Αγκαλιαστείτε γιατί χανόμαστε

Τέρμα η γκρίνια. Είναι οι μέρες που δεν σου πάει να μιζεριαστείς. Είτε πολιτικά, είτε κοινωνικά. Και όταν σου έλθει να το κάνεις, δεν έχεις παρά να βγεις έξω και να απολαύσεις αυτό τον καταγάλανο ουρανό, την καθαρότητα της ατμόσφαιρας και την μυρωδιά της Άνοιξης. Μία μπόρα είναι και θα περάσει. Στην ντόπια ιστορία μας πόσες μπόρες - τόσες και χειρότερες - πέρασε αυτός ο λαός. Πόσες φορές έφτασε στο αμήν. Πόσες φορές επικαλέστηκε τον Θεό του ζητώντας βοήθεια από αυτόν.

Έτσι θα γίνει και τώρα. Και να δείτε. Η αρρώστια θα φύγει. Και όταν στο τέλος κάνουμε έναν απολογισμό της κρίσης, ξέχωρα από την αγωνία, το άγχος, τους θανάτους και τον φόβο της αρρώστιας, είμαι βέβαιος ότι θα ανακαλύψουμε ένα σωρό καλά πράγματα που θα έχουν αλλάξει τη ζωή μας. Θα έχουν πρώτα από όλα αναθεωρηθεί αξίες που τελούσαν εν υπνώσει για πολύ καιρό. Βλέπω την αγωνία στο πρόσωπο των λίγων συμπολιτών που συναντώ στους έρημους δρόμους και γνωρίζω πάρα πολύ καλά ότι όταν εκλείψουν οι λόγοι που προκαλούν αυτή την αγωνία, οι άνθρωποι θα φιλοσοφήσουν την καθημερινότητα και τις συνήθειές τους. Θα γίνουν πιο ψύχραιμοι και πιο υπεύθυνοι σε όλες τις εκφάνσεις του βίου τους. Θα κλειστούμε εκόντες άκοντες στα σπίτια μας για ένα χρονικό διάστημα. Ε, και;

Θα ταλαιπωρηθούν οι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα αυτοί που θα πρέπει να φροντίσουν τα παιδιά τους. Ναι είναι μία σοβαρή ταλαιπωρία. Και αυτή και άλλες. Θα τα ξεπεράσουμε όλα όμως. Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Οι άνθρωποι θα αλλάξουν τις καθημερινές τους συνήθειες. Θα σμίξουν οι οικογένειες και ιδιαίτερα οι γονείς, προστατεύοντας τα παιδιά τους, θα έρθουν πιο κοντά στις ανάγκες που αυτά έχουν. Η πειθαρχία την οποία θα βιώσει ο μέσος Έλληνας, εθελοντικά και ίσως αναγκαστικά, κατά πάσα πιθανότητα θα τον κάνει πιο υπεύθυνο άνθρωπο. Στα ελληνικά καφενεία όπου κυριαρχεί η ανόητη φιλοσοφία και η ψευτομαγκιά θα λοιδορούνται εκείνοι οι καημένοι οι γέροντες που από τηλεοράσεως κήρυτταν την ανοσία τους στον κορωνοϊό εντελώς ανύποπτοι για τον κίνδυνο που διατρέχουν ιδιαίτερα οι ίδιοι. Αλλά πέστε μου τώρα. Υπάρχει πιο αθώος άνθρωπος από κάποιον που αγνοεί παντελώς τον κίνδυνο που τον απειλεί; Άλλωστε η ανοησία δεν είναι ενοχή.

Αλλά καλά πράγματα θα δούμε και στο μεταναστευτικό και στα ελληνοτουρκικά. Ο σουλτάνος της συμφοράς τρώει την μία σφαλιάρα πίσω από την άλλη και ψυχορραγώντας αναλίσκεται και αυτός σε ψευτομαγκιές στον Έβρο και στη θάλασσα. Εντελώς μόνος, εντελώς νικημένος, εντελώς απογοητευμένος από την κατάληξη της μεγαλομανίας που είχε. Τώρα μάλιστα που θα κατακλυσθεί και αυτός από τον παγκόσμιο ιό θα δούμε τι θα πρωτοαντέξει. Γιατί το να κρύβει τον χαμό που γίνεται στη χώρα του από τον υπόλοιπο κόσμο, όταν θα έλθει η ώρα θα το πληρώσει πολύ ακριβά. Οι ισλαμιστές οπαδοί του γνωρίζουν πολύ καλά ότι εδώ δεν μιλάμε για πολεμικές επιχειρήσεις. Μιλάμε για απειλή Θεού.

Εν κατακλείδι σύντροφοι. Ψύχραιμα και φιλοσοφικά. Απομονωθείτε από τους πολλούς. Και μόλις κοιμηθούν τα παιδιά αγκαλιαστείτε με τη σύντροφό σας. Ποιος ξέρει. Ίσως μέχρι να περάσει η κρίση λύσουμε και το δημογραφικό μας πρόβλημα.