Δεν κάμπτουν τον Ερντογάν τα μέτρα της ΕΕ, εντούτοις προσθέτουν κόστος τόσο στον ίδιο όσο και στην οικονομία της Τουρκίας, πολύ δε περισσότερο τη στιγμή που οι ΗΠΑ απειλούν ανοικτά με άλλες σκληρές κυρώσεις με αφορμή την αγορά των πυραύλων S-400.
Αν πολλά θα εξαρτηθούν, όπως φαίνεται, από τη συνάντηση του Τ. Ερντογάν με τον Ντόναλντ Τραμπ στην Οσάκα το επόμενο Σαββατοκύριακο στο περιθώριο της συνάντησης κορυφής των G20, θεωρείται δύσκολο να αλλάξουν τα δεδομένα, γεγονός που περιορίζει τις επιλογές του Τούρκου πρόεδρου.
Στο πλαίσιο αυτό ο Τούρκος ηγέτης θα πρέπει να επιλέξει μετά τις εκλογές στην Κωνσταντινούπολη κατά πόσο θα φτάσει στα άκρα την κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο ή θα την μεταφέρει και στο Αιγαίο εντάσσοντας τις κινήσεις αυτές σε ένα συνολικό παζάρι με στόχο τη συμμετοχή του στο ενεργειακό παιχνίδι.
Ταυτόχρονα θα πρέπει να επιλέξει και το πως θα κινηθεί στις σχέσεις του με τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και τη Συρία.
Ωστόσο, οι μέχρι τώρα κινήσεις δείχνουν ότι δεν υπολογίζει τις κυρώσεις της ΕΕ, ακόμη και αν αυτές είναι σκληρότερα από απλές παραινέσεις και προειδοποιήσεις, καθώς είναι ενδεικτική η παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, με την αναχώρηση του γεωτρύπανου «Γιαβούζ» για την Ανατολική Μεσόγειο, ώστε να επιχειρήσει κοντά στη χερσόνησο της Καρπασίας ή στην οριοθετημένη Κυπριακή ΑΟΖ, νοτιοανατολικά του νησιού.
Την ίδια στιγμή, ο νέος εκλεκτός του Ερντογάν, «υπουργός Εξωτερικών» Κουντρέτ Οζερσάι στα Κατεχόμενα της Κύπρου ανακοίνωσε ότι οι εντολοδόχοι της Άγκυρας επεξεργάζονται σχέδιο για το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων, σε μα κίνηση που παραβιάζει την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ του 1984.
Ο στόχος της Τουρκίας δεν είναι σε πρώτη φάση η εκμετάλλευση φυσικού αερίου εντός μάλιστα περιοχών της κυπριακής υφαλοκρηπίδας αλλά η συνεκμετάλλευση είτε με την επίλυση είτε όχι του Κυπριακού.
