Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είναι το πρότυπο μνημειώδους «αριστερού» διαπραγματευτή. Κάτι σαν αρχηγός μιας παρέας φίλων που συνεδριάζει σε «εναλλακτικό» κουτούκι της μεταπολιτευτικής περιόδου, τον τρόπο μείωσης του λογαριασμού.
Ποιο είναι το αποτέλεσμα της «πολιτικής διαπραγμάτευσης» του βασικότερου εκφραστή της τάσης των 53; Ο συμπαθής σε πολλούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, Τσακαλώτος – ο Βαρουφάκης ήταν αντικείμενο λατρείας – αποτέλεσε για τους θεσμούς τον πιο χρήσιμο μεταβατικό κρίκο της αλυσίδας "διαπαιδαγώγησης" της κυβέρνησης, μετά το άγριο πρώτο εξάμηνο του 2015.
Έπαιξε τον ρόλο του καλού "αριστερού" ο οποίος δεν ανήκει στην πλέμπα της λαικιστικής μάζας και υπήρξε ως τώρα, ένας ευγενής "ροζ πάνθηρας", απολαμβάνοντας την εύνοια των εταίρων και την αποδοχή των δανειστών.
Από δω και πέρα, παρουσιάζει ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον η πορεία του Έλληνα ΥΠΟΙΚ προς τις εκλογές. Από καιρό, έχει ξεκινήσει μία ευδιάκριτη προσπάθεια "επιμέλειας εαυτού" εν όψει της μεταΣΥΡΙΖΑ εποχής. Την οποία βεβαίως θεωρεί δεδομένη, από την στιγμή που επανειλημμένα, έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις την αποδοχή του στο ενδεχόμενο επικράτησης της ΝΔ στις ερχόμενες εκλογές.
Μιλώντας χθες, στο «Ράδιο Θεσσαλονίκη» παραδέχθηκε έμμεσα ότι η Νέα Δημοκρατία θα βρίσκεται σύντομα στην εξουσία, αρπάζοντας βέβαια, την ευκαιρία να τονίσει ότι ο ίδιος θα παραδώσει αποπληρωμένο χρέος και όχι καμμένη γη, όπως υποστηρίζουν οι άλλοι. Επιβεβαίωσε μάλιστα, την πρόθεση της κυβέρνησης- το πιθανότερο είναι δικές του επιθυμίες- να καταθέσει αίτημα για πρόωρη αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ και εξήγησε πως η Νέα Δημοκρατία δεν έχει δίκιο να γκρινιάζει για την οικονομία, υπονοώντας ότι ο ίδιος υπηρέτησε τις μνημονιακές του υποχρεώσεις με τον καλύτερο τρόπο...
O Ευκλείδης Τσακαλώτος επίσης, ήταν ο πρώτος που αντέδρασε στο παραμύθι για τη δήθεν «διανομή δώρου Πάσχα» με τα λεφτά που είχε εξοικονομήσει για να πληρώσει τα αναδρομικά των συνταξιούχων. Και γενικότερα, η στάση του θυμίζει τον επόπτη της κυβέρνησης ο οποίος ίπταται των περιστάσεων και προετοιμάζεται για την επόμενη μέρα.
Εδώ όμως προκύπτει το εξής ζήτημα: Θα διεκδικήσει ο Ευκλείδης και οι 53 τα απομεινάρια του ΣΥΡΙΖΑ; Ή μήπως θα συμπράξει με φιλοδοξίες σε ένα νέο σχήμα που θα προκύψει ως "προοδευτική συμμαχία" μετά τις εκλογές;
O δαιμόνιος Γιούκλιντ δεν ακολουθεί την φθίνουσα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς τις εκλογές. Και ταυτόχρονα, δείχνει τρομερή διάθεση να πιστωθεί την ευδόκιμη συνεργασία του με τους Θεσμούς, απομονώνοντας τον ρόλο του από την υπόλοιπη κατάσταση της οικονομίας (νεκρές επενδύσεις, τεχνητό υπερπλεόνασμα κτλ).
Ο χρόνος που απομένει λειτουργεί αυτή τη στιγμή, υπέρ δύο προσώπων στο πολιτικό σύστημα: του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Ευκλείδη Τσακαλώτου. Όλα όσα θα βαραίνουν τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, θα αποτελούν βάση εξύψωσης για τον Τσακαλώτο εσωκομματικά και για τον Μητσοτάκη στο αντίπαλο στρατόπεδο.
Στην πραγματικότητα, ο ΥΠΟΙΚ είναι ο μόνος που έχει το δικαίωμα μιας δικαιολογημένης έπαρσης που θα του δώσει την ευκαιρία να ξαναπουλήσει εξευρωπαϊσμένη Αριστερά στη μάζα του ΣΥΡΙΖΑ. Αν τα καταφέρει είναι σίγουρα μία άλλη ιστορία που η ισχύς της θα αποδειχθεί μέσα στην δίνη της προεκλογικής περιόδου.
Μένουν 53 συν μία νύχτες για να αποκαλυφθούν οι προθέσεις του "ροζ πάνθηρα" Γιούκλιντ. Έχει όλο τον χρόνο μπροστά του να ξεδιπλώσει το ταλέντο του Πίτερ Σέλλερς για ακόμα μία φορά...
