Η πρόταση για το μεταναστευτικό – προσφυγικό είναι για πολλούς.... «προφανής» και δεν είναι καινούργια. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και προσφύγων στα ξερονήσια του Αιγαίου ξεκίνησαν ως ιδέα από κάποιους Ευρωπαίους, όπως και οι πλατφόρμες στα ανοιχτά της θάλασσας. Τώρα που έκλεισαν τα σύνορά τους δεν ανησυχούν πολύ. Ανησυχούμε, όμως, εμείς! Για την έξαρση του ρατσισμού στην Ελλάδα, με μπροστάρηδες τοπικούς άρχοντες. Δεξιούς και αριστερούς.
Εύκολες λύσεις για το μεταναστευτικό – προσφυγικό δεν υπάρχουν. Όχι χωρίς την συνδρομή της Ευρώπης. Οι προσπάθειές μας, λοιπόν, θα πρέπει να επικεντρωθούν στο να αναλάβουν οι εφησυχασμένοι Ευρωπαίοι το κομμάτι της ευθύνης που τους αναλογεί. Εμείς ούτε μπορούμε να βουλιάξουμε τις βάρκες των φυγάδων, ούτε να τους κλείσουμε για το υπόλοιπο της ζωής τους σε ένα ξερονήσι. Κι από την άλλη υπάρχει η ανάγκη να ανακοπεί η ροή τους προς την Ελλάδα. Πολύ απλά διότι η χώρα μας δεν αντέχει να δεχτεί όλους τους φτωχούς και κατατρεγμένους του πλανήτη.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί απεγνωσμένα να αντιμετωπίσει μια παντελώς απαράδεκτη κατάσταση που κληρονόμησε από την προηγούμενη κυβέρνηση. Πολύ σωστά προσπαθεί να αντιμετωπίσει την ανθρωπιστική κρίση στα νησιά, μεταφέροντας ανθρώπους στην ενδοχώρα. Τι θα έπρεπε, δηλαδή, να κάνει; Να αφήσει την Μόρια να «λειτουργήσει» με 15.000 ή 20.000 ανθρώπους; Να επαναλάβει τις πρακτικές ΣΥΡΙΖΑ με την Μόρια να ασφυκτιά και να επιχειρείται να σταλεί έτσι ένα «ανθρωπιστικό μήνυμα» προς τους μετανάστες; Σίγουρα όχι!
Σε κάθε πάντως περίπτωση η αντιμετώπιση του προβλήματος περνάει μέσα από την Ευρώπη και από τις σχέσεις της με την Τουρκία του Ερντογάν. Εμείς μπορούμε να φυλάξουμε καλύτερα τα σύνορά μας, να διαχειριστούμε σωστά τους οικονομικούς πόρους για την ανακούφιση των ανθρώπων, να προσπαθήσουμε να τους εξασφαλίσουμε ανθρώπινες συνθήκες φιλοξενίας. Την ίδια ώρα πρέπει να απλουστεύσουμε τις διαδικασίες για το άσυλο και να είμαστε αποφασισμένοι να στείλουμε πίσω όσους δεν πληρούν τις προϋποθέσεις. Όλα τα υπόλοιπα είναι για να έχουμε να τσακωνόμαστε ανέξοδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ή για να κτίσουν πολιτικές καριέρες όσοι θέλουν να «επενδύσουν» τον φόβο του ελληνικού λαού για το άγνωστο.
Κι αν η Ευρώπη δεν θελήσει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα; Αν κωφεύσει; Εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν σημαντικά. Και σε κάθε περίπτωση μιλάμε πλέον για ένα πρόβλημα με εθνικές διαστάσεις. Και σε αντίθεση με ό,τι έκανε η κυβέρνηση Τσίπρα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη οφείλει σε αυτές τις περιπτώσεις να αναζητά κοινά αποδεκτές λύσεις. Όποιες τελικά θα είναι αυτές. Στα εθνικά θέματα δεν χωρούν προσωπικές πολιτικές, ούτε και ιδεοληπτικές προσεγγίσεις. Ο κ. Μητσοτάκης οφείλει να κάνει την πρόσκληση στους άλλους αρχηγούς. Από εκεί και πέρα ο κάθε ένας αναλαμβάνει το κόστος των επιλογών του.
Όσο για το κλείσιμο δρόμων σε περιοχές που μεταφέρονται πρόσφυγες; Σήμερα πολλοί δηλώνουν προσβεβλημένοι από τον τρόπο με τον οποίον αντιμετώπισαν οι πρόγονοί μας πριν 97 χρόνια τα ξεριζωμένα αδέλφια μας από τις χαμένες πατρίδες. Να είστε σίγουροι ότι και τα παιδιά μας δεν θα αισθάνονται περήφανοι βλέποντας σε φωτογραφίες τους πατεράδες τους να πετροβολούν κατατρεγμένα γυναικόπαιδα, ξεριζωμένα από τα σπίτια τους από την φωτιά του πολέμου…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
