Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Αρκετές φορές, οι απλές χρηματιστηριακές σκέψεις είναι και οι πλέον ουσιαστικές. H θεωρία των χρηματιστηριακών κύκλων και η εμπειρική επιβεβαίωση της θεωρίας αυτής στο πέρασμα του χρόνου, εμπλουτίζει αυτές τις απλές σκέψεις. Έτσι βουτώντας στο παρελθόν, γινόμαστε πιο σοφοί.
Το γνωστό “motto” ότι αυτή τη φορά είναι όλα διαφορετικά, πάνω στο οποίο εδράζεται η καθημερινή δράση των κεφαλαιαγορών, ισχύει μέχρι να διαψευσθεί πανηγυρικά. Πάνω στην ίδια λογική κινούνται και οι εκτιμήσεις για τις χρηματιστηριακές εξελίξεις της χρονιάς που έρχεται σε λίγες ημέρες. Οι συμπεριφορές των αγορών το τελευταίο χρονικό διάστημα, μετά από τα δυο “sell offs” του Σεπτεμβρίου και του Οκτωβρίου, αρχίζουν να παρουσιάζουν ομοιότητες με το 1998-99 και με το 2007-2008.
Το 1998, οι επενδυτές εκτιμούσαν πως είχαν αφήσει πίσω τους την κρίση των Ασιατικών αγορών. Ακολούθως, το 1999 βίωσαν το ράλι της ανόδου των χρηματιστηρίων και κυρίως των εταιριών “dot com”. Και έτσι ξεχασμένοι μέσα στη μέθη στων κερδών, βρέθηκαν να συμμετέχουν και στη δύνη της κατάρρευσης του 2000.
Κάτι παρόμοιο έγινε και το 2007. Οι επενδυτές νόμιζαν πως είχαν αφήσει πίσω τους τα προβλήματα των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ και συνέχισαν να κινούνται αμέριμνα, μέχρι που το 2008 έφερε την κατάρρευση της Lehman Brothers.
Έτσι και τώρα οι βραχυχρόνιες ανοδικές αντιδράσεις (relief rallies) των αγορών, που ακολουθούν τις βυθίσεις και τα “sell offs”, αναδεικνύουν την ύπαρξη δυο τάσεων και δυο αντιδιαμετρικά αντίθετων συμπεριφορών. Στην μια τάση ανήκουν οι επενδυτές που εκτιμούν πως μια ανοδική πορεία κλείνει τον κύκλο της και στην άλλη ανήκουν οι επενδυτές που αναζητούν κέρδη σε κάθε ευκαιρία ανοδικής αντίδρασης, καθώς θεωρούν πως οι πτώσεις είναι απλά μέρος της ημερησίας διατάξεως.
Ανεξάρτητα από τις πρόσκαιρες εκτιμήσεις της επενδυτικής κοινότητας, η πραγματικότητα δείχνει πως το 75% των μετοχών που διαπραγματεύονται στα αμερικανικά χρηματιστήρια, καταγράφουν χαμηλότερες τιμές από τον αργό 200άρη ΚΜΟ (κινητό μέσο όρο). Αυτό το γεγονός από μόνο του, βοηθά στην εξαγωγή συμπερασμάτων.
Στη χρηματιστηριακή ιστορία, οι κινήσεις των αγορών δεν επαναλαμβάνονται πάντα με τα ίδια χαρακτηριστικά. Μπορεί να διαφέρουν τα γεγονότα, να διαφέρουν οι αιτίες, να διαφέρουν οι αφορμές. Οι συμπεριφορές των επενδυτών ακολουθούν όμως, πάντα το ίδιο μοτίβο. Οπότε οι εξελίξεις, μοιάζουν σα να προβάλλονται σε “remakes” ταινιών.
Όπως το 1998-1999 και το 2007-2008, έτσι και τώρα η φιλοσοφία των επιλογών παραμένει ακριβώς η ίδια.
H πρώτη επιλογή είναι να συμμετάσχει κανείς στην κερδοσκοπία της μεταβλητότητας, μέσω έκθεσης σε θέσεις του VIX, του ProShares Ultra VIX Short-Term Futures (UVXY), του ETF “ProShares UltraShort Russell 2000 (SRTY)”, του ETF “ProShares UltraShort S&P 500 (SDS”) και του “Rydex Inverse S&P 500 Strategy Fund (RYURX)”.
Η δεύτερη επιλογή είναι να τοποθετηθεί κανείς παθητικά σε “καλάθια” ποιοτικών μετοχών, με ισχυρούς ισολογισμούς και εκτόπισμα στην πραγματική οικονομία, όπως είναι για παράδειγμα το GSSTHGIR (High Growth Investment Ratio basket) και το GSSTSBAL (Strong Balance Sheet basket) της Goldman Sachs.
---
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
