Αναδημοσίευση από το metarithmisi.gr
Του Ηλία Ευθυμιόπουλου*
Διάβασα με καθυστέρηση το άρθρο του Π. Παπασαραντόπουλου για τις αντιδράσεις εναντίον των αιολικών εγκαταστάσεων στην Πάρο και αλλού. Τα πράγματα είναι ακριβώς όπως τα περιγράφει και θα πρόσθετα ότι αυτό είναι μια ακόμη έκφραση του θριάμβου του λαϊκισμού πάνω στη δημοκρατία και τον ορθολογισμό. Η αρνητική στάση απέναντι σε κάθε είδους τεχνολογικό εκσυγχρονισμό, έχει συγγενή χαρακτηριστικά με το θρησκευτικό φανατισμό και τον τυφλό αντικαπιταλιστικό λόγο της υπαρκτής αριστεράς (ο οποίος εμφανίζει μια εκπληκτική αντοχή παρά τις εν τω μεταξύ ανατροπές). Και τα δύο αυτά ρεύματα χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους προπαγάνδας και επιστρατεύουν τα ίδια εργαλεία για τον επηρεασμό του κοινού που τους παρακολουθεί και το οποίο δυστυχώς (λόγω παιδείας) είναι επιρρεπές στη χειραγώγηση (manipulation). Βέβαια, η επιχείρηση «σκοταδισμός» ξεκινά από μειοψηφίες που υποκινούνται είτε από βλακεία, είτε από συμφέροντα. Για το πρώτο δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα, για το δεύτερο οφείλουμε δια λόγους αρχής να τα κατονομάζουμε. 'Μια ευρεία κατηγορία συμφερόντων είναι τα πολιτικά: τοπικοί πολιτευτές, βουλευτές, εκπρόσωποι κομμάτων, δήμαρχοι και συλλογικότητες (sic!), βρίσκουν έτοιμες δομές (τύπου κινήματος) για την υποδοχή της γενικής «αγανάκτησης», επί των οποίων δομών μπορούν να χτίσουν ένα φιλολαϊκό και ψευτοπεριβαλλοντικό προφίλ, πάνω στη βάση της αρχής ότι «κανείς δεν έχασε λέγοντας ψέμματα».
Το ενδιαφέρον είναι ότι εδώ υπάρχει μια διακομματική συναίνεση, τόσο με την έννοια ότι δεν υπάρχουν διαφορές αποχρώσεων όσο και με την έννοια ότι οι σιωπηρές πλειοψηφίες δεν εκφράζονται, επενδύοντας σε έναν αντίστοιχο οππορτουνισμό. Σε ότι αφορά στο Σύριζα, είναι χαρακτηριστικό ότι ο αρχηγός του και νυν πρωθυπουργός, διαχρονικά ταυτίστηκε πλήρως με τις θέσεις των συνδικαλιστών της ΔΕΗ οι οποίοι εκφράζουν βέβαια ότι το συντηρητικότερο στο χώρο της ενέργειας. Η έμφαση στους εγχώριους πόρους (λιγνίτης) είναι προφανές ότι στοχεύει στη διατήρηση του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού, έναντι του καπιταλισμού του απεχθούς ιδιωτικού κεφαλαίου (που καραδοκεί να αλώσει την οικονομία δια των ΑΠΕ και άλλων αντίστοιχων επενδύσεων).
Στην ίδια λίγο πολύ γραμμή κινήθηκε και το Πασόκ, με κορυφαία στιγμή αυτήν όπου υπουργοποιημένο στέλεχος στο ΥΠΕΚΑ, δήλωνε απερίφραστα ως καθ ύλην αρμόδιος ότι δεν πιστεύει στις ΑΠΕ και το μέλλον είναι στους εγχώριους υδρογονάνθρακες (από τους οποίους μάλιστα θα πληρωθεί και το κοινωνικό κράτος !). Όσο για τη ΝΔ είτε «κάνει το χαζό» είτε όντως δεν καταλαβαίνει. Βουλευτής της κατέθεσε πριν από λίγο καιρό επερώτηση (με 3 ακόμα συνυπογραφές) γιατί σε χωροταξικό σχέδιο συγκεκριμένου νησιού, αναφέρεται το πλούσιο αιολικό δυναμικό (!) αφού βέβαια αυτό ανοίγει το δρόμο σε επενδύσεις αποικιακού τύπου (οι λέξεις που χρησιμοποιεί). Το ενδιαφέρον είναι ότι στον λόγο αυτό, που τείνει να γίνει κυρίαρχος αντί να αμβλύνεται, δεν αντιδρά κανείς, ούτε βέβαια οι ηγεσίες των κομμάτων, ούτε οι συντάκτες των «προγραμμάτων» (που λένε άλλα προοδευτικά) μια και προορίζονται για άλλο κοινό (των αφελών) ενώ οι παροικούντες ξέρουν ποιες είναι οι θέσεις και που είναι η αλήθεια.
Αγαπητέ Πέτρο,
Η δική μας αρθρογραφία, είναι προφανές πως δεν θ'αλλάξει καμιά ιστορία. Είναι πάντως χρήσιμη για να μπορούμε κάποια στιγμή να μετρηθούμε. Φοβάμαι όμως ότι δεν θα χρειαστούν πολλά δάκτυλα.
* O Ηλίας Ευθυμιόπουλος είναι τ. υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ και τ. διευθυντής της Greenpeace, συγγραφέας του βιβλίου «Παράθυρο στην Κρίση» εκδ. Μεταίχμιο.
