Του Χρήστου Μηνάγια
Αν κάτι χαρακτηρίζει τους τακτικούς ελιγμούς των Τούρκων, αυτό είναι η προσπάθεια εξαπάτησης και παραπλάνησης της ελληνικής πλευράς μέσω της διεξαγωγής ψυχολογικών επιχειρήσεων, οι οποίες κλιμακώνονται σταδιακά το τελευταίο εξάμηνο.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτικό παράδειγμα της τουρκικής αντίληψης για το θέμα αυτό αποτελεί το δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Sozcu, στις 05 Δεκεμβρίου 2016, με τίτλο: «Παρουσιάσθηκε ο τίτλος ιδιοκτησίας του νησιού που αφήσαμε τους Έλληνες να μας το αρπάξουν», το οποίο, δυστυχώς, έτυχε ευρείας αναδημοσίευσης από μεγάλο μέρος ελληνικών ΜΜΕ προβάλλοντας άθελα τους τα ψεύδη της τουρκικής προπαγάνδας.
Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, ο πρώην Γενικός Γραμματέας του τουρκικού υπουργείου Άμυνας συνταγματάρχης ε.α. Umit Yal?m επικοινώνησε με το Γραφείο του Ο.Η.Ε. στη Γενεύη και ζήτησε το έγγραφο που καθορίζει την κυριότητα του νησιού Μαράθι (Marathi), το οποίο σύμφωνα με αυτόν περιλαμβάνεται μεταξύ των 18 τουρκικών νησιών που τελούν υπό ελληνική κατοχή. Στη συνέχεια, το Γραφείο του Ο.Η.Ε. του διαβίβασε το εν λόγω έγγραφο, το οποίο παρουσίασε η εφημερίδα Sozcu και αφορά στη συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας για συγκεκριμένα νησιά του Αιγαίου που υπογράφηκε στις 04-01-1932 και δημοσιεύθηκε στην τουρκική εφημερίδα της κυβερνήσεως στις 25-01-1933.
Ας σημειωθεί ακόμη ότι, το τουρκικό άρθρο παραπέμπει στο ελληνικό νησί Μάραθος ή Μαράθι που βρίσκεται δυτικά της νήσου Αρκοί και βόρεια της νήσου Λειψοί και περιλαμβάνεται στα 152 EGAYDAAK (Egemenligi Anlasmalarla Yunanistan'a devredilmemis Ada Adac?k ve Kayal?klar), δηλαδή νησιά-νησίδες και βραχονησίδες των οποίων η κυριότητα (σ.σ. σύμφωνα με τους τουρκικούς ισχυρισμούς) δεν παραχωρήθηκε στην Ελλάδα με συμφωνίες.
Ωστόσο, από την λεπτομερή εξέταση του συνολικού κειμένου της τουρκικής εφημερίδος της κυβερνήσεως (25-01-1933) διαπιστώνεται ότι, το νησί Marathi που αναγράφεται στη συμφωνία Τουρκίας-Ιταλίας του 1932 ευρίσκεται μεταξύ του Καστελόριζου και των τουρκικών ακτών και ουδεμία σχέση έχει με το νησί Marathi (Μάραθος ή Μαράθι) που αναφέρουν οι Τούρκοι και το οποίο ευρίσκεται στο σύμπλεγμα νήσων Αρκοί. Το ίδιο ισχύει και με το αντίστοιχο κείμενο του Ο.Η.Ε. που είναι γραμμένο στα γαλλικά.
Αναλυτικότερα, η εν λόγω συμφωνία αφορά στην κυριαρχία, αφενός των νησιών που ευρίσκονται μεταξύ των ακτών της Μικράς Ασίας (Anadolu) και της νήσου Καστελόριζου, αφετέρου της νήσου Karaada που ευρίσκεται στον Κόλπο του Bodrum. Επίσης, αναγράφεται εμφανώς ότι, η Τουρκία αναγνωρίζει την κυριαρχία της Ιταλίας στο Καστελόριζο, στις νησίδες Ψωράδια, Πολυφάδος, Ψωμί, Άγιος Γεώργιος, Αγριελαία, Μαύρο Ποινί και Μαύρο Ποινάκι, βραχονησίδες Κουτσουμπόρας, καθώς επίσης νησίδες Ρω (Άγιος Γεώργιος), Δραγονέρα, Ross και Στρογγυλή. Υπόψη ότι, στη συνέχεια, με τη Συμφωνία της 02-02-1947 τα νησιά αυτά εκχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα και συνεπώς η Τουρκία δεν έχει κανένα κυριαρχικό δικαίωμα σε αυτά. Ακολούθως παρατίθεται απόσπασμα του κειμένου της τουρκικής εφημερίδος της κυβερνήσεως, το οποίο η εφημερίδα Sozcu εσκεμμένα δεν το παρουσίασε πλήρες, προκειμένου να εξαπατήσει και να παραπλανήσει την Ελλάδα στα πλαίσια της προσφιλούς της τακτικής δημιουργίας φοβικών συνδρόμων.
