Αγωνία στην Αθήνα για την έκβαση του σκληρού μπρα-ντε-φέρ μεταξύ του Ταγίπ Ερντογάν και της Ε.Ε., καθώς η Άγκυρα όχι μόνο αρνείται να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί για την απελευθέρωση των θεωρήσεων αλλά καλεί την Ευρώπη… να αναλάβει τις ευθύνες της.
Χθες σε μια ακόμη προσπάθεια να αρθεί το αδιέξοδο ο τούρκος υπουργός ευρωπαϊκών υποθέσεων Β. Μποζκίρ, συναντήθηκε με τον Επίτροπο αρμόδιο για την διεύρυνση Γ. Χάαν, όμως μετά την συνάντηση συνέχισε την σκληρή γραμμή δηλώνοντας ότι «η διαδικασία είναι σε αδιέξοδο και συνεπώς η Ε.Ε. πρέπει να βρει άλλη φόρμουλα για την απελευθέρωση των θεωρήσεων για τους τούρκους πολίτες».
Στην Αθήνα παρακολουθούν τις τελευταίες ημέρες την έστω και μικρή αύξηση του αριθμού των μεταναστών που φθάνουν από τις τουρκικές ακτές προσπαθώντας να ειρηνεύσουν εάν αυτό αποτελεί ένα μήνυμα του Ερντογάν για το τι θα συμβεί εάν καταρρεύσει η συμφωνία, η εάν είναι ένα ...τυχαίο φαινόμενο.
Θέλοντας να κρατήσουν ζωντανή την διαδικασία, πηγές της Κομισιόν στις Βρυξέλλες έκαναν χθες διαρροές για υποτιθέμενη πρόθεση του Ερντογάν για να αλλάξει τον αντιτρομοκρατικό νόμο αλλά με τρόπο που δεν θα εκτεθεί στην εσωτερική κοινή γνώμη. Αυτά βεβαίως για όσους γνωρίζουν το πώς πολιτεύεται ο τούρκος ηγέτης ακούγονται απλώς ως φθηνές δικαιολογίες της Κομισιόν η οποία έσπευσε να συναινέσει στην παράδοση της Ε.Ε. στις διαθέσεις του Ερντογάν, όπως απαίτησε η κ. Μέρκελ, με την ελπίδα ότι η Τουρκία θα δεχθεί να αποτελέσει το ανάχωμα των μεταναστευτικών ροών που απειλούν να κατακλύσουν την Ευρώπη.
Η Ευρώπη είναι πλέον εγκλωβισμένη σε ένα δραματικό δίλημμα, καθώς εάν υποκύψει στον εκβιασμό του Τ. Ερντογάν, ουσιαστικά αποδέχεται την a la carte σχέση με την Τουρκία και την επιβολή της «τουρκοποίησης» των ευρωτουρκικών σχέσεων, κάτι που είναι πολιτικά τοξικό για την Ευρώπη και υπονομεύει το βασικό πλαίσιο των Ευρωπαϊκών αρχών, της Ευρώπης των δικαιωμάτων και των ελευθεριών.
Από την άλλη μεριά όμως, η Ευρώπη με πρώτη την Ελλάδα βρίσκονται αντιμέτωπες με έναν ανεξέλεγκτο παίκτη στην ευρύτερη περιοχή που δεν διστάζει να χρησιμοποιεί ως όπλο εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένους μετανάστες και πρόσφυγες προκειμένου να αποσπάσει εκβιαστικά, πολιτικά ανταλλάγματα από την Ε.Ε.
Ο κ. Ερντογάν παρά τις συνεχείς επιθέσεις εναντίον της Ε.Ε. (την οποία λίγο πολύ κατηγόρησε ότι υποθάλπει την …τρομοκρατία επειδή απορρίπτει τα αιτήματα του για την δίωξη κούρδων και τούρκων αγωνιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που ζουν στην Ευρώπη) δεν θέλει να σπάσει αυτή την σχέση, καθώς γνωρίζει ότι όπως είναι απομονωμένος στην περιοχή, από τους λίγους συμμάχους που του έχουν απομείνει είναι το Βερολίνο και η Αθήνα.
Όμως ο κ. Ερντογάν έχοντας να αντιμετωπίσει στο εσωτερικό την χειρότερη κλιμάκωση της σύγκρουσης με τους κούρδους και το ΡΚΚ και θέλοντας συγχρόνως να εξουδετερώσει κάθε πολιτικό αντίπαλο του φορτώνοντας την ρετσινιά του «τρομοκράτη», δεν προτίθεται να αναθεωρήσει τον αντιτρομοκρατικό νόμο, ώστε να ευθυγραμμιστεί με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Αυτή όμως αποτελεί την μεγάλη απαράβατη κόκκινη γραμμή για το Ευρωκοινοβούλιο και πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που από την αρχή δεν εμπιστεύθηκαν τον Ερντογάν και δεν πίστεψαν ότι η παράδοση της Ε.Ε. στον τούρκο ηγέτη θα αποτελούσε μια σταθερή και μόνιμη λύση για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού.
Οι επιθέσεις που καθημερινά εξαπολύει ο ίδιος ο Ερντογαν αλλά και οι συνεργάτες του εναντίον της Ε.Ε., κάθε άλλο παρά βοηθούν την κατάσταση ,καθώς ουσιαστικά ακυρώνουν κάθε προσπάθεια επίτευξης συμβιβασμού με τρόπο που στοιχειωδώς να διασώζει τα προσχήματα.
Η Ευρώπη πλέον, το Ευρωκοινοβούλιο και όλες οι κυβερνήσεις που σέβονται τον εαυτό τους, δεν μπορούν να συναινέσουν στην απελευθέρωση των θεωρήσεων για τους τούρκους πολίτες, χωρίς να προηγηθεί η εκπλήρωση όλων των προϋποθέσεων που έχουν τεθεί,
μεταξύ αυτών η αναθεώρηση του αντιτρομοκρατικού νόμου αλλά και η υιοθέτηση των συστάσεων του Συμβούλιου της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της διαφθοράς(GRECO). Ένα νομοθετικό πλαίσιο που στην Τουρκιά θα είχε εφαρμογή στο …στενό περιβάλλον του τούρκου Πρόεδρου.
