας γίνει επιτέλους πραγματικότητα. Και μαζί μ' αυτό, καλό θα ήταν να δραστηριοποιήσει όσο γίνεται την ελληνική ομογένεια που πάρα πολλά μπορεί να προσφέρει εάν έχει σαφή γνώση του τι ζητάμε.
- Πιστεύετε ότι εφόσον η Άγκυρα επιχειρήσει να μετατρέψει το θέμα σε ένα διπλωματικό και πολιτικό θρίλερ που θα κρατήσει καιρό, η ελληνική κυβέρνηση έχει κάνει Plan B;
Εάν πράγματι η Άγκυρα επιχειρήσει κάτι τέτοιο, η Αθήνα θα χρειαστεί να προχωρήσει σε κινήσεις για τις οποίες φαντάζομαι ότι προετοιμάζεται από τώρα.
Γνωρίζοντας ένα σημαντικό τμήμα των μηχανισμών που είναι στη διάθεσή μας, θεωρώ ότι ένας δεύτερος σχεδιασμός είναι ήδη έτοιμος.
- Τι υποδηλώνει η όλη διαχείριση της υπόθεσης από την τουρκική πλευρά; Την πρόθεση να ταπεινωθεί ο ελληνικός στρατός; Αναφέρομαι για παράδειγμα στην εικόνα των δύο στρατιωτικών να καλύπτουν τα πρόσωπά τους σαν κοινοί εγκληματίες...
Η συγκεκριμένη εικόνα με θλίβει βαθύτατα για τον λόγο που αναφέρετε. Δεν μπορώ να είμαι απόλυτος σε σχέση με τις αρχικές προθέσεις της τουρκικής πλευράς αλλά φαντάζομαι ότι, εκ των υστέρων, μπορεί να εκμεταλλευτεί οτιδήποτε δεν φαίνεται να το έχει επιβάλει η ίδια.
