Ο Αλέξης Τσίπρας ζυγίζει την κατάσταση και ανάλογα με τις εκτιμήσεις για το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών θα λάβει τις αποφάσεις του σχετικά με την ημερομηνία των Εθνικών Εκλογών δηλώνει στο liberal.gr o σύμβουλος πολιτικής στρατηγικής και επικοινωνίας Ευτύχης Βαρδουλάκης. Σημειώνει δε ότι, στο δρόμο για τις εκλογές, ο πρωθυπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνουν «τα πάντα» εφαρμόζοντας «τακτικές πόλωσης», κάνοντας « ρουσφέτια» αλλά και «αβάντες στις συνιστώσες της Ακροδεξιάς».
Σύμφωνα με τον Ευτύχη Βαρδουλάκη, που τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στην ομάδα των συμβούλων του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν πλέον στρατηγική και τακτική. Έχουν επιλέξει τον «θόρυβο» και ουσιαστικά πατάνε στο κενό, αναφέρει χαρακτηριστικά, σημειώνοντας ότι όλα τα δεδομένα επιβεβαιώνουν ακριβώς την απουσία στρατηγικής.
«Τα περισσότερα μηνύματα στα οποία πάει να χτίσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι προβληματικά», αναφέρει και φέρνει ως παράδειγμα το «άνοιγμα στον προοδευτικό χώρο» ή τους πανηγυρισμούς για την οικονομία, την ώρα που το πρώτο δεν αφορά κανέναν πολίτη και το δεύτερο είναι το πιο αρνητικό χαρακτηριστικό της σημερινής κυβέρνησης σε όλες τις δημοσκοπήσεις
Υπογραμμίζοντας πως κανείς δεν πρέπει να υποτιμήσει τον Αλέξη Τσίπρα, επισημαίνει ότι πλέον ο ούριος άνεμος που τον έφερε στην εξουσία δεν φυσά, το όποιο πολιτικό κεφάλαιο διέθετε έχει σπαταληθεί, ενώ ακόμη και η επιλογή του να φέρει τη συμφωνία των Πρεσπών τον έφερε αντίθετο με το 70% του λαού προκαλώντας περαιτέρω πλήγμα στην εικόνα του ως πρωθυπουργού.
Συνέντευξη στον Κυριάκο Αθανασιάδη
- Αγαπητέ κύριε Βαρδουλάκη, πόσο μακριά είναι πια οι εκλογές; Ή μάλλον, προλαβαίνουμε πλέον τον Μάιο; Πάμε για τον Οκτώβριο; Ή να περιμένουμε, ίσως, μία καλοκαιριάτικη έκπληξη;
Ασφαλώς και προλαβαίνουμε, αλλά το αν θα γίνουν πιστεύω ότι δεν το έχει αποφασίσει ακόμα ούτε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, ασχέτως τού τι λέει δημοσίως. Είναι απολύτως ξεκάθαρο, για όποιον παρατηρεί τις κινήσεις του, ότι ο πρωθυπουργός ζυγίζει ακόμα όλα τα ενδεχόμενα. Και εκτιμώ ότι όλα θα εξαρτηθούν από το ποιο θα πιστέψει ότι θα είναι το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών. Αν εκτιμήσει ότι μπορεί να είναι διαχειρίσιμο, ίσως μπει στον πειρασμό να εξαντλήσει τη θητεία του. Αν όχι, θα τις κάνει τώρα, για να τελειώνει «με έναν πόνο» και να μην περάσει ένα καλοκαίρι βυθισμένος στην εσωστρέφεια και με όλους να τον αντιμετωπίζουν ως «τον απερχόμενο».
- Εξηγήστε μας το λίγο αυτό. Τι ακριβώς ζυγίζει ο κ. Τσίπρας δηλαδή;
Με βάση τις τάσεις που καταγράφονται, ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει με μια καθαρή ήττα στις Ευρωεκλογές και με μια πραγματική συντριβή στις Αυτοδιοικητικές εκλογές. Αν λοιπόν χάσει καθαρά τις Ευρωεκλογές και στους περισσότερους μεγάλους Δήμους ή στις Περιφέρειες που κατεβαίνει μόνος του δεν μπει καν στον Β΄ Γύρο, θα δημιουργηθεί ένα πολύ αρνητικό μομέντουμ γι' αυτόν.
Και το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών θα αποτελέσει κατά πάσα πιθανότητα τον προάγγελο μιας ακόμα μεγαλύτερης ήττας στις εθνικές εκλογές — όπως άλλωστε συνέβη και το 2009 και το 2014, όταν οι εθνικές εκλογές έγιναν λίγους μήνες μετά και η διαφορά τελικά υπερδιπλασιάστηκε. Σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα —που, επαναλαμβάνω, κάθε άλλο παρά απίθανο φαίνεται αυτή τη στιγμή—, οι λίγοι παραπάνω μήνες «θα του βγουν ξινοί». Αυτό ο κ. Τσίπρας το ξέρει και γι' αυτό νομίζω ότι θα ζυγίζει την απόφασή του μέχρι την τελευταία στιγμή. Χωρίς φυσικά να αποκλείεται τελικά να πάρει τη λάθος απόφαση.
- Μάλιστα. Ασχέτως τού πότε θα γίνουν, ποια θα είναι η στρατηγική που πιστεύετε ότι θα ακολουθήσει από εδώ και πέρα ο ΣΥΡΙΖΑ, με ορίζοντα πάντα τις κάλπες; Η πόλωση; Λειτουργεί άραγε ακόμη αυτό;
Τα πάντα θα κάνει. Ό,τι θεωρεί ότι μπορεί να του φέρει ψήφους ή να κόψει από τη ΝΔ. Από τακτικές πόλωσης και στοχευμένα ρουσφέτια με τις αμέτρητες τροπολογίες που κατατίθενται τελευταία, μέχρι αβάντες στις συνιστώσες της Ακροδεξιάς. Μόνο που αυτό δεν είναι ακριβώς στρατηγική, είναι θόρυβος. Ακούω συχνά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να λένε «για τα στρατηγικά αδιέξοδα του κ. Μητσοτάκη» και ειλικρινά αναρωτιέμαι αν έχουν συναίσθηση του τι συμβαίνει. Αυτή τη στιγμή, σχεδόν όλη η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ πατάει στο κενό.
- Δηλαδή;
Θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοώ. Πανηγυρίζουν για την οικονομία, την ώρα που ο κόσμος δηλώνει σε συντριπτικά ποσοστά δυσαρεστημένος και απαισιόδοξος. Άρα το πανηγυρικό μήνυμα όχι μόνο δεν περνάει, αλλά αντιθέτως προκαλεί ενόχληση. Εδώ και δύο χρόνια προσπαθούν να ταυτίσουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη με την Ακροδεξιά. Και το λένε εκείνοι που επέλεξαν για συγκυβερνήτη τον Καμμένο! Δηλαδή ποιος φυσιολογικός άνθρωπος θα πιστέψει ότι είναι ακροδεξιός ο Κυριάκος Μητσοτάκης και «μετριοπαθής κεντρώος» ο Πάνος Καμμένος;
Μιλάνε για το «παλιό πολιτικό σύστημα και τα παλιά κόμματα που κατέστρεψαν την Ελλάδα» και μετά πανηγυρίζουν που πήγε μαζί τους ο κ. Τζουμάκας! Και, τέλος, θεωρούν επιτυχία και «προοδευτικό μέτωπο» το γεγονός ότι έδωσαν υπουργεία και θέσεις σε κάποια πρόσωπα που πριν λίγους μήνες αποκαλούσαν τον κ. Τσίπρα «τον μεγαλύτερο πολιτικό απατεώνα της μεταπολίτευσης». Και δεν αναφέρομαι καν σε ζητήματα χειρισμών, όπως οι επιλογές για το ευρωψηφοδέλτιο, σκοτεινές υποθέσεις επικαιρότητας κλπ. Αν μείνουμε μόνο στις κεντρικές στρατηγικές επιλογές, φαίνεται ότι τα περισσότερα μηνύματα στα οποία πάει να χτίσει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι προβληματικά.
- Δεν αποδίδει δηλαδή το περιβόητο άνοιγμα στον προοδευτικό χώρο;
Τι πράγμα ακριβώς να αποδώσει; Σε κανένα καφενείο και σε κανένα οικογενειακό τραπέζι δεν συζητάνε για την «αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού» και τις «προοδευτικές συγκλίσεις». Αυτές είναι άκρως αυτοαναφορικές καταστάσεις που ακουμπάνε μόνο έναν απαξιωμένο πολιτικό μικρόκοσμο. Τη μέση οικογένεια τη νοιάζουν οι δουλειές της, τα εισοδήματά της, τα σχολεία των παιδιών, η καθημερινότητά της. Σε αυτούς τους τομείς η αξιολόγηση της κυβέρνησης είναι εξαιρετικά χαμηλή και σε όλους σχεδόν είναι χειρότερη σε σχέση με τη ΝΔ.
- Πάντως ο Τσίπρας ξέρει να κάνει καμπάνιες. Μιλάμε για πολιτικό που, είτε τον συμπαθεί κάποιος είτε όχι, έχει πετύχει πολλά.
Ο κ. Τσίπρας έχει όντως πετύχει πολλά και θα είναι μεγάλο λάθος να τον υποτιμήσει ο οποιοσδήποτε. Όμως όλες οι επιτυχίες του κατεγράφησαν με ούριο άνεμο. Όταν καβάλησε το ρεύμα της «αγανάκτησης» και πλειοδότησε σε υποσχέσεις. Οι νίκες του την περίοδο 2014-15 τον «μυθοποίησαν» στα μάτια πολλών, παραβλέποντας όμως ότι μαζί με τους εκλογικούς θριάμβους υπήρξαν και κορυφαία στρατηγικά λάθη που σπατάλησαν γρήγορα το πολιτικό του κεφάλαιο. Κάποια από αυτά τα λάθη πληρώνει τώρα.
- Ποια λάθη εννοείτε;
Λάθη και ουσίας και τακτικής. Για παράδειγμα οι χειρισμοί του πρώτου εξαμήνου τού 2015 όλοι πλέον ξέρουν ότι ζημίωσαν τη χώρα. Πήγαν όλα πίσω, με αποτέλεσμα σήμερα η πραγματική οικονομία να μην έχει ανακάμψει. Δεύτερον, το δημοψήφισμα. Τότε θεωρήθηκε μεγάλος θρίαμβος, αλλά ήταν ένα μεγάλο λάθος το οποίο «εικονογράφησε» την εξαπάτηση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ και δημιούργησε βαθύ ρήγμα με ψηφοφόρους, τόσο της μίας όσο και της άλλης πλευράς. Αλλά και μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου '15, παρά το ότι η αλλαγή πολιτικής ήταν πλέον εμφανής, επέλεξε για συγκυβερνήτη και πάλι τούς ΑΝΕΛ, ενώ θα μπορούσε από τότε να απευθυνθεί στο ΠΑΣΟΚ ή στο Ποτάμι. Τότε που ο Τσίπρας αισθανόταν πανίσχυρος, τους περιφρόνησε για χάρη του Καμμένου. Και τους ξαναθυμήθηκε όταν άρχισε να ζορίζεται. Αυτά ήταν κομβικά στρατηγικά λάθη, τα οποία φυσικά παρέβλεπαν οι περισσότεροι αναλυτές που τότε μιλούσαν για «παντοδυναμία Τσίπρα», «μακρά περίοδο ηγεμονίας» κλπ.
- Στα λάθη βάζετε και το Σκοπιανό; Από τη μία φαίνεται να έχει κόστος στη Βόρεια Ελλάδα, από την άλλη όμως ήταν ο καταλύτης για τις Γέφυρες. Ρωτάω καθαρά για την πολιτική διαχείριση του θέματος, χωρίς να μπούμε στην ουσία της συμφωνίας.
Το 70% περίπου των Ελλήνων εξακολουθεί να δηλώνει αντίθετο στη συμφωνία και αυτό επιφέρει πολιτικό κόστος στο ΣΥΡΙΖΑ. Όχι μόνο στη Μακεδονία, αλλά σε όλη τη χώρα. Ως προς τον χειρισμό του θέματος, ο ΣΥΡΙΖΑ εξαρχής επέλεξε να χρησιμοποιήσει το Σκοπιανό ως όχημα αναδιάταξης του εσωτερικού πολιτικού σκηνικού. Το έλεγαν ευθέως, δεν είναι δική μου εικασία. Εργαλειοποίησαν το ζήτημα για να διχάσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και να δημιουργήσουν νέες συμμαχίες. Και εδώ ακριβώς έγκειται η υποκρισία.
Την ώρα που δήθεν ανησυχούν για την αναβίωση της Ακροδεξιάς, πόνταραν τα ρέστα τους στο να δημιουργηθεί με αφορμή το Σκοπιανό ένα ρήγμα στα δεξιά τής ΝΔ. Μόνο που ούτε η ΝΔ έπεσε στην παγίδα, ούτε το ΚΙΝΑΛ. Είναι σαφές λοιπόν ότι στο ζήτημα του Σκοπιανού η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τα μέτρησε όλα λάθος. Και την κοινή γνώμη και την αντιπολίτευση. Και έτσι έπεσε η ίδια στο λάκκο που έσκαβε. Τα όσα μάλιστα ακολούθησαν την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών, με τις μεταγραφές βουλευτών κλπ., έπληξαν περαιτέρω την εικόνα της. Ο κ. Τσίπρας ξεκίνησε για να διαλύσει τη ΝΔ και κατέληξε να εξαρτάται ο ίδιος από τη Μεγαλοοικονόμου. Τι άλλο να πούμε;
- Γιατί θεωρείτε ότι το έκαναν αυτό; Υποτίμησαν τον Μητσοτάκη;
Δεν το ξέρω αυτό, αλλά αν το έκαναν κακό του κεφαλιού τους.
- Ωραία. Ας πάμε τώρα, αν θέλετε, στη Νέα Δημοκρατία. Ποια είναι η τακτική του Κυριάκου Μητσοτάκη; Βλέπω ότι προσπαθεί να ανανεώσει το κόμμα, να στελεχώσει τα ψηφοδέλτιά του και με πολλούς νέους ανθρώπους, μιλάει για συγκεκριμένα προβλήματα κ.ο.κ. Αποδίδει αυτή η στρατηγική;
Από τη ΝΔ ο κόσμος περιμένει κυρίως αυτό. Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είπε ψέματα, έκανε εντελώς τα αντίθετα από όσα έλεγε και σήμερα προσπαθεί με κάθε τρόπο να παραμείνει στην εξουσία, είναι διαπιστώσεις που η πλειοψηφία τις θεωρεί πλέον δεδομένες. Από τη ΝΔ περιμένουν να ακούσουν «τι μπορεί να κάνει για να κάνει καλύτερη τη ζωή τους». Και νομίζω ότι ορθώς ο κ. Μητσοτάκης μιλάει για αυτά εστιάζοντας σε συγκεκριμένα σημεία του προγράμματός του και κυρίως στο τετράπτυχο δουλειές - φόροι - ευκαιρίες - ασφάλεια. Βέβαια, για να τα λέμε όλα, αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Η οικονομική και πολιτική κρίση που έζησε η χώρα έχει πλήξει και τη ΝΔ, η οποία από ένα τμήμα ψηφοφόρων αντιμετωπίζεται ακόμα με δυσπιστία. Ιδίως από όσους πολιτικοποιήθηκαν βίαια τα χρόνια της Κρίσης, μέσα από τα σχήματα «παλιό-νέο», «μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί» κλπ. Και μια πρόσθετη δυσκολία είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να ανανεώσει και να φρεσκάρει τη ΝΔ «εν κινήσει». Σε μια περίοδο με υψηλή πολιτική ένταση, επικαιρότητα που συχνά σε παρασέρνει και που, παράλληλα με την όποια εσωτερική ανασύνταξη, οφείλει να κάνει και σκληρή αντιπολίτευση. Δεν είναι πάντα εύκολο να ισορροπείς ανάμεσα σε όλα αυτά, αλλά φαίνεται να αποδίδει. Γι' αυτό και την τελευταία τριετία οι βασικοί ποιοτικοί δείκτες και της ΝΔ και του ιδίου του κ. Μητσοτάκη έχουν βελτιωθεί.
- Ας μείνουμε λίγο στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πείτε μου κάτι. Πώς δέχεται, και πώς αντιμετωπίζει, την κριτική που ασκείται εναντίον του; Ή μάλλον, για να το θέσω συγκεκριμένα: του ασκείται κριτική ότι δεν είναι κομμάτι του λαού, ότι είναι τζάκι και ελίτ και σε απόσταση από τον μέσο πολίτη κλπ. Αισθάνεται την ανάγκη να απαντήσει;
Νομίζω ότι απαντά με την πολιτική του. Τον κάθε πολιτικό εξάλλου δεν τον προσδιορίζει μόνο το βιογραφικό του, αλλά πρωτίστως η πολιτική του. Ο Μητσοτάκης τα 3 χρόνια που ηγείται της ΝΔ δεν έχει αφήσει γωνιά της Ελλάδος που δεν έχει πάει. Έχει συναντηθεί με ντελιβεράδες, με φύλακες, με ψαράδες, με κτηνοτρόφους, με εργάτες, με χαμηλά αμειβόμενους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Πρόσφατα επισκέφτηκε ένα εσπερινό σχολείο. Την επομένη μέρα των Χριστουγέννων την πέρασε με αστέγους και πρώην τοξικομανείς στην Ομόνοια. Όλα αυτά είναι δράσεις ενός τυπικού εκπροσώπου της ελίτ; Το σημαντικότερο όλων, όμως, επαναλαμβάνω, είναι η ουσία της πολιτικής σου. Φιλολαϊκός είσαι όταν βελτιώνεις τη δημόσια εκπαίδευση που είναι μοχλός κοινωνικής κινητικότητας. Όταν μειώνεις τους έμμεσους φόρους, που είναι οι πιο άδικοι. Όταν βελτιώνεις τις συνθήκες ασφάλειας στις πιο λαϊκές, υποβαθμισμένες, γειτονιές. Όταν φέρνεις επενδύσεις ώστε να έχεις καλές δουλειές και όχι κακοπληρωμένες θέσεις μερικής απασχόλησης. Ο κ. Μητσοτάκης αυτά επιχειρεί να αναδείξει και με αυτά απαντά στις αιτιάσεις εναντίον του.
- Ναι. Πάμε σε κάτι άλλο τώρα. Καλά όλα αυτά, αλλά ποιες είναι τελικώς οι τάσεις της κοινής γνώμης που βλέπετε μέσα από τις μετρήσεις; Από όσο ξέρω, έχετε καλή πρόσβαση σε δημοσκοπήσεις, τόσο φανερές όσο και κρυφές.
Η μεγάλη εικόνα παραμένει αμετάβλητη εδώ και καιρό. Το προβάδισμα της ΝΔ είναι σταθερό και αυξομειώνεται ανάλογα με τη συγκυρία. Γι' αυτό και θεωρώ ότι η συζήτηση για το αν η διαφορά είναι 6 ή 8 ή 10 ή 12% είναι δευτερεύουσα. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι οι διαχρονικοί δείκτες, η σταθερότητά τους, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αρχηγών και κυρίως το πώς ανταποκρίνονται τα κόμματα στα ζητήματα που οι πολίτες θεωρούν ως τα σημαντικότερα. Για τη ΝΔ, για παράδειγμα, ακόμα πιο σημαντικό από τη μεγάλη διαφορά θεωρώ το γεγονός ότι προηγείται σε όλα σχεδόν τα ερωτήματα που σχετίζονται με τα θέματα οικονομίας. Όπως πολύ σημαντικό είναι το ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι ο πρώτος αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης που προηγείται σε «καταλληλότητα» του εν ενεργεία πρωθυπουργού και μάλιστα με ευρεία διαφορά, τις δεκαετίες που καταμετράται το συγκεκριμένο ερώτημα.
- Πάντα οι αναποφάσιστοι κρίνουν τις εκλογές. Ή, καλύτερα, οι μαζικές μετακινήσεις ψηφοφόρων που δεν είναι «παντρεμένοι» με ένα κόμμα εξουσίας. Έχουμε σχετικώς ξεκάθαρη εικόνα για το σαφώς μεγάλο ποσοστό των αναποφάσιστων;
Οι αναποφάσιστοι θα κρίνουν το εύρος της διαφοράς όχι την κατάταξη των κομμάτων. Αλλά επιτρέψτε μου εδώ να πω κάτι. Λέει κάποιος «αυτοί προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, άρα θα πάνε ξανά στον ΣΥΡΙΖΑ». Και παλαιότερα έλεγαν το ίδιο: «Προέρχονται από τη ΝΔ, θα πάνε ξανά στη ΝΔ». Μα αν οι αναποφάσιστοι επέστρεφαν στο κόμμα προέλευσής τους, δεν θα είχαμε ποτέ κυβερνητική αλλαγή! Αυτό που θα καθορίσει το πώς θα κινηθούν οι αναποφάσιστοι είναι το τι πιστεύουν. Και ως προς αυτό οι διαφοροποιήσεις δεν είναι μεγάλες σε σχέση με τους ψηφοφόρους που έχουν ήδη αποφασίσει. Στα μείζονα ζητήματα που σχετίζονται με την αξιολόγηση της κυβέρνησης, τον βαθμό ατομικής και συλλογικής αισιοδοξίας κλπ., πιστεύουν σχεδόν τα ίδια. Απορρίπτουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δυσπιστούν και απέναντι στη ΝΔ, αν και αρκετοί εξ αυτών την έχουν στις πιθανές επιλογές τους. Από εκεί και πέρα, δεν υπάρχει ένα προφίλ αναποφάσιστων. Είναι διαφορετικού προφίλ ψηφοφόροι, είναι μπερδεμένοι και οι ίδιοι, και γι' αυτό εξάλλου είναι ακόμα αναποφάσιστοι.
- Οι αναποφάσιστοι θα κρίνουν το εύρος της διαφοράς, όπως λέτε, σαφώς, αλλά κατά πάσα βεβαιότητα η ΝΔ θα είναι πρώτο κόμμα. Αυτοδυναμία όμως θα έχει; Και, πριν από αυτές, μολονότι οι Ευρωεκλογές είναι πρόκριμα των εθνικών εκλογών, υπάρχει ο κίνδυνος της παραδοσιακά χαλαρής ψήφου;
Νομίζω ότι δεν θα υπάρξει τόσο χαλαρή ψήφος σε αυτές τις Ευρωεκλογές. Ζούμε σε μια φορτισμένη πολιτικά περίοδο, υπάρχει κόσμος που μετά από όσα έχουν συμβεί αυτά τα 4 χρόνια θέλει να στείλει μήνυμα. Αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει διακύβευμα. Και νομίζω ότι όποιος επιχειρήσει να υποβαθμίσει τη σημασία τους θα το πληρώσει. Όσο για την αυτοδυναμία που λέτε, αυτή δεν θα εξαρτηθεί μόνο από τα ποσοστά της ΝΔ αλλά και των κομμάτων που δεν θα μπουν στη Βουλή. Σε κάποια ακραία σενάρια μπορεί να έχεις αυτοδυναμία με 34%, αλλά μπορεί —υπό ακραίες, επαναλαμβάνω, προϋποθέσεις— να μην έχεις με 38%. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η ΝΔ θα έχει αυτοδυναμία, αλλά αυτό που, κατ' εμέ τουλάχιστον, έχει μεγαλύτερη αξία είναι η δήλωση Μητσοτάκη ότι και με αυτοδυναμία θα επιδιώξει ευρύτερες συνεργασίες. Θεωρώ πάντως ότι και το ενδεχόμενο διεξαγωγής των επόμενων εκλογών με απλή αναλογική θα λειτουργήσει υπέρ τού να προκύψει κυβέρνηση από την επόμενη βουλή, για να μην υπάρξει ο κίνδυνος μιας διαλυτικής παρατεταμένης αστάθειας.
- Σωστά. Με την εκλογή νέου ΠτΔ τι βλέπετε να γίνεται;
Θεωρώ σχεδόν αδύνατον να προκηρυχθούν εκλογές με αφορμή τη διαδικασία εκλογής ΠτΔ. Ακόμα και αν δεν άλλαζε η σχετική συνταγματική διάταξη, θα ήταν πολύ δύσκολο η Αντιπολίτευση να προκαλέσει εκλογές μετά από λίγους μήνες. Ο νικητής των επόμενων εκλογών συνεπώς θα έχει μια καθαρή τετραετία μπροστά του, χωρίς καμία εκλογική αναμέτρηση κατά τη διάρκεια της θητείας του.
- Πάμε και σε κάτι τελευταίο, αν και πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μου. Με την Κεντροαριστερά πώς τα βλέπετε τα πράγματα; Θα πάρει, λέτε, τα πάνω του το Κίνημα Αλλαγής; Στρατηγικά, πώς θα χαρακτηρίζατε τις κινήσεις της Φώφης Γεννηματά;
Η κυρία Γεννηματά έχει επιδείξει πολιτικές αντοχές. Και σίγουρα της πιστώνεται ότι η ίδια επεδίωξε την ενότητα του ευρύτερου χώρου. Ο ρόλος της προφανώς δεν είναι εύκολος, καθώς πιέζεται καθημερινά είτε από τη μία, είτε από την άλλη πλευρά. Το ΚΙΝΑΛ έχει πλέον συγκεκριμένα ποσοστά και μια πολύ ξεκάθαρη τοποθέτηση στον πολιτικό χάρτη. Υπάρχουν κόμματα με ανάλογα χαρακτηριστικά που τα αξιοποίησαν και κυβερνούσαν στις χώρες τους επί δεκαετίες, καθορίζοντας μέρος της ακολουθούμενης πολιτικής. Υπάρχουν όμως και κόμματα που δεν τα αξιοποίησαν και περιθωριοποιήθηκαν.
- Θέλουν οι οπαδοί τού ΚΙΝΑΛ, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, τη μετεκλογική στήριξη της ΝΔ, ή και τη συνεργασία μαζί της;
Αυτό θα το αποφασίσει το ΚΙΝΑΛ και δεν θα ήθελα να σχολιάσω το παραμικρό. Οι ψηφοφόροι που έχουν μείνει στο ΚΙΝΑΛ, πάντως, στην πλειοψηφία τους είναι λιγότερο εχθρικοί προς τη ΝΔ από ό,τι προς στον ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι ένιωθαν εγγύτερα στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν ήδη φύγει. Οι περισσότεροι το 2012 και οι υπόλοιποι το '15. Είναι ενδεικτικό ότι σε όλες σχεδόν τις μετρήσεις ο κ. Μητσοτάκης καταγράφεται ως πιο δημοφιλής από τον κ. Τσίπρα μεταξύ των ψηφοφόρων του ενδιάμεσου χώρου.
- Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ θερμά.
Κι εγώ σας ευχαριστώ.
