Κορώνες «μακεδονισμού» και από τον ηγέτη της αντιπολίτευσης και υποψήφιο εντολοδόχο πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ, Ζόραν Ζάεφ, καθώς σε μια προσπάθεια επίδειξης «εγγυήσεων πατριωτισμού» ανακοίνωσε ότι στόχος των επαφών με την Ελλάδα πρέπει να είναι ένα όνομα που θα κάνει σεβαστή τη «μακεδονική ταυτότητα».
Ο κ. Ζάεφ, ο οποίος πιέζεται ασφυκτικά από το μέχρι τώρα κυβερνών κόμμα του Ν. Γκρουέφσκι VMRO-DPMNE να αποδείξει ότι δεν υπονομεύει τη «μακεδονική» ταυτότητα της χώρας αλλά και από τον πρόεδρο της χώρας Γκιόργκι Ιβάνοφ να προσφέρει εγγυήσεις ότι δεν έχει αποδεχθεί την «Πλατφόρμα των Τιράνων» και δεν θα υπονομεύσει την ενότητα της χώρας, δείχνει να φλερτάρει με την εύκολη λύση, της σκληρής γραμμής για το θέμα της ονομασίας.
Ο κ. Ζάεφ μιλώντας στην εφημερίδα Pobjeba του Μαυροβουνίου ρωτήθηκε για το θέμα της ονομασίας και δήλωσε ότι «το θέμα πρέπει να επιλυθεί μεταξύ των δυο κυβερνήσεων μέσω διαλόγου, που θα κάνει σεβαστή την «μακεδονική ταυτότητα, υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια». Εξέφρασε την ελπίδα μάλιστα ότι θα βοηθήσουν την προσπάθεια του «η αντιπολίτευση και οι πολίτες της “Μακεδονίας” που αν χρειασθεί θα κληθούν να αποφασίσουν με δημοψήφισμα για το όνομα της χώρας».
Σε μια αιχμηρή τοποθέτηση για την Ελλάδα ο κ. Ζάεφ αναρωτήθηκε: «Η Ελλάδα έθεσε ως προϋπόθεση για την ένταξη της χώρας μας στο ΝΑΤΟ την αλλαγή του ονόματος. Τι ακριβώς περιμένουν από εμάς; να δηλώσουμε αρειανοί;. Είμαστε “Μακεδόνες” και δεν μπορούμε να είμαστε τίποτε άλλο, ενώ και 123 χώρες μας έχουν αναγνωρίσει ως “ Δημοκρατία της Μακεδονίας”».
Ο αρχηγός του SDSM μάλιστα απέδωσε την εγκαθίδρυση του «δικτατορικού καθεστώτος» από τον Νίκολα Γκρουέφσκι ,στο γεγονός ότι η χώρα του λόγω της ελληνικής στάσης έμεινε εκτός ΝΑΤΟ από το 2008, καθώς όπως είπε το ΝΑΤΟ δεν θα επέτρεπε τις παρεκτροπές σε ένα από τα κράτη μέλη του.
Η τοποθέτηση αυτή του κ. Ζάεφ πάντως δημιουργεί προβληματισμό καθώς ουσιαστικά δεν καλύπτει το αίτημα των Αλβανών συμμάχων του για εξεύρεση σύντομα λύσης στο θέμα της ονομασίας που θα «αγκαλιάζει» και την αλβανική ταυτότητα του 25% του πληθυσμού της χώρας, ενώ ταυτόχρονα δείχνει να επενδύει στο κλίμα που δημιουργείται σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον, ώστε η έξοδος από την πολιτική κρίση να «ανταμειφθεί» με παράκαμψη των εμποδίων για ένταξη στο ΝΑΤΟ και έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε..
Συγχρόνως όμως απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή σε δηλώσεις εκ μέρους της ελληνικής πλευράς, ώστε να μην δοθεί η ευκαιρία στον Ν. Γκρούεφσκι να υπονομεύσει κάθε προσπάθεια για την επίλυση του θέματος της ονομασίας που θα προκύψει αμέσως μετά τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης, αναγκάζοντας τον Ζ. Ζάεφ να υιοθετήσει σκληρές θέσεις, προκειμένου να μην κατηγορηθεί για «προδοσία» προς όφελος της Ελλάδας...
Ν.Μ.
