Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Είναι προφανές πως η κυβέρνηση έχει μπερδέψει τον ΟΟΣΑ (Οργανισμό για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη - OECD) με τον ΟΑΣΑ (Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Αθήνας). Ίσως επειδή περίμεναν μια άκρως τυπική και εν γένει εθιμοτυπική συνάντηση με τον γενικό γραμματέα του Οργανισμού, Ανχελ Γκουρία, σαν να επρόκειτο για συνάντηση με κάποιους από τους διορισμένους διευθυντές του πολυδαίδαλου οργανισμού συγκοινωνιών της Αθήνας.
Με αυτούς που συμμερίζονται το όραμα του υπουργού που υποστηρίζει τους «δεν πληρώνω», τους «δεν κόβω εισιτήρια», τους «μπάτε σκύλοι αλέστε», με αυτούς που αδυνατούν να εισπράξουν τα κόμιστρα, να ισορροπήσουν τους ισολογισμούς και να λειτουργήσουν τις συγκοινωνίες υπέρ των επιβατών και όχι υπέρ των συνδικαλιστικών ομάδων.
Όμως η οικονομική έκθεση για την Ελλάδα το 2018 του OECD ήρθε για να επισημάνει τα αυτονόητα σε μια κυβέρνηση που αρνείται συνειδητά την πραγματικότητα και δεν προσγειώνεται από τον πλανήτη του ακτιβισμού, της αντίδρασης, της αντίστασης, του κρατισμού και των συντεχνιών στην πίστα της ελεύθερης οικονομίας, στην οποία μας καλούν όλοι οι οργανισμοί να ενταχθούμε. Πίσω από τη διπλωματική γλώσσα και τις τυπικές φιλοφρονήσεις στη συνέντευξη Τύπου, αυτό που έμεινε είναι η έκθεση. Αυτό που θα μελετούν οι επενδυτικοί οίκοι και οι αναπτυξιακοί οργανισμοί είναι το κείμενο της έκθεσης και όχι τα λόγια αυταρέσκειας και της απατηλής οικονομικής ελπίδας.
Η έκθεση του ΟΟΣΑ δεν εξωραΐζει την πραγματικότητα και αναδεικνύει όλες τις παθογένειες της οικονομίας και της διοίκησης που παραμένουν ενεργές, ύστερα από τόσα χρόνια προσπάθειας να ξεπεραστεί η κρίση. Δεν θα αναλύσουμε τα μεγέθη της ανάπτυξης και των πλεονασμάτων. Θα εστιάσουμε σε μια λέξη-κλειδί. Μια λέξη που η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου αρνείται να εντάξει στην ημερήσια διάταξη: «Μεταρρυθμίσεις».
Στον τομέα των μεταρρυθμίσεων, ο ΟΟΣΑ σημειώνει πως η Ελλάδα κατατάσσεται στην τελευταία θέση ανάμεσα στα κράτη-μέλη του Οργανισμού αναφορικά με τη διευκόλυνση που παρέχει η χώρα στον επιχειρηματικό τομέα. Εκτιμά πως η υιοθέτηση και εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων θα αλλάξει άρδην την κατάσταση στη χώρα και πως αν υλοποιηθούν οι συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο, τότε το ΑΕΠ θα επιταχυνθεί περαιτέρω, περίπου κατά 15%, έως το 2060. Αν υπάρξουν πρόσθετες μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο, τότε η επιτάχυνση του ΑΕΠ θα είναι της τάξης του 25%.
Μπορεί όμως μια κυβέρνηση που αδυνατεί εδώ και επτά μήνες να ενεργοποιήσει τα ηλεκτρονικά εισιτήρια στο μετρό, να προβεί στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις;
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο στις 4 Μαΐου.
