Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ότι το χρηματιστήριο έγινε το 99 αντικείμενο άγριας κερδοσκοπίας από τη συντεχνία των πολιτικών μας. Οι μεν έβγαλαν αφίσες για να ζητήσουν την ψήφο των συμπολιτών τους – επενδυτών και οι δε απείλησαν ακόμη και τις αόρατες δυνάμεις της αγοράς με ειδικά δικαστήρια για τη μεγάλη φούσκα. Η φούσκα έσκασε στη συνέχεια, ο κόσμος έχασε τα λεφτά του και οι πολιτικοί έκαναν πως δεν ήξεραν καν κατά που έπεφτε η οδός Σοφοκλέους…
Η ελληνική Οικονομία χάνει πολλά από αυτή την κατάσταση της αμνησίας. Το χρηματιστήριο δεν έχει αξιοποιηθεί ούτε στο ελάχιστο, στερώντας από την Οικονομία και τις επιχειρήσεις κεφάλαια. Το εντυπωσιακό είναι ότι η φιλελεύθερη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν άλλαξε το τοπίο. Δεν έδωσε την παραμικρή σημασία μέχρι σήμερα στον θεσμό.
Αυτό που βλέπετε σήμερα και το λέμε όλοι χρηματιστήριο δεν είναι παρά η σκιά ενός κανονικού χρηματιστηρίου. Η κανονικότητα που επιχειρείται σε άλλους τομείς, δεν έχει επιχειρήσει να περάσει στο κτίριο της οδού Αθηνών, ακόμη και για να δει πως γίνονται τα πράγματα εκεί. Αν υπάρχουν έπιπλα και γραφεία μέσα σε αυτό το μεγάλο κτίριο που λέει απ’ έξω «Ελληνικά Χρηματιστήρια». Σημείωση: Το όνομα έμεινε από τότε που υπήρχε όραμα για πολλά χρηματιστήρια και για μία χώρα που θα γινότανε το οικονομικό κέντρο των Βαλκανίων. Κλείνει η παρένθεση, πάμε παρακάτω.
Πριν λίγο καιρό είδαμε μάλιστα την «κορυφαία πρόταση» να εισάγονται στο ελληνικό χρηματιστήριο τουρκικές εταιρείες. Λογικό! Όταν το χρηματιστήριο έχει περιθωριοποιηθεί, φυσικό είναι να κυριαρχούν σταδιακά και περιθωριακές ιδέες. Όχι ότι θα είχαμε πρόβλημα να εισάγονται εταιρείες από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, αλλά γιατί στην Αθήνα και όχι στο Λονδίνο ή στη Νέα Υόρκη; Τι θα έκανε το ελληνικό Χρηματιστήριο τόσο καλό που να προσελκύει τις καλές επιχειρήσεις του πλανήτη; Η διαφάνεια, που σήμερα δεν υπάρχει; Δεν υπήρχε, λοιπόν, σχέδιο και σε αυτές τις περιπτώσεις οι ιδέες αυτές αποδεικνύονται πυροτεχνήματα που πέταξε κάποιος μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου ποτού σε ένα πάρτι στελεχών, απ' αυτά που δίνονται κάθε Δεκέμβριο για να γιορτάσουν τα στελέχη τα παχυλά τους μπόνους. Ποια μπόνους και για ποια δουλειά, θα ρωτήσετε. Και θα έχετε δίκιο…
Να έλεγε κάποιος ότι κάνουμε ένα μεγάλο Χρηματιστήριο μαζί με την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και όποιον άλλον χριστιανό, μουσουλμάνο ή Ιουδαίο αυτής της γωνιάς του κόσμου, θα είχε νόημα. Αλλά για να το πει κάποιος θα πρέπει να υπάρχουν άνθρωποι που θα σκέπτονται και άνθρωποι πρόθυμοι να υλοποιήσουν σχέδια. Και ακόμη χρειάζεται η ελληνική αγορά να είναι μία κανονική αγορά και όχι το καλοκαιρινό θέρετρο διάσημων και άσημων κλεφτοχαρτάδων της υφηλίου που νομίζουν ότι τα δολάρια ή τα ευρώ τους περνάνε όπως όταν βρίσκονται για τουρισμό στις Φιλιππίνες.
Έχει όραμα αυτή η κυβέρνηση για την Οικονομία; Ας κοιτάξει στα σοβαρά το Χρηματιστήριο. Ανάπτυξη και Χρηματιστήριο όπως αυτό που έχουμε δεν πάνε μαζί. Ναι, πήγε καλά η αύξηση κεφαλαίου της ΔΕΗ. Θα πήγαινε καλύτερα με μια άλλη αγορά. Όπως και άλλες αυξήσεις κεφαλαίου. Και αυτό θα οδηγούσε εγχώριες εταιρείες στην πόρτα της εισόδου. Λέμε τώρα! Κατά τα λοιπά, η κυβέρνηση μπορεί να ξεκινήσει με πιο απλά πράγματα, όπως με την απαλλαγή των ανωνύμων εταιρειών από φόρο υπεραξίας για την αγορά και πώληση μετοχών. Και μετά πάμε και στα άλλα. Αλλά να συνεχίσουμε μόνο με τη βοήθεια εκλεκτών Οίκων του εξωτερικού που ζουν από τις προμήθειες για τη συμμετοχή τους σε αυξήσεις κεφαλαίου, δεν γίνεται. Είναι ένας δρόμος με κοντινό προορισμό.
Θανάσης Μαυρίδης
