Με την πλάτη στον τοίχο βρίσκεται η Αθήνα στο προσφυγικό, καθώς ο Αλέξης Τσιπρας προσέρχεται σε μια πενταμερή συνάντηση στο Λονδίνο όπου η Γερμανία -εκ μέρους και των άλλων Βορειο-ευρωπαϊκών χωρών- θα απαιτήσει την ανακοπή και διαχείριση του προσφυγικού ρεύματος.
Στο μεταξύ η Τουρκία χρησιμοποίει ως πολιτικό όπλο το προσφυγικό, ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να διασώσει την παραμονή της χώρας στην Σένγκεν, ενώ χιλιάδες μετανάστες καταφθάνουν καθημερινά και εγκλωβίζονται στην Ελλάδα.
Οι Ευρωπαίοι, με επικεφαλής την Γερμανία αναζητούν ανάχωμα στο προσφυγικό ρεύμα, θεωρώντας ότι η Τουρκία και η Ελλάδα είναι αυτές που μπορούν να αποτελέσουν τα μεγάλα στρατόπεδα υποδοχής και διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών, πριν κατακλύσουν την Ευρώπη.
Η Τουρκία κάθε άλλο πάρα είναι διατεθειμένη να παίξει αυτό τον ρόλο, και δεν υπάρχει αυτή την στιγμή τρόπος ώστε να πιεσθεί σε αυτή την κατεύθυνση, καθώς και τα σύνορά της προς την Ελλάδα αφήνει ανοικτά, και δεν εφαρμόζει τις συμφωνίες επανεισδοχης
Αντιθέτως, η Ελλάδα είναι ο ασθενής κρίκος με τις μεταναστευτικές ροές να συνεχίζονται αμείωτες και, καθώς ο λαιμός της μπουκάλας στα βόρεια σύνορα όλο και στενεύει, δημιουργούνται συνθήκες ασφυξίας…
Οι δραματικές εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων, που δεν αφορούν μόνο τις ασταμάτητες προσφυγικές ροές, αλλά κυρίως την εξάντληση όλων των πολιτικών αποθεμάτων που διέθετε η καγκελάριος Μέρκελ για την υποστήριξη της πολιτικής της στο προσφυγικό, δημιουργούν νέα δυσμενή δεδομένα για την Ελλάδα.
Στην πενταμερή συνάντηση που θα γίνει στο Λονδίνο, στο περιθώριο της Συνάντησης των Δωρητών για την Συρία, θα βρεθούν στο ίδιο τραπέζι η Καγκελάριος Μέρκελ, ο Αυστριακός καγκελάριος Φέυμαν, ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μ. Ρουτε, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Timmermans, ο τούρκος πρωθυπουργός Α. Νταβούτογλου και ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος χωρίς διαπραγματευτικά όπλα (καθώς πλέον η έσχατη «απειλή», ότι θα ανοίξουμε τα σύνορα προς τα Σκόπια και την Αλβανία, έχει εξουδετερωθεί) θα επιχειρήσει τουλάχιστον να αποκρούσει τις πιέσεις για κοινές περιπολίες των Λιμενικών της Ελλάδας και της Τουρκίας στο Αιγαίο και για «προσωρινή» φιλοξενία δεκάδων χιλιάδων μεταναστών, έναντι ασαφών δεσμεύσεων για διαμόρφωση ενιαίας ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής…
Έχοντας μπει η χώρα μας ήδη στην διαδικασία της Επιτροπής Αξιολόγησης της Σένγκεν, με την τρίμηνη προθεσμία που της έχει δοθεί για να υλοποιήσει τις συγκεκριμένες συστάσεις προκειμένου να μην βρεθεί αντιμέτωπη με την εξαίρεσή της από την Συνθήκη Σένγκεν, οι επιλογές είναι όλο και λιγότερες.
Ήδη στα βόρεια σύνορα συνεχίζεται η προσπάθεια τόσο από την πΓΔΜ όσο και από την Βουλγαρία για στεγανοποίηση των συνόρων, ώστε να υπάρχει μόνο ελεγχόμενη ροή, εκείνων που δικαιούνται να ζητήσουν άσυλο, εγκλωβίζοντας στην Ελλάδα χιλιάδες μετανάστες που φθάνουν καθημερινά από την Τουρκία.
Η Ελλάδα βρίσκεται στις συμπληγάδες μιας Ευρώπης απρόθυμης να εφαρμόσει τις αποφάσεις για ποσοστώσεις στην μετεγκατάσταση προσφύγων και συγχρόνως με την απροθυμία της Άγκυρας να ελέγξει τις προσφυγικές ροές, που θα είχε σαν αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό του αριθμού των μεταναστών και προσφύγων που θα παράμεναν στο έδαφός της.
Η υποχρέωση που ανέλαβε η Αθήνα μάλιστα, για την δημιουργία δυο μεγάλων στρατοπέδων (Σίνδο και Σχιστό), όπου 8.000 πρόσφυγες θα φιλοξενούνται μέχρι να γίνει η μετεγκατάστασή τους, είναι μια ακόμη παγίδα για την μόνιμη δημιουργία μεγάλων στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών και προσφύγων, καθώς υπενθυμίζεται ότι από τον Νοέμβριο έχουν μετεγκατασταθεί μόλις 400 πρόσφυγες έναντι της υποχρέωσης για μετεγκατάσταση 160.000 προσφύγων σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.
Καθώς το Βερολίνο μάλιστα ενέταξε στις «ασφαλείς» χώρες το Μαρόκο, την Τυνησία και την Αλγερία, ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών που φθάνουν στην Ελλάδα μέσω Τουρκίας από αυτές τις χώρες, δεν βρίσκει πια δίοδο προς την Γερμανία και παραμένει στην Ελλάδα.
Η Τουρκία δεν εφαρμόζει την συμφωνία επανεισδοχής που έχει τόσο με την Ευρώπη (από την όποια ζητά ανταλλάγματα, με πρώτο την κατάργηση των θεωρήσεων στους Τούρκους πολίτες, κάτι που δεν αναμένεται να δρομολογηθεί πριν από το φθινόπωρο), όσο και με την Ελλάδα. Και προς το παρόν δεν διαφαίνεται κάποιος τρόπος, ώστε να εξαναγκασθεί η Τουρκία να εφαρμόσει τις συμφωνίες αυτές…
Με αυτά τα δεδομένα όμως, είναι η Ελλάδα που, λόγω της πρακτικής αδυναμίας φύλαξης των εκτεταμένων θαλασσίων συνόρων, μετατρέπεται σταδιακά στο μεγάλο στρατόπεδο προσφύγων και μεταναστών, οι οποίοι όχι μόνο από την εμπόλεμη Συρία, άλλα από την Βόρειο και Κεντρική Αφρική, από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, επιχειρούν να φθάσουν στην Ευρώπη.
Είναι προφανές ότι ιδέες που διατυπωθήκαν περί απώθησης των σκαφών που μεταφέρουν μετανάστες ή περί ανάπτυξης πολεμικών πλοίων ώστε να κάνουν… φράγμα στο Αιγαίο, είτε γίνονται εκ του πονηρού για να ενοχοποιηθεί η Ελλάδα, ή απλώς μαρτυρούν παντελή άγνοια της πραγματικότητας.
Η απώθηση των σκαφών με ναυαγούς αντίκειται στο Διεθνές Δίκαιο, ενώ όποιος στοιχειωδώς έχει δει τον χάρτη του Αιγαίου αντιλαμβάνεται ότι θα χρειάζονταν μερικές… χιλιάδες πολεμικά σκάφη για να κάνουν... φράκτη στο Αιγαίο, ο όποιος ακόμη κι αν με τα ευφάνταστα αυτά σενάρια στηνόταν, δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα.
Καμία κυβέρνηση και κανένας ηγέτης δεν θα μπορούσε να λάβει μια τέτοια τρελή απόφαση, που απλώς θα οδηγούσε στον μαζικό πνιγμό εκατοντάδων ή χιλιάδων ανθρώπων που με τις μικρές πλαστικές βάρκες θα έρχονταν αντιμέτωποι με τα μεγάλα και επικίνδυνα στους ελιγμούς τους πολεμικά σκάφη.
Η μοναδική λύση στην συγκεκριμένη συγκυρία θα ήταν η επίτευξη συμφωνίας για ανάπτυξη της FRONTEX, έστω και καθ' υπέρβαση της εντολής της, στις τουρκικές ακτές, ώστε να συνδράμει (και να ελέγχει συγχρόνως) τις τουρκικές αρχές, κάτι που απορρίπτει όμως η Άγκυρα.
