Είναι πλέον κοινός τόπος πως οι υβριστές του ΣΥΡΙΖΑ -και είναι πολλοί- είναι οι μέγιστοι χορηγοί της Νέας Δημοκρατίας. Δείχνουν το απεχθές πρόσωπο τους, απευθυνόμενοι σε ένα κοινό φανατισμένο και εμπαθές.
Σήμερα οι βουλευτές και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας δεν έχουν κανένα ουσιαστικό, πολιτικό λόγο να ακολουθήσουν σε αυτήν τη χυδαία συμπεριφορά τούς υβριστές βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα οι Νεοδημοκράτες δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα σε κανένα.
Είναι οι θριαμβευτές τεσσάρων εκλογικών αναμετρήσεων, ενώ για πρώτη φορά μετά από σαράντα χρόνια, φαίνεται πως οι αξίες και οι αρχές της φιλελεύθερης παράταξης ηγεμονεύουν στην πάλη των ιδεών.
Σήμερα, το πρωταρχικό καθήκον των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας είναι να προβάλουν και να υποστηρίζουν το κυβερνητικό έργο. Έπεται η αποδόμηση του αντιπολιτευτικού λόγου του ΣΥΡΙΖΑ.
Τονίζω την λέξη «σήμερα», γιατί πριν από το 2015 οι συνθήκες ήταν εντελώς διαφορετικές, το ίδιο και οι απαιτήσεις του αγώνα. Προσωπικά υποστήριζα την άποψη πως τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορείς να τον αντιμετωπίσεις με τον σταυρό στο χέρι.
Ένα κόμμα που αποπειράθηκε να φιμώσει τα ΜΜΕ και να κλείσει, σκευωρώντας, τους πολιτικούς αντιπάλους του στην φυλακή, το πολεμάς με κάθε μέσο, παντού. Έτσι είναι η πολιτική. Από τις αρχές του 2016, όταν άλλαξε η ηγεσία στην μεγάλη παράταξη, το ζητούμενο για την Νέα Δημοκρατία ήταν να αντιμετωπίσει και να αλλάξει φορά στον αέρα της νίκης που εξέπεμπε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Α. Τσίπρας. Ας μην λησμονούμε πως ο τότε πρωθυπουργός μετρούσε μόνον νίκες απέναντι στη Νέα Δημοκρατία.
Το κλίμα αντιστράφηκε οριστικά, όταν η μικρή δημοσκοπική υπεροχή τής Νέας Δημοκρατίας ήρθε και έδεσε με μια σαρωτική εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην βουλή που «έσπασε τον τσαμπουκά» του Α. Τσίπρα. Του μίλησε και τον καθήλωσε στην γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Α.Τσίπρας επί σειρά ετών.
Τότε η Νέα Δημοκρατία έπρεπε να αποδείξει πως μπορεί να κερδίσει τον ΣΥΡΙΖΑ παίζοντας στο δικό του γήπεδο. Και τα κατάφερε.
Σήμερα, που είναι κυβέρνηση, δεν διαθέτει μόνον μιαν αδιαμφισβήτητη πολιτική υπεροχή, αλλά αφαίρεσε συγχρόνως και το ηθικό πλεονέκτημα που κατείχε η Αριστερά για πολλές δεκαετίες. 54 μήνες γεμάτοι με ψέματα, με χυδαιότητες, με έπαρση και αλαζονεία, ήταν αρκετοί για να έρθουν τα πάνω-κάτω.
Σήμερα η Νέα Δημοκρατία οφείλει να είναι η ήρεμη δύναμη. Η δύναμη που υπερασπίζεται το κυβερνητικό έργο με ήθος και μετριοπάθεια. Η δύναμη που συνεχώς διευρύνει τον κύκλο της επιρροής της.
Με απλά λόγια, για να θυμηθούμε το λενινιστικό τσιτάτο, «νέα κατάσταση- νέα καθήκοντα». Οι συμπεριφορές και η εκφορά τού λόγου των βουλευτών και των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να υπακούουν στην νέα κατάσταση.
Εξάλλου, ο πυρήνας της ιδεολογίας της Νέας Δημοκρατίας επιβάλλει, σε στρατηγικό επίπεδο, μετριοπαθή λόγο και συγκρατημένες συμπεριφορές. Σε τακτικό επίπεδο η Νέα Δημοκρατία απέδειξε -όταν χρειάστηκε- πως μπορεί να παίξει με επιτυχία και εκτός έδρας.
Σήμερα όμως ας αφήσουμε τούς εξ ιδεολογίας και τους εκ πεποιθήσεως υβριστές τού ΣΥΡΙΖΑ στην μοναξιά τους. Αυτοί αγωνίζονται, βρίζοντας, να συντηρήσουν το κοινό τους. Η Νέα Δημοκρατία, αποφεύγοντας τις οξύτητες, με μετριοπαθή και πειστικό λόγο, αγωνίζεται να διευρύνει το δικό της κοινό.
Προσοχή λοιπόν!
