Του Νίκου Μελέτη
Την άμεση ανάγκη επίδειξης σοβαρότητας και ετοιμότητας από πολίτες, φορείς, αλλά και από τις αρμόδιες Αρχές ώστε η Ελλάδα να μην εγκλωβιστεί πάλι σε αδιέξοδες επικίνδυνες αψιμαχίες με την Τουρκία, που τελικά οδηγούν στην επαναβεβαίωση των «γκρίζων ζωνών», αναδεικνύει το τελευταίο επεισόδιο με τον τουρκικό ισχυρισμό ότι τουρκικές δυνάμεις κατέβασαν την ελληνική σημαία που ύψωσαν πολίτες στις ελληνικές βραχονησίδες Μεγάλος και Μικρός Ανθρωποφάγος...
Η εξωτερική πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να ασκείται αυτοβούλως από ιδιώτες, παρά τις ενστάσεις που μπορεί να υπάρχουν για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής από την κυβέρνηση.
Κορυφαίο δείγμα γραφής είχε δοθεί το 1996, όταν τα ελληνικά ΜΜΕ και ο τότε δήμαρχος Καλύμνου επιχείρησαν να παίξουν το παιχνίδι των σημαιών, δίνοντας την ευκαιρία που η Τουρκία αναζητούσε σε μια στιγμή που η κυβέρνηση (ολίγων ωρών) του Κ. Σημίτη πελαγοδρομούσε: την εμπλοκή σε θερμό επεισόδιο, που οδήγησε στην πτώση του ελικοπτέρου με τους τρεις Έλληνες νεκρούς και στη συμφωνία απεμπλοκής υπό την αιγίδα του Ρ. Χόλμπρουκ που επέβαλε το «γκριζάρισμα» των ελληνικών βραχονησίδων.
Η Άγκυρα δεν έκρυψε την αναθεωρητική πολιτική της και έναντι της Ελλάδας και οι αναφορές του ίδιου του κ. Ερντογάν για «νησιά στα οποία φθάνει η πέτρα από τις απέναντι τουρκικές ακτές» και οι συχνές προειδοποιήσεις και απειλές ότι «δεν θα γίνουν αποδεκτά τετελεσμένα» σε «νησιωτικούς σχηματισμούς των οποίων το καθεστώς δεν είναι ξεκάθαρο μέσω των συνθηκών», δεν επιτρέπουν κανέναν εφησυχασμό και επιπόλαιες κινήσεις.
Οι προσωπικές πρωτοβουλίες του Υπουργού Άμυνας Π. Καμμένου με τις απόπειρες επίσκεψης των Ιμίων, που εμποδίστηκαν τελικά από τις δυνάμεις του τουρκικού Λιμενικού απλώς οδήγησαν στην επιβεβαίωση και με ελληνική «υπογραφή» του υποτιθέμενου «γκρίζου» καθεστώτος των δυο βραχονησίδων ,ενώ η συμφωνία απεμπλοκής που υπήρξε στην τηλεφωνική επικοινωνία Τσίπρα-Γιλντιρίμ μετά το επεισόδιο του εμβολισμού του σκάφους του Λιμενικού, προέβλεπε δυστυχώς την ταυτόχρονη απόσυρση των σκαφών και του Ελληνικού και του Τουρκικού Λιμενικού από τις δυο βραχονησίδες.
Η πρωτοβουλία των πολιτών να τοποθετήσουν ελληνικές σημαίες σε βραχονησίδες πέριξ των Φούρνων, οι οποίες όπως και οι ίδιοι οι Φούρνοι βρίσκονται στο στόχαστρο της Τουρκίας, έγινε προφανώς με καλές προθέσεις και υπό την συναισθηματική φόρτιση που έχει προκαλέσει η απώλεια του Έλληνα πιλότου. Όμως η ελληνική κυριαρχία δεν κατοχυρώνεται και δεν προστατεύεται με ιδιωτικές και μη συντονισμένες και σχεδιασμένες πρωτοβουλίες για ύψωση σημαιών σε κάποιες βραχονησίδες.
Έως χθες το απόγευμα, δεν είχαν επιβεβαιωθεί οι πληροφορίες για τουρκική επιχείρηση στην ελληνική βραχονησίδα, όπως υποστήριξε ο τούρκος πρωθυπουργός Μ. Γιλντιρίμ και ο ΥΠΕΞ Μ.Τσαβούσογλου προκειμένου να κατεβάσουν οι άνδρες των τουρκικών ειδικών δυνάμεων την ελληνική σημαία.
Όμως δόθηκε η αφορμή να δοκιμασθούν και πάλι τα αντανακλαστικά της ελληνικής κοινής γνώμης, να διαπιστώσει η Άγκυρα, πόσο εύκολα μπορεί να διαμορφώσει την επικαιρότητα στην Ελλάδα και συγχρόνως να φέρει και πάλι στην επικαιρότητα τις «γκρίζες ζώνες» απαντώντας και στην κριτική της αντιπολίτευσης ότι επί θητείας Ερντογάν «παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα 18 νησίδες και βραχονησίδες»...
Σθεναρή στάση απέναντι στην Τουρκία δεν είναι μόνο οι υψηλών τόνων δηλώσεις, και προσωπικοί «ηρωισμοί», αλλά και η αποφυγή των παγίδων που δίνουν την ευκαιρία στην Τουρκία, να εμπεδώσει και να προωθήσει τις διεκδικήσεις της…
*Ταυτόχρονη δημοσίευση στην Εφημερίδα Φιλελεύθερος που κυκλοφορεί Τρίτη 16 Απριλίου
