Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα
Ο Παναγιώτης Σγουρίδης είναι ένας παλαιός αγωνιστής της δημοκρατίας, με μακροχρόνια καριέρα σε διάφορα αξιώματα. Ξεκίνησε από επιμελητήρια, δημοτικά συμβούλια, πέρασε από διοικήσεις νοσοκομείων, έγινε βουλευτής, αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, για να καταλήξει υπουργός στην συγκυβέρνηση των Συριζανέλ. Από τον Φεβρουάριο του 2016 παραιτήθηκε από το αξίωμά του και παραμένει αντιπρόεδρος των ΑΝΕΛ.
Μεγάλη και θυελλώδης πορεία ενός, αναμφισβήτητα, μεγάλου πολιτικού κεφαλαίου για την δημοκρατία μας.
Ο Παναγιώτης Σγουρίδης παραβρέθηκε πρόσφατα στο Αναπτυξιακό Συνέδριο Κρήτης, όπου κυβέρνηση και τοπικοί παράγοντες συγκεντρώθηκαν για να μαζέψουν τις ιδέες τους για την ανάπτυξη του νησιού. Αφού μίλησαν όλοι, αποθεώνοντας ο καθένας το δικό του «ιδιωτικό» σχέδιο, αποφάσισε και ο Σγουρίδης να προτείνει κάτι εξαιρετικά καινοτόμο. Σου λέει, τόση ώρα ακούω τα πιο απίθανα πράγματα, γιατί να μην πω κι εγώ το δικό μου. Στο κάτω κάτω, ας μ΄έπαιρνε μαζί του στο Λονδίνο ο πρόεδρος αντί να με στείλει στου κουζουλούς Κρητικούς να χάνω την ώρα μου.
Και με την αυτοπεποίθηση της παλιάς καραβάνας, είπε το πιο ωραίο: «Οι ταμπέλες στον νέο ΒΟΑΚ, και γιατί όχι και σε όλους τους δρόμους της Κρήτης, να είναι γραμμένες στα ελληνικά, στα αγγλικά και στη... Γραμμική Β. Για να αναδειχτεί ο μακραίωνος πολιτισμός του νησιού και να μάθουν οι τουρίστες αλλά και οι ντόπιοι την ιστορία του»! Φυσικά, οι σύνεδροι έλαβαν σοβαρά υπόψη την ιδέα του. Άλλωστε, μπορεί να ήταν και η πιο συλλογική πρόταση για την ανάπτυξη της Κρήτης που βγήκε από το συνέδριο, δεδομένου του τοπικισμού που χαρακτήριζε τις υπόλοιπες προτάσεις.
Δίνω εσωτερικό αγώνα να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει με το νεοελληνικό γονίδιο της Μεταπολίτευσης που επικράτησε στο πολιτικό σύστημα της χώρας. Αναζητώ την αιτία, την προέλευση της ρίζας, κάτι τέλος πάντων που να απαντά στο ερώτημα της καταγωγής μας. Όχι για να ερμηνεύσω τις ιδιαιτερότητες των πολιτικών αλλά για να εξηγήσω πώς γίνεται να επιβιώνει αυτή η χώρα, διοικούμενη από τόσα πολλά « απάλευτα βλαμάδια» - εύστοχη φράση αργκό που χρησιμοποιεί ένας φίλος μετά από αποτυχημένα ερωτικά ραντεβού…
Εν τω μεταξύ, προϊόντος του ανελέητου χρόνου, πληθαίνουν οι εμπειρίες των απίθανων τύπων που το πεπρωμένο τους είναι η πολιτική καριέρα. Τους συναντάς παντού και σε όλα τα επίπεδα. Σε παρέες, σε συνέδρια, σε δημοτικά συμβούλια, σε γραφεία υπουργών και τα τελευταία χρόνια – δεν λέω πόσα- στη Βουλή και στα υπουργεία.
Ο Παναγιώτης Σγουρίδης πάντως, ανήκει σε μία ειδική κατηγορία που σε ξεγελάει, αν δεν την μελετήσεις προσεκτικά. Για να βοηθήσω τους γενετιστές, στην ίδια κατηγορία ανήκει και ο Δημήτρης Μάρδας. Όπως και αρκετοί άλλοι φοβικοί τύποι που συχνά, επιδίδονται σε ασκήσεις θάρρους με τις «καινοτόμες» προτάσεις τους. Θυμόμαστε όλοι το «θερινό Νταβός» του τελευταίου, το 2015…
Εν πάση περιπτώσει, η χώρα παραμένει διονυσιακή στο πολιτικό της σύστημα. Ίσως γιατί οι πάντες απολαμβάνουν μια ιδιότυπη ασυλία από την οικονομική εξάρτηση των χρεών- σου λέει, πάντα κάποιος μας δανείζει για να μην καταρρεύσουμε. Ίσως γιατί έχουμε συνηθίσει να λειτουργούμε ως επιδοτούμενος θίασος και πρέπει να παίζουμε εντυπωσιακούς ρόλους.
Ποιος ξέρει; Η ρηξικέλευθη πάντως, πρόταση του κ. Σγουρίδη δίνει μια νότα ελπίδας για την ανάπτυξη που τόσο πολύ επιδιώκουμε. Δεν ξέρω βέβαια, αν ο αντιπρόεδρος των ΑΝΕΛ έχει υπολογίσει την έγκριση των αρχαιολόγων της Κρήτης. Άσε που μπορεί να προκύψει γλωσσικό ζήτημα των αυτόχθονων Κρητικών που θα υπερασπιστούν τα ιερογλυφικά έναντι της Γραμμικής Β΄που επέβαλαν οι κατακτητές Μυκηναίοι…
