Του Λάμπρου Καούδη*
Αν σε κάθε κοινωνία κάποια στιγμή έρχεται το πλήρωμα του χρόνου η αίσθηση μου είναι ότι για εμάς αυτή η στιγμή είναι τώρα και είναι ήδη εδώ.
Το δίλημμα πολιτικό και μη είναι πλέον σε τι χώρα, σε τι περιβάλλον κοινωνικό θέλουμε να ζήσουμε και να παράγουμε εμείς και τι να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας.
Πέρα από τις οικονομικές παραμέτρους στις όποιες βέβαια έχουμε αφιερώσει δυσανάλογα και ανισόρροπα προσπάθεια ανάλυσης σε σχέση με την πρόταξη λύσεων. Ίσως γιατί και εδώ η συνήθεια επικρατεί της κοινής λογικής.
Υπερανάλυση χωρίς πάντα στόχο και οδηγό την υλοποίηση. Όχι προσήλωση στη λύση αλλά στην ικανοποίηση άλλων ιδίων αναγκών. Αποτέλεσμα, οι γνωστές παθογένειες.
Χάσιμο πολύτιμου βιολογικού χρόνου, επιτάχυνση πολιτικού αδιέξοδου.
Αρεσκόμαστε σε «δράκους» και παραφιλολογίες αντί να σκύψουμε στο πρόβλημα και απλά να σηκώσουμε τα μανίκια.
Ο Καβάφης το έθιξε πολύ πριν από εμάς με τους «Βαρβάρους» του.
Και είναι πράγματι κρίμα μια χώρα μαγική εικόνα. Μια χώρα δυο πλέον ταχυτήτων. Και η υψηλή ταχύτητα βάζει πλώρη για αλλού. Brain drain το λέμε…
Από τη μια, μοναδική ιστορία, πνευματικός πλούτος, θεματικοί πόροι και ταλαντούχο ανθρωπινό κεφάλαιο με έμφυτη επιστημονικότητα και επιχειρηματικότητα. Από την άλλη, όμως ιστορία με κλειστά μουσεία, πνευματικός πλούτος με αγκυλώσεις και άσυλο, επιχειρηματικότητα σε περιβάλλον ιδεοληπτικό σαν σε ταινία του '50 και επιθυμία για ανάπτυξη με μη βιώσιμους όρους και πλαίσιο. Ασκήσεις ισορροπίας σε ένα επικίνδυνο διπολισμό.
Και όμως το πιστεύω ακράδαντα.
Μπορούμε. Αρκεί να βρούμε και όλοι μαζί να φέρουμε στη επιφάνεια την πολιτική βούληση πέρα από κομματικές στενωπούς και μικροκομματικές πολιτικές και να πατήσουμε αυτά τα «δέκα κουμπιά». Με το σωστό τρόπο προς τη σωστή κατεύθυνση και με τους κατάλληλους ανθρώπους. Οι πολιτικές προσεγγίσεις πολλές και όλες σεβαστές. Η λύση όμως μια. Και οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος της ιστορικής μας ευθύνης και απαίτησης. Για τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας. Για την ιστορία μας και για το κοινό καλό.
Reale politique λοιπόν για αληθινή λύση σε υπαρκτά προβλήματα. Επιστροφή στη κανονικότητα. Όχι άλλη ανομία και έλλειμμα δημοκρατίας. Ναι στην ασφάλεια του πολίτη και της χώρας. Ναι στην παιδεία που μαζί με το χαρακτήρα μας αποτελεί το διαβατήριο στη ζωή και στη κοινωνία. Ναι στην υγιή επιχειρηματικότητα που δίνει δουλειές, κρατεί το ανθρώπινο κεφάλαιο στη χώρα και θεμελιώνει το αύριο όλων μας. Ναι στην πρόσβαση στη υγεία με αξιοπρέπεια. Ναι λοιπόν σε όλα τα αυτονόητα που χρήζουν επαναπροσδιορισμό.
Και ο μόνος τρόπος για να φύγουμε από τα κενά ευχολόγια και να δούμε όλα αυτά να παίρνουν σάρκα και οστά είναι να αποφασίσουμε, να υποστηρίξουμε έμπρακτα και να υλοποιήσουμε τις ανάλογες πολιτικές.
Να επιδιώξουμε ένα πλήρη εξορθολογήσω του δημόσιου βίου μας μέσω μιας αναγκαίας συνταγματικής αναθεώρησης. Να στηρίξουμε την σύμπραξη παροχών δημοσίων αγαθών και ιδιωτικού τομέα με σκοπό την δημιουργία υπεραξίας για τον πολίτη χωρίς κρατικιστική οπτική… Να αγκαλιάσουμε τις επενδύσεις που γεννούν θέσεις εργασίας χωρίς νοσηρές ιδεοληψίες. Να αντιληφθούμε ότι η απανταχού ομογένεια είναι πολύτιμο ελατήριο ανάπτυξης που τέλει χωρίς δικαίωμα ψήφου και ανταποδοτικού πλάνου συνεργασίας εν ύπνο.
Με εθνικό σχέδιο, όχι με περιστασιακή άλωση του κράτους.
Και ο μονός τρόπος είναι η αξιοκρατία και η διαφάνεια. Ο κατάλληλος άνθρωπος επιτέλους στην κατάλληλη θέση. Γιατί η κρίση είναι βιωματική και η υλοποίηση θέλει δέσμευση και παραστάσεις.
Και φυσικά ο ρόλος της αληθείας. Ο πιο σύντομος δρόμος και ο καλύτερος συνοδοιπόρος στη ζωή.
Ας φανούμε λοιπόν, αντάξιοι της στιγμής.
*Ο κ. Λάμπρος Καούδης είναι πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών.
