Του Θόδωρου Σκυλακάκη*
Στο σχολείο στο τέλος κάθε τριμήνου είχαμε πάντα τους ελέγχους. Εκεί με τρόπο μαθηματικό μας έγραφαν για την πρόοδο ή την αποτυχία μας. Ο έλεγχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι δανειστές, η τρόικα και το Eurogroup του κ. Dijsselbloem. Υπάρχει όμως κι ο έλεγχος στον οποίο υπόκεινται οι ίδιοι οι δανειστές για το αν το πρόγραμμα που με σκληρότητα εφαρμόζεται έναντι του ελληνικού λαού έχει ή όχι αποτέλεσμα. Ο έλεγχος του κ. Dijsselbloem είναι οι αγορές και οι οικονομικοί δείκτες των ανεξάρτητων μεγάλων οργανισμών, που καταγράφουν αντικειμενικά τα αποτελέσματά του προγράμματος. Κι εκεί ο κ. Dijsselbloem δεν παίρνει απλώς κακό βαθμό σε σχέση με την Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ, μένει πάτος στην τάξη και μεταξεταστέος.
Στον πιο έγκυρο παγκόσμιο δείκτη που καταγράφει την θέση της χώρας σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα (Global Competitiveness Report), η Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ, έπεσε φέτος κατά μια θέση από την 86η στην 87η θέση, ενώ είχε χάσει άλλες πέντε θέσεις την προηγούμενη χρονιά. Στον δείκτη που αφορά την ευκολία άσκησης της επιχειρηματικότητας της Παγκόσμιας Τράπεζας έπεσε επίσης κατά μια θέση το 2017 (από την 60η στην 61η θέση), ενώ τα τελευταία στοιχεία του πιο έγκυρου παγκόσμιου δείκτη που καταγράφει τη διαφθορά δείχνουν πτώση 11 θέσεων το 2016 έναντι του 2015 (από την 58η στην 69η θέση).
Ποιες είναι οι χώρες που προηγούνται της Ελλάδας στους τρεις αυτούς δείκτες. Σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα είναι η Αλγερία, η Σρι Λάνκα, η Γουατεμάλα, το Τρινιντάντ/Τομπάγκο και το Μπουτάν, σε ότ,ι αφορά το φιλοεπιχειρηματικό κλίμα το Κόσοβο, το Λουξεμβούργο, η Αλβανία, η Χιλή και η Ρουάντα και σε ό,τι αφορά τη διαφθορά το Μοντενέγκρο, το Ομάν, η Σενεγάλη, η Νότιος Αφρική και το Σουρινάμ!
Πως γίνεται λοιπόν κ. Dijsselbloem να μας έχετε γανώσει τον εγκέφαλο για το πόσο σημαντικές είναι οι μεταρρυθμίσεις, να έχετε στη φαρέτρα σας τη δαμόκλειο σπάθη των δόσεων και της εξόδου από το ευρώ, με την οποία εξασφαλίζετε υπερπλεονάσματα από τους Έλληνες φορολογούμενους και να επιτρέπετε η χώρα αντί να προχωρά σε μεταρρυθμίσεις, να μένει στάσιμη ή να βαδίζει προς τα πίσω; Αυτό σημαίνει είτε ότι οι μεταρρυθμίσεις (που κατά κύριο λόγο αφορούν το κράτος, αυτό είναι το πρόβλημα), δεν προχωρούν, είτε ότι είναι εντελώς ανεπαρκείς, είτε και τα δύο. Αυτό άλλωστε δείχνουν αμείλικτα και τα οικονομικά στοιχεία, αφού οι επενδύσεις που θα έφερναν υποτίθεται οι μεταρρυθμίσεις παραμένουν κολλημένες στον απόλυτο πάτο, στα μισά του μέσου όρου της Ευρώπης (ως ποσοστό του ΑΕΠ). Κι αυτό παρά το γεγονός ότι οι μισθοί και οι αξία της περιουσίας των Ελλήνων έχουν πέσει δραματικά.
Κοινώς κ. Dijsselbloem οι απλοί Έλληνες πολίτες έχουν κάνει όλες τις θυσίες που τους ζητήσατε και με το παραπάνω (υπερπλεονάσματα, μαζική ανεργία, ξενιτεμός των παιδιών μας), κι εσείς έχετε αποτύχει πλήρως να πιέσετε το κρατικοκομματικό σύστημα που κυβερνά να προχωρήσει στις αλλαγές στο κράτος που θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική. Αντίθετα με την υπεροφορολόγηση που επιτρέψατε οδηγείτε τη χώρα στην αντίθετη κατεύθυνση.
Γιατί συμβαίνει αυτό, αν ως σοσιαλδημοκράτης κ. Dijsselbloem έχει κρατικιστικές εμμονές, αν για δικούς του λόγους θέλει να τα έχει καλά με τον κ. Τσιπρα, αν οι γραφειοκράτες του είναι ανεπαρκείς, αν προσπαθεί να πείσει δίνοντας κενά περιεχομένου «εύσημα» στην κυβέρνηση τις αγορές για να αγοράσουν το ελληνικό χρέος που έχουν φορτωθεί κατά εκατοντάδες δις οι δανειστές, δεν το γνωρίζω. Σε τελική ανάλυση είναι και αδιάφορο.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ως επικεφαλής του ελεγκτικού μηχανισμού του προγράμματος βοήθειας προς την Ελλάδα ο κ.Dijsselbloem έχει πλήρως αποτύχει.
Γιατί προΐσταται ενός προγράμματος μεταρρυθμίσεων του οποίου οι μεταρρυθμίσεις αποδεικνύονται αέρας φρέσκος!
*O κ. Θόδωρος Σκυλακάκης είναι Πρόεδρος της Δράσης.
