Μια καθοριστική στιγμή στη θέση των Ελλήνων παραγωγών και εμπόρων παίχτηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά έμεινε στα αζήτητα από τα δελτία ειδήσεων και τις εφημερίδες. Ήταν η στιγμή, που οι επιχειρηματίες της Β. Ελλάδας άδειασαν και διέψευσαν τον πρωθυπουργό απαντώντας του δια ζώσης στις επιπολαιότητές του για τα ελληνικά προϊόντα με ονομασία Μακεδονία. Τα οποία άφησε στα χέρια του … ΟΗΕ! Και στα διχαστικά περί ΣΕΒ.
Στο βήμα της πανηγυρικής ομιλίας του προχτές στη Θεσσαλονίκη ο κ Τσίπρας περηφανεύτηκε στους βορειοελλαδίτες επιχειρηματίες ότι η συμφωνία των Πρεσπών εξασφαλίζει «για πρώτη φορά και με τον καλύτερο τρόπο» τα συμφέροντα των ελληνικών προϊόντων «που φέρουν στον τίτλο τους τη λέξη Μακεδονία ή παράγωγά της».
Και πρόσθεσε, ο αδαής, ότι πριν τη συμφωνία, αυτή την ονομασία διεθνώς τη μονοπωλούσε η ΠΓΔΜ! Υποστήριξε μάλιστα ότι αυτός ο … κίνδυνος απετράπη γιατί στη συμφωνία προβλέπεται η δημιουργία επιτροπής του … ΟΗΕ (!), που θα λύσει οριστικά τα ζητήματα αυτά!
Φυσικά, οι βορειοελλαδίτες επιχειρηματίες του απάντησαν από το ίδιο βήμα αμέσως ότι ο όρος Μακεδονία για τις εμπορικές επωνυμίες «ανήκει αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα». Και τον κάλεσαν μ αυτό το δεδομένο να υλοποιήσει τη συμφωνία, «για την ομαλοποίηση των εμπορικών σχέσεων και την προστασία των επενδύσεών μας στη γειτονική χώρα».
Δηλαδή, του είπαν με δυό λόγια ότι η συμφωνία του είναι βλαβερή για την ονομασία στα ελληνικά προϊόντα και ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσουν από το δικαίωμά τους να χρησιμοποιούν τη λέξη Μακεδονία και μακεδονικός σ' αυτά, όπως έκαναν μέχρι σήμερα.
Γιατί προφανώς αυτοί ξέρουν καλύτερα από τους Καρανίκες και τους Κοτζιάδες ότι μέχρι τώρα είχαν επιχειρηματικό πλεονέκτημα στη διεθνή αγορά, το οποίο χάνουν.
Και ξέρουν καλύτερα ότι τα ελληνικά προϊόντα με ονομασία Μακεδονία είναι πολλαπλάσια των σκοπιανών και ευρύτερα γνωστά στις διεθνείς αγορές. Ξεκινώντας από τα γαλακτοκομικά, τα κρασιά, τα καλλωπιστικά, τα φρούτα και λαχανικά, τα βιομηχανικά, τα χημικά, τα κάθε είδους τρόφιμα, τα βότανα, τα μέλια και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.
Παραγόμενα όλα αυτά στη Μακεδονία της Ελλάδας, που είναι σχεδόν το σύνολο της ιστορικής Μακεδονίας. Έναντι των μικρών, περίκλειστων και πιο οπισθοδρομικών Σκοπίων. Και τα οποία δεν κινδύνευαν μέχρι πριν τη συμφωνία από κανένα ψευτομακεδονικό προϊόν, ακριβώς γιατί χρησιμοποιούσαν ελεύθερα και ανεξέλεγκτα τη μακεδονική ονομασία και προέλευσή τους.
Αντίθετα, τα ψευτομακεδονικά προϊόντα κυκλοφορούσαν υπό την αίρεση της ονομασίας της χώρας τους. Η οποία λεγόταν και λέγεται επίσημα και σήμερα ΠΓΔΜ. Με τη βούλα του ΟΗΕ. Και έχει σημασία, γιατί οι διεθνείς νόμοι και συνθήκες καθορίζονται από τις επίσημες συμφωνίες και όχι από τις διακρατικές, όπου καθένας για λόγους πολιτικής λέει τον άλλον όπως θέλει. Στον ΟΗΕ και τις επίσημες οικονομικές, εμπορικές, διπλωματικές πράξεις, διοργανώσεις και συνάξεις δεν υπάρχει κράτος Μακεδονία. Υπάρχει FYROM. Και έτσι γράφεται κι όλας.
Με την καταστροφική συμφωνία, ένα ελληνικό κεκτημένο, που είναι η ονομασία προϊόντων Μακεδονία παραδίνεται! Πού; Σε μια επιτροπή του ΟΗΕ για να αποφασίσει για τα ελληνικά συμφέροντα! Αντί να πολεμήσει γι αυτά το ελληνικό κράτος! Αυτό κι αν δεν είναι εγκατάλειψη και παράδοση κυριαρχίας!
Ο νεοφώτιστος και αδαής περί τα ελληνικά, και φιλοσκοπιανός πρωθυπουργός της Ελλάδας, απευθυνόμενος στους Μακεδόνες επιχειρηματίες, που ξέρουν καλύτερα από τον καθένα σε τι κίνδυνο βάζει η συμφωνία των Πρεσπών τις 3.400 ελληνικές μακεδονικές επιχειρήσεις, μιλούσε με επιχειρήματα κομματικής οργάνωσης ΣΥΡΙΖΑ!
Και, αγνοώντας τη βασική αρχή του μαρξισμού που υποτίθεται ότι πιστεύει, ξέχασε ότι το κέρδος δεν ενδιαφέρεται για τις ιθαγένειες και τις γλώσσες και τις παλαβομάρες περί λαϊκισμού και πατριδοκαπηλίας, που ξεφούρνισε στο λόγο του, απευθυνόμενος σε επιχειρηματίες. Λες και μιλούσε σε αδαείς ψηφοφόρους ή σε κομματικά στελέχη.
Ακόμα χειρότερο, συνηθισμένος από τη φρασεολογία διχασμού που ξέρει σαν μόνη πολιτική, επιχείρησε να τον σπείρει και ανάμεσα σε επιχειρηματίες! Κατηγορώντας στους Βορειοελλαδίτες τους επιχειρηματίες του ΣΕΒ! Λες και δεν ανήκουν οι μεν στους δε και λες και δεν τους συνδέει κάτι ισχυρότερο από τις κομματικές και ψευτοϊδεολογικές διαφορές: Το κέρδος και η επιχειρηματικότητα σαν θέση.
Προσπάθησε ο ανεύθυνος πρωθυπουργός να σπείρει διχασμό μεταξύ δήθεν Βορείων και Νοτίων προκειμένου να προσεταιριστεί χαϊδεύοντας τους μεν για να φρενάρει τον εκλογικό του κατήφορο στη Βόρεια Ελλάδα από την προδοτική συμφωνία με τα Σκόπια.
Αλλά, και σ αυτό τον άδειασαν οι παρόντες βορειοελλαδίτες επιχειρηματίες, επισημαίνοντάς του ότι έχουν αναλάβει πρωτοβουλίες για τη δημιουργία προοπτικών για επενδύσεις «όχι μόνο σε επιχειρήσεις με έδρα τη Βόρειο Ελλάδα, αλλά σε επιχειρήσεις ανεξάρτητα από τον κλάδο στον οποίο ανήκουν, και χωρίς βεβαίως να είναι απαραίτητα μέλη του Συνδέσμου μας»!
Και του είπαν ότι καλούν «σ αυτή την προσπάθεια να πάρουν μέρος όλοι οι επιχειρηματικοί φορείς της χώρας»! Πόσο πιο ανοιχτά να του πουν ότι ο διχαστικός του λόγος είναι για τα σκουπίδια γι αυτούς;
Η αγωνία του πρωθυπουργού για την εκλογική του κατρακύλα και η ασχετοσύνη του για τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται έγινε εμφανέστερη από ποτέ στη φιέστα της Θεσσαλονίκης. Και το άδειασμα της πολιτικής του από τους ίδιους τους επιχειρηματίες, που μέχρι τώρα τον στηρίζουν με την ανοχή τους ή με τις διαπλοκές τους, είναι ένα ισχυρό καμπανάκι για το μέλλον του.
Γιατί πολλοί επιχειρηματίες μπορεί σκεφτόμενοι το κέρδος να μην ενδιαφέρονται για το όνομα της Μακεδονίας ιστορικά και ιδεολογικά. Αλλά, όταν αυτό το όνομα τους έφερνε λεφτά και τώρα κινδυνεύουν, τα πράγματα αλλάζουν. Και αλλάζουν όταν υπερασπίζεσαι τα συμφέροντα των σκοπιανών περισσότερο από των Μακεδόνων. Επειδή, είτε το θέλει είτε όχι κ Τσίπρας και η παρέα του, πατρίδα υπάρχει. Είτε κάτω από μια σημαία είτε κάτω από μια οικονομία.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
