Του Στέλιου Φενέκου*
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Καμμένος, ανακοίνωσε (με... non-paper!) ότι θα προχωρήσει σε ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα 5 δις ευρώ το οποίο θα περιλαμβάνει τον εκσυγχρονισμό των F-16 και των S-300 καθώς και την αγορά ενός αριθμού F-35. Άραγε με ποιες θεσμοθετημένες διαδικασίες του Εθνικού Αμυντικού Σχεδιασμού;
Επίσης όπως δημοσιεύθηκε εκτεταμένα, εξετάζεται και η δυνατότητα παραχώρησης από τις ΗΠΑ των μεγαλύτερων αντιτορπιλικών στον κόσμο, τύπου Arleigh Burke, εκτοπίσματος 9500 τόνων, με βύθισμα 9,5 m, με τεράστιους στροβιλοκινητήρες (4+4), και με πλήρωμα πάνω από 320 άτομα.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν για τους εξοπλισμούς αυτούς, (πέραν του εκσυγχρονισμού των F-16 που όντως είναι αναγκαίος), είναι αποκαλυπτικά των προθέσεων του κ. Καμμένου:
1. Γιατί επέλεξε την αγορά των πανάκριβων F-35 τα οποία είναι πρωτίστως για καταστροφή επίγειων στόχων, ενώ στην αερομαχία έχει αποδεχθεί ότι έχουν πολλές αδυναμίες ακόμη και έναντι των F-16;
2. Έχει καταλήξει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ότι βασική μας στρατηγική προτεραιότητα για την αντιμετώπιση της Τουρκικής αεροπορικής προκλητικότητας, είναι η αεροπορική προσβολή επίγειων στόχων στην Τουρκία σε περίπτωση εμπλοκής (ώστε να αναγκαστούμε να ξοδέψουμε πόρους που δεν έχουμε);
3. Για ποιο λόγο θα θέλαμε ένα αντιτορπιλικό τεράστιο, πολυδάπανο και με ιδιαίτερες απαιτήσεις υποστήριξης (λιμάνια, δεξαμενές, προσωπικό, καύσιμα κλπ) όταν αυτό έχει σχεδιασθεί για τις ανοικτές θάλασσες, και για αποστολές συνοδείας και προστασίας αεροπλανοφόρων, μεγάλων ομάδων αμφιβίων επιχειρήσεων, αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής και προβολής ισχύος στην ξηρά, χωρίς όμως να μας δοθούν και τα αντίστοιχα όπλα;
Πόσο μάλλον όταν τα μεγαλύτερα προβλήματα του στόλου σήμερα είναι η συντήρηση και τα ανταλλακτικά στις υπάρχουσες Φρεγάτες, για να είναι επιχειρησιακά αποτελεσματικές, και η ταχεία ολοκλήρωση του προγράμματος των υποβρυχίων και των πυραυλακάτων.
4. Γιατί εξακολουθούμε να μην επιλέγουμε Ευρωπαϊκά προγράμματα συμπαραγωγής πλοίων και εξοπλιστικών συστημάτων, τα οποία έχουν αποδειχθεί στην πράξη ότι είναι οι πλέον αποτελεσματικές επιλογές στο βάθος του χρόνου (επιχειρησιακά και οικονομικά);
Δεν θα θέλαμε να πιστέψουμε ότι η λατρεία που νοιώθει ο κ. Καμμένος για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού (την οποία δεν χάνει ευκαιρία να την επισκεφθεί εφευρίσκοντας διάφορους λόγους) και το δέος που δεν κρύβει για τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ, τον ωθούν να προσδοκά την εύνοιά και την υποστήριξή του στις πολιτικές φιλοδοξίες του (ας προσμετρήσουμε και τον παράδοξο... εκσυγχρονισμό και των P3B-Orion).
Επίσης εύλογα γεννάται η απορία, πως θα αντιδράσει ο σκληρός Συριζαϊκος πυρήνας, αλλά και οι χώρες της ΕΕ που μας δανείζουν, στις αυθαίρετες και επιπόλαιες επιλογές Καμμένου που δεν στηρίζονται σε προβλεπόμενες θεσμικές διαδικασίες;
* Ο Στέλιος Φενέκος είναι Πρόεδρος της Κοινωνίας Αξιών
Φωτογραφία: SOOC
