Η απόφαση της Γαλλίας να ενισχύσει την παρουσία της στην Αν.Μεσόγειο, η δημόσια στήριξη προς Ελλάδα και Κύπρο, μαζί με την κατηγορηματική καταδίκη των τουρκικών προκλήσεων δίνουν το στίγμα των επόμενων κινήσεων που θα ακολουθήσει το Παρίσι, δηλώνει στο liberal.gr ο Αφεντούλης Λαγγίδης, αποτιμώντας την συνάντηση Μακρόν-Μητσοτάκη.
Στο σενάριο μάλιστα που θα δούμε τουρκικές κινήσεις νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης, όπου δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων έχει αποκτήσει η TOTAL, τότε θεωρεί ότι η γαλλική στάση απέναντι στην Τουρκία θα γίνει ακόμη πιο σθεναρή.
Στο σκέλος των εξοπλιστικών ο Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο αναδεικνύει ως πιο σημαντικά, τόσο τις προχωρημένες επαφές για αγορά φρεγατών Belharra πιθανόν με χρηματοδοτικές διευκολύνσεις, όπως και την αναβάθμιση των μαχητικών Mirage 2000, όσο και το ενδεχόμενο συμμετοχής της Ελλάδας στο πρόγραμμα κατασκευής της Ευρωπαϊκής Κορβέτας από κοινού με Γαλλία και Ιταλία.
Σχολιάζοντας την γαλλική παρουσία στην Αν.Μεσόγειο και τις κινήσεις του τουρκικού γεωτρύπανου Γιαβούζ στο αδειοδοτημένο τεμάχιο 8 της κυπριακής ΑΟΖ προς το σχήμα TOTAL- ΕΝΙ, εκτιμά ότι το Παρίσι θα επιδιώξει, όχι τόσο την παρεμπόδιση, όσο την προστασία των γαλλικών γεωτρήσεων όταν αυτές ξεκινήσουν στο ίδιο οικόπεδο.
“Πιστεύω ότι η Γαλλία δεν θα παρεμποδίσει τις τουρκικές κινήσεις, παρά μόνο στην περίπτωση που τεθεί από την Τουρκία σε αμφισβήτηση το δικαίωμα των TOTAL και ENI να κάνουν έρευνες στο ίδιο τεμάχιο”, αναφέρει χαρακτηριστικά.
Τέλος, αναφορικά με την υπόθεση της Λιβύης, εξηγεί ότι το Παρίσι έχει στην περιοχή ευρύτερα γεωπολιτικά συμφέροντα που σχετίζονται με την παρουσία του στις χώρες της “Υποσαχάριας Αφρικής”. Τις χώρες αυτές θέλει να θωρακίσει από μια τυχόν άλωση της Λιβύης από ισλαμικά στοιχεία, όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα, την οποία υποστηρίζει η Τουρκία.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Αποτιμώντας τις δηλώσεις Μακρόν για στήριξη της Ελλάδας, της Κύπρου, με παράλληλη καταδίκη του μνημονίου Τουρκίας- Λιβύης και της προκλητικότητας της Άγκυρας, τι να κρατήσουμε;
Καταρχήν είναι σημαντική η δημόσια στήριξη που παρέχει η Γαλλία στην Ελλάδα και την Κύπρο, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Μακρόν και άλλων Γάλλων αξιωματούχων, αναφορικά με τις ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, τις οποίες χαρακτηρίζει εδώ και αρκετό καιρό ως “παράνομες”, αλλά και όσον αφορά στην Λιβύη.
Εχει σημασία να αναδείξουμε ότι η θέση της Γαλλίας στην Λιβύη δεν είναι μόνο στην βάση του Διεθνούς Δικαίου, αλλά υπαγορεύεται και από τα γεωπολιτικά της συμφέροντα, τα οποία έχουν πολλές παραμέτρους. Καταρχήν για να κατανοήσουμε το ενδιαφέρον της Γαλλίας για τη Βόρεια Αφρική, ας μην ξεχνάμε πως μέχρι το 1962 η Αλγερία ήταν γαλλική αποικία, ενώ το ίδιο ίσχυε και για την Τυνησία.
Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι η Γαλλία έχει έντονη παρουσία και εμπλοκή στις χώρες της “Υποσαχάριας Αφρικής”, δηλαδή στη Ζώνη του Σαχέλ. Εκεί η Γαλλία έχει παρουσία με περίπου 4.500 στρατιώτες, οι οποίοι στην ουσία μάχονται τόσο για να υπερασπιστούν τα γαλλικά οικονομικά συμφέροντα, όσο κυρίως την τρομοκρατία, η οποία είναι έντονη.
Στην ουσία, οι Γάλλοι φοβούνται ότι μια άλωση της Λιβύης από ισλαμικά στοιχεία (βλ. Μουσουλμανική Αδελφότητα, την οποία υποστηρίζει σαφέστατα η Τουρκία) θα διοχετευθεί και στις χώρες που θέλουν να “θωρακίσουν” με αυτή την ζώνη, η οποία ξεκινά από την Ανατολική και φτάνει μέχρι την Δυτική Αφρική.
Με άλλα λόγια η Γαλλία έχει συμφέροντα που ξεπερνούν τη Λιβύη. Οσον αφορά αυτή καθ’ εαυτή την βορειοαφρικανική χώρα, το Παρίσι έχει κάνει τις επιλογές του. Μέχρι πρότινος τηρούσε μία σχετικά πιο ισορροπημένη, ίσως και επαμφοτερίζουσα στάση, αλλά πλέον νομίζω είναι σαφής η θέση του υπέρ της πλευράς που αντιμάχεται τις ισλαμικές συνιστώσες.
Ας σταθούμε στην αμυντική συνεργασία των δύο χωρών, στο γεγονός ότι μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου θα επισκεφθεί την Αθήνα η Γαλλίδα Υπουργός Άμυνας Φλοράνς Παρλί με ό,τι αυτό συνεπάγεται, καθώς και ότι μέχρι τον Ιούνιο θα υπάρξει ολοκλήρωση της αμυντικής συνεργασίας των δύο χωρών...
Αυτό σημαίνει ότι θα ενταθούν οι γύροι των επαφών μεταξύ των δύο πλευρών για τα εξοπλιστικά. Η Γαλλία έχει παραδοσιακή θέση στους ελληνικούς εξοπλισμούς, είναι παρούσα όσον αφορά τα συστήματα τόσο του Ναυτικού, όσο και της Αεροπορίας. Σας θυμίζω ότι η συνεργασία ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με τα πρώτα Mirage F1 τα οποία είχε παραλάβει η Πολεμική Αεροπορία. Είναι φυσιολογικό σε αυτή την φάση η Ελλάδα να στρέφεται προς τη Γαλλία, εφόσον η δεύτερη προσφέρει και κάποιες διευκολύνσεις όσον αφορά στο χρηματοδοτικό σκέλος. Μπορεί τα αμυντικά γαλλικά προϊόντα να είναι ακριβά, αλλά η Γαλλία έχει τη δυνατότητα, μέσω της θέσης της στην Ευρώπη, να διευκολύνει τις όποιες αγορές από την πλευρά της Ελλάδας.
Αναφέρομαι στις γαλλικές φρεγάτες Belharra, καθώς και σε μια πιθανότατα μελλοντική συνεργασία για το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Κορβέτας από κοινού με την Ιταλία και βέβαια στον τομέα της Αεροπορίας, με τον εκσυγχρονισμό των Mirage 2000, ο οποίος πρέπει να προχωρήσει με πιο ταχείς ρυθμούς.
Ας πάμε στην παρουσία της Γαλλίας στην Ανατολική Μεσόγειο, εκτιμάτε ότι θα ενισχυθεί ;
Είναι προφανές ότι το Παρίσι θα ενισχύσει το ρόλο του στην περιοχή, πολλώ δε μάλλον όταν η TOTAL έχει συμφέροντα σε οικόπεδα της Κυπριακής Δημοκρατίας και συγκεκριμένα στο τεμάχιο 8, το οποίο της έχει παραχωρηθεί από κοινού με την Ιταλική ENI. Η παρουσία λοιπόν του αεροπλανοφόρου Σαρλ Ντε Γκολ στην περιοχή στέλνει ένα σαφές μήνυμα στην Άγκυρα ότι η Γαλλία παρακολουθεί από πολύ κοντά τις εξελίξεις. Επομένως στο σενάριο που η Τουρκία υπερβεί τα εσκαμμένα, δηλαδή τις κόκκινες γραμμές που θέτει η ίδια η Γαλλία, τότε εκείνη με τη σειρά της θα αντιδράσει, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.
Το γεωτρύπανο Γιαβούζ βρίσκεται ήδη στο τεμάχιο 8. Άραγε πως θα αντιδράσει η Γαλλία στις ενέργειες της Άγκυρας, εφόσον εκείνη υπερβεί τα εσκαμμένα και προχωρήσει σε γεωτρήσεις στο συγκεκριμένο τεμάχιο ;
Στην παρούσα φάση και με βάση όσα δείχνουν οι κινήσεις των μονάδων του Γαλλικού Ναυτικού, δε θα επιχειρηθεί κάποια άμεση αντιπαράθεση, δηλαδή δεν βλέπω παρεμπόδιση των προσπαθειών του Γιαβούζ να κάνει γεώτρηση στο συγκεκριμένο σημείο, του οποίου τις συντεταγμένες “υπέκλεψαν” οι Τούρκοι από την Κυπριακή Δημοκρατία. Εκτιμώ ότι η γαλλική πλευρά θα επιδιώξει, όχι τόσο την παρεμπόδιση, όσο την προστασία των γαλλικών πλέον γεωτρήσεων όταν αυτές ξεκινήσουν στο ίδιο οικόπεδο, το οποίο διεκδικείται, παρ’ ότι έχει παραχωρηθεί στο γαλλο-ιταλικό σχήμα TOTAL- ΕΝΙ.
Με άλλα λόγια πιστεύω ότι η Γαλλία δεν θα παρεμποδίσει τις τουρκικές κινήσεις, παρά μόνο στην περίπτωση που τεθεί από την Τουρκία σε αμφισβήτηση το δικαίωμα των TOTAL και ENI να κάνουν έρευνες στο ίδιο τεμάχιο. Εδώ έχουμε δύο αντιτιθέμενες πλευρές, που διεκδικούν και προβαίνουν σε κινήσεις, νόμιμα η Γαλλία και η Ιταλία, από τη μία, και παράνομα, η Τουρκία από την άλλη.
Το γεγονός ότι οι Γάλλοι δεν θα παρεμποδίσουν σε αυτή την φάση τουλάχιστον τις κινήσεις του Γιαβούζ, δεν σημαίνει ότι η Ανατολική Μεσόγειος και η Κύπρος δεν είναι επικίνδυνες αυτή τη στιγμή περιοχές για πρόκληση επεισοδίου από τη Τουρκία. Είναι μια “ανώμαλη” κατάσταση που από στιγμή σε στιγμή μπορούν να ανατρέψουν την ισορροπία, με κινήσεις κυρίως από την Αγκυρα.
Σε οικονομικό επίπεδο, πως να εκλάβουμε το μήνυμα Μακρόν για εντονότερη παρουσία γαλλικών εταιρειών στην ελληνική οικονομία, αλλά και την κοινή δήλωση προθέσεων με 13 σημεία για την ενίσχυση της συνεργασίας των δύο χωρών ;
Το σίγουρο είναι ότι ο τομέας της ενέργειας είναι ένα από τα κεφάλαια που ενδιαφέρουν περισσότερο τους Γάλλους και δεν είναι τυχαίο ότι ο Μακρόν έκανε αναφορά και στην ενεργειακή ασφάλεια. Εν προκειμένω ο αγωγός East Med θεωρώ ότι εξυπηρετεί μεταξύ άλλων και τα γαλλικά συμφέροντα.
Επειτα ας μην ξεχνάμε ότι η TOTAL έχει αποκτήσει ως μέλος κοινοπραξίας δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Στο σενάριο που δούμε τουρκικές κινήσεις νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης, η γαλλική στάση απέναντι στην Τουρκία θα γίνει ακόμη πιο σθεναρή. Οσον αφορά στο ενδιαφέρον γαλλικών επιχειρήσεων για τις ελληνικές αποκρατικοποιήσεις, είναι και αυτό έντονο. Ο ανταγωνισμός των γαλλικών επιχειρήσεων με τις γερμανικές συνεχίζει να υφίσταται. Είναι φυσιολογικό οι Γάλλοι να προωθούν τα δικά τους συμφέροντα, για παράδειγμα στον τομέα των ΑΠΕ
