Του Κωνσταντίνου Χολέβα*
Επί 20 περίπου χρόνια η εξωτερική πολιτική μας βασίσθηκε σε ορισμένες παραδοχές, οι οποίες τελικά αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές. Πρέπει το συντομότερο να συνειδητοποιήσουμε τις αλλαγές στη γειτονιά μας και να αναπροσαρμόσουμε την τακτική μας.
Πρώτη «σταθερά», η οποία καταρρέει, είναι η ελπίδα για εξευρωπαϊσμό της Τουρκίας. Οι οπαδοί αυτής της αντιλήψεως πίστεψαν ότι, αν η Ελλάς βοηθήσει την Τουρκία να ενταχθεί στην Ευρ. Ένωση, θα έχουμε δίπλα μας ένα γείτονα λιγότερο επιθετικό και περισσότερο συνεργάσιμο. Σήμερα η ωραία παράσταση έλαβε τέλος. Η ημιδικτατορική Τουρκία του Ερντογάν ετοιμάζεται να επαναφέρει τη θανατική ποινή, ενώ καθημερινά διώκει και φυλακίζει τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος.
Ούτε η Ευρ. Ένωση ούτε η Τουρκία ενδιαφέρονται πλέον για προενταξιακές συνομιλίες. Εμείς τί θα κάνουμε; Αφού το θηρίο δεν εξημερώνεται οφείλουμε να αλλάξουμε πορεία. Η πρότασή μου είναι να αυξήσουμε τη στρατιωτική θητεία, να ενισχύσουμε την άμυνα των συνόρων μας στο Αιγαίο και στη Θράκη και να παύσουμε να ελπίζουμε στον «ρεαλιστή» Ερντογάν. Οι Κεμαλιστές μάς απειλούσαν με casus belli αν επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα. Τώρα το καθεστώς Ερντογάν θέτει για πρώτη φορά διεκδίκηση για κατοικημένο νησί. Το Αγαθονήσι ας μάς αφυπνίσει. Και επιτέλους ας σταματήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα παιχνίδια με την αναθεώρηση της σχολικής Ιστορίας. Εθνικό φρόνημα αναπτύσσεις όταν διδάσκεις τους ήρωες του Μαραθώνα και του 1821 και όχι όταν περιγράφεις αναλυτικά ποια εμπορεύματα διακινούσε τον 19ο αιώνα το λιμάνι του Πειραιά.
Δεύτερη «σταθερά» που καταρρέει είναι η αντίληψη ότι το Κυπριακό θα το λύσουν οι δύο κοινότητες, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι. Αποδεικνύεται ότι ακόμη και ο δήθεν ήπιος Ακιντζί είναι όργανο της Άγκυρας και εκφράζει τη βούληση του τουρκικού στρατού κατοχής, ο οποίος παραμένει στην Κύπρο. Ο Ακιντζί στήριξε την επιθυμία της Άγκυρας για την διατήρηση των εγγυήσεων, δηλαδή επιθυμεί την παραμονή του κατοχικού Αττίλα και στη νέα Κύπρο, η οποία προβλέπεται να αντικαταστήσει τη σημερινή Κυπριακή Δημοκρατία. Επί πλέον ο Τουρκοκύπριος εντολοδόχος του Ερντογάν απαίτησε να έχει λόγο για τον τρόπο που διδάσκουν την Ιστορία τους στα σχολεία οι Έλληνες της Κύπρου.
Σκεφθείτε τί θα γίνει να επικρατήσει μία λύση τύπου Αννάν! Είναι, λοιπόν, ανάγκη η Αθήνα και η Λευκωσία να απαγκιστρωθούν από το σχέδιο λύσης που υπάρχει στο τραπέζι και να διακηρύξουν ότι δεν γίνεται συζήτηση αν δεν αποχωρήσουν τα τουρκικά στρατεύματα. Η ελληνική πρόταση να προβλέπει την πλήρη εφαρμογή του Κοινοτικού Κεκτημένου με δικαίωμα των Ελληνοκυπρίων να κυκλοφορούν ελεύθερα σε όλο το νησί τους. Προς το παρόν πρέπει να επανενεργοποιήσουμε το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου και να αξιοποιήσουμε τη συνεργασία με την Αίγυπτο και το Ισραήλ.
Τρίτη «σταθερά», που αποδεικνύεται λανθασμένη, είναι η αντίληψη ότι με την Αλβανία οι σχέσεις μας θα βελτιώνονται σταδιακά και το μόνο που χρειάζεται είναι να θυμίζουμε κατά καιρούς τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών. Ο Πρωθυπουργός Ράμα μάς προσγειώνει απότομα. Αλλοιώνει δημογραφικά τις περιοχές της Ελληνικής Μειονότητας, προωθεί το όραμα της Μεγάλης Αλβανίας και θέτει συνεχώς ζήτημα επιστροφής των Τσάμηδων εγκληματιών πολέμου. Απαιτείται μία διαφορετική αντίδραση από την Ελλάδα, η οποία θα βασίζεται στην Ιστορία και στο Διεθνές Δίκαιο. Ας επαναφέρουμε, λοιπόν, το αίτημα για Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου εντός αλβανικού εδάφους, με βάση το Πρωτόκολλο της Κερκύρας του 1914.
Η τέταρτη «σταθερά», που απεδείχθη... ασταθής, είναι η πολιτική μας προς τα Σκόπια. Συζητούμε τα τελευταία χρόνια για παραχώρηση του ονόματος Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό και προωθούμε κάποια ατελέσφορα Μέτρα Οικοδομήσεως Εμπιστοσύνης. Με όλα αυτά οι ψευδομακεδόνες αποθρασύνηκαν ακόμη περισσότερο και κακοποιούν την Ιστορία μας. Εξ άλλου οι πρόσφατες ταραχές και οι απαιτήσεις των Αλβανών για καθεστώς ισότιμης μεταχείρισης, μάς φέρνουν αντιμέτωπους με το ερώτημα αν η ΠΓΔΜ θα συνεχίσει να υπάρχει ως ενιαίο κράτος ή μήπως θα διαλυθεί μεταξύ Αλβανίας, Βουλγαρίας και Σερβίας. Η πρότασή μου είναι να σταματήσουμε κάθε συζήτηση για παραχώρηση του ονόματος και της ιστορίας της Μακεδονίας σε ένα κράτος με αβέβαιο μέλλον. Επιπλέον θεωρώ ότι συμφέρον της Ελλάδος είναι να αποκτήσει μία ομοσπονδιακή μορφή το κράτος των Σκοπίων (καντονοποίηση). Έτσι θα φανεί ότι οι λεγόμενοι «Μακεδόνες» αποτελούν μειοψηφία μεταξύ Αλβανών, Βουλγάρων, Ελλήνων, Σέρβων κ.ά., άρα δεν δικαιούνται να επιβάλουν το όνομά τους σε ένα πολυεθνικό κράτος.
Θαρσείν χρη. Ας μην μένουμε προσκολλημένοι σε ξεπερασμένες αντιλήψεις και ας εφαρμόσουμε μία δυναμική εξωτερική πολιτική.
*Ο κ. Κωνσταντίνος Χολέβας είναι πολιτικός επιστήμων.
