Η Γερμανική σχολή Αθηνών συμπληρώνει 125 χρόνια ζωής και γιορτάζει το γεγονός. Όπως αρμόζει σε ένα σπουδαίο και ιστορικό σχολείο. Δείχνει με περηφάνια τους μαθητές, τους αποφοίτους του, τις εγκαταστάσεις του. Δε διαφημίζει ένα εκπαιδευτικό καλοπληρωμένο προϊόν.
Προβάλει μια εκπαιδευτική ιδέα. Τον τρόπο με τον οποίο ένα σχολείο δημιουργεί συνειδήσεις, προάγει την αριστεία, και εκπαιδεύει τους μαθητές του με πρώιμες ασκήσεις δημοκρατίας.
Τα 11 λεπτά και 24 δεύτερα που διαρκεί το βίντεο της Γερμανικής Σχολής είναι το χρονικό της μεγαλύτερης εθνικής ήττας μας.
Αναρωτιέμαι σε ποιο δημόσιο σχολείο ή πανεπιστημιακό τμήμα θα μπορούσε ποτέ να γυριστεί ένα αντίστοιχο βίντεο.
Ας κάνουμε μια προβολή.
Ας περιηγηθούμε με μια κάμερα στους διαδρόμους, στις αίθουσες, στα εργαστήρια του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Χρόνια ζωής 185, συνομήλικο με το νεώτερο ελληνικό κράτος.
Ή μέσα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο το οποίο οραματίστηκε ο εθνικός ευεργέτης Γρηγόριος Μαρασλής το 1903 και έβγαλε από την τσέπη του 250.000 χρυσές δραχμές ώστε να ιδρυθεί η «Εμπορική Ακαδημία» η οποία «θα «ήτο αναλόγου προς τας εν τη αλλοδαπή λειτουργούσας Εμπορικάς Ακαδημίας».
Η σύγκριση θα ήταν συντριπτική και αποκαρδιωτική.
Τα σχολεία και κυρίως τα Πανεπιστήμια για λόγους που έχουν υπερ- αναλυθεί, αφέθηκαν στην κυριαρχία ενός καθηγητικού κατεστημένου που αγωνίζεται να διατηρήσει, εντός της περιμέτρου της μετριότητας, τους περισσότερους φοιτητές. Επί δεκαετίες έγινε ανεκτή η βαριοπούλα σε τέτοιο βαθμό που να διαπραγματεύεται η πολιτεία τη δημιουργία μιας πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης με μια 200ριά στρατολογημένα από την αριστερά αγόρια που με (παρα) στρατιωτικό βάδισμα, συνθήματα- παραγγέλματα αναρωτιέσαι σε ποια δεκαετία ζουν και πως θα κερδίσουν τη ζωή τους, με τον περιορισμένο από τις κόκκινες παρωπίδες, ορίζοντα τους.
Βάζοντας back to back το πανηγυρικό βίντεο της Γερμανικής Σχολής και το βίντεο από τα νέα επεισόδια στο ΑΠΘ γίνεται επιτακτικότερη η απαίτηση να ξεμπλοκάρει από τις κόκκινες σφήνες, ο κοινωνικός ανελκυστήρας.
Υιοθετώντας και δίνοντας άλλο νόημα στο σύνθημα των παιδιών με τα στειλιάρια που στέλνονται για άλλου τύπου εκπαίδευση στα πανεπιστήμια.
Ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη της δημοκρατικής πολιτείας ενάντια στις μειοψηφίες και στους «βασανιστές» του 2022 που «σκοτώνουν» το ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Θα το έχουμε καταφέρει αν γιορτάσουμε τα 190α γενέθλια του Μετσόβιου με τον τρόπο που γιορτάζει η Γερμανική Σχολή.
