Του Τάκη Σπηλιόπουλου
Αν κάτι έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον στην υπόθεση Κουφοντίνα, που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, είναι τι έχει αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν και τις αλλεπάλληλες απορριπτικές αποφάσεις του Συμβουλίου των Φυλακών για την χορήγηση άδειας από τις φυλακές.
Κατ'' αρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως ειδικά για τους ισοβίτες, στις ρητές προβλέψεις του νόμου για χορήγηση άδειας, δεν εξετάζεται η συμπεριφορά του ως κρατούμενου και το αν έχει υποπέσει ή όχι σε πειθαρχικά παραπτώματα.
Αντιθέτως εξετάζεται αν υπάρχει κίνδυνος στη διάρκεια της άδειας τέλεσης νέων εγκλημάτων, καθώς επίσης αν υπάρχει κίνδυνος φυγής και κακής χρήσης της άδειάς του.
Αν ανατρέξει κανείς στο κοντινό παρελθόν, συγκεκριμένα στην πιο πρόσφατη απόρριψη του αιτήματος Κουφοντίνα για άδεια από τον Κορυδαλλό, θα διαπιστώσει πως η εισαγγελική λειτουργός που προεδρεύει στο Συμβούλιο των Φυλακών, είχε ασκήσει βέτο και όπως προβλέπει ο νόμος, είχε παραπέμψει την υπόθεση στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Πειραιά.
Το Συμβούλιο (με το υπ' αριθμ 380/2017 βούλευμα) είχε κρίνει τότε “ότι κατά τον χρόνο κράτησης ουδόλως διαφοροποιήθηκε το συνειδησιακό υπόβαθρο που ώθησε τον κρατούμενο στην τέλεση των παράνομων πράξεων και δεν έχει μεταμεληθεί, αφού εξακολουθεί να αναφέρεται σε πολιτική και όχι ποινική ευθύνη. (...) Συνεπώς το παρόν Συμβούλιο κρίνει ότι δεν συντρέχουν λόγοι που να δικαιολογούν την προσδοκία ότι ο κρατούμενος δεν θα κάνει κακή χρήση της άδειας. Επισημαίνεται επιπλέον ότι το υπόλοιπο της επιβληθείσας ποινής είναι μεγάλο , γεγονός που ενισχύει την κρίση του Συμβουλίου περί ύπαρξης κίνδυνου φυγής κατά την διάρκεια της αδείας”.
Με άλλα λόγια, οι δικαστές για πολλοστή φορά έκριναν πως ο άνθρωπος αυτός εξακολουθεί να είναι επικίνδυνος για την κοινωνία και ύποπτος φυγής.
Τι άλλαξε στους τρεις μήνες που μεσολάβησαν από το βούλευμα του Πλημμελειοδικείου Πειραιά, ώστε να μην συντρέχουν πλέον λόγοι για να μην δοθεί άδεια εξόδου από τις φυλακές στον Κουφοντίνα; Άλλαξε απόψεις ο ίδιος, έδειξε μεταμέλεια; Δεν υφίσταται πλέον κίνδυνος τέλεσης νέων εγκλημάτων, κίνδυνος φυγής και κακής χρήσης της άδειάς του;
Απολύτως τίποτα από τα παραπάνω δεν έχει μεταβληθεί, ούτε κατ'' ελάχιστο. Ο Κουφοντίνας είναι αυτός που ήταν πάντα, εξακολουθεί να δηλώνει αμετανόητος και να προκαλεί με κυνικό τρόπο την κοινωνία.
Αν όμως δεν άλλαξε ο Κουφοντίνας (και πως θα μπορούσε να αλλάξει μέσα σε μόλις τρεις μήνες) τότε τι άλλαξε και ξαφνικά ανοίγει η πόρτα των φυλακών, κόντρα στις αντιδράσεις του πολιτικού κόσμου και κυρίως των ανθρώπων που βίωσαν την απώλεια των δικών τους προσώπων;
Προφανώς άλλαξε αίφνης ο τρόπος που τον αντιμετωπίζουν τα θεσμικά όργανα της Πολιτείας. Ειδικώς η Δικαιοσύνη! Γιατί ο Κουφοντίνας ή είναι επικίνδυνος όπως λέει το δικαστικό συμβούλιο, ή δεν είναι επικίνδυνος όπως λέει το συμβούλιο των φυλακών. Να ισχύουν και τα δυο αποκλείεται.
Νομίζω πως κάθε λογικός άνθρωπος, αν θα έπρεπε να διαλέξει μία από τις δύο εκδοχές, θα επέλεγε την πρώτη, που φέρει τη βαρύτητα και το κύρος ενός θεσμικού δικαστικού οργάνου.
Ποιοι έχουν να κερδίσουν από την συγκεκριμένη απόφαση; Εκτός από τον Ρουβίκωνα και τον γιο του Βούτση που ήδη πανηγυρίζουν, σίγουρα το αριστερόμετρο του ΣΥΡΙΖΑ, που ξεχαρβαλώθηκε από τα μνημόνια και τα σκληρά μέτρα της ΠΦΑ!
