Του Νίκου Μελέτη
Ένα δυσάρεστο και επώδυνο πολιτικό δίλημμα τίθεται στα μέλη της ελληνικής εθνικής μειονότητας στην Αλβανία, καθώς η πολιτική εκπροσώπηση του Ελληνισμού ταυτίζεται πλέον με την επανεκλογή του Βαγγέλη Ντούλε προέδρου του ΚΕΑΔ ως βουλευτού όμως του Δημοκρατικού Κόμματος και μάλιστα σε περιοχή που δεν υπάρχει ελληνισμός, στην Αυλώνα.
Είναι ίσως η τελευταία πράξη στο δράμα του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού που συρρικνώνεται διαρκώς την τελευταία εικοσαετία και σήμερα πια, στις εκλογές της 25ης Ιουνίου, δεν έχει την δύναμη διεκδίκησης αυτόνομης πολιτικής εκπροσώπησης στο αλβανικό Κοινοβούλιο ,για πρώτη φορά από την πτώση του καθεστώτος Χότζα.
Και αυτό δεν είναι αποτέλεσμα πολιτικής επιλογής ,όπως είχε προταθεί από πολλές πλευρές στο παρελθόν ,η ανάδειξη δηλαδή των πολιτικών στελεχών της μειονότητας μέσα από τα Αλβανικά κόμματα και ο κοινός συντονισμός τους κατόπιν μέσω μιας Συνομοσπονδιακής Οργάνωσης όπως θα μπορούσε να μετεξελιχθεί η ΟΜΟΝΟΙΑ.
Ο Βαγγέλης Ντούλε πρόεδρος του μειονοτικού κόμματος ΚΕΑΔ συνεργάσθηκε αρχικά με την κυβέρνηση Εντι Ράμα και το Σοσιαλιστικό Κόμμα και κατόπιν διαμαρτυρόμενος σύμφωνα με την επίσημη αιτιολογία για την συνεργασία του Ράμα με το κόμμα των Τσάμηδων αποχώρησε και τους τελευταίου μήνες στην διάρκεια της πολιτικής κρίσης συντάχθηκε με τον Λ. Μπάσα αρχηγό του Δημοκρατικού Κόμματος , ο οποίος και του προσέφερε τώρα την τρίτη θέση στο ψηφοδέλτιο του ΔΚ στην Αυλώνα . Η ειρωνεία είναι βεβαίως ότι στο ψηφοδέλτιο του ΔΚ βρίσκεται σε εκλόγιμη θέση ο πολύ γνωστός Τσάμης ακτιβιστής Ντ. Ταχιρι.
Πριν την κυβέρνηση Ράμα, ο κ. Ντουλε είχε συνεργασθεί με την κυβέρνηση του Δημοκρατικού Κόμματος , μεγαλώνοντας την σύγχυση στους ψηφοφόρους της ελληνικής μειονότητας, ενώ η τελευταία επιλογή του ,προκάλεσε κριτική καθώς δίνεται η εντύπωση ότι η εξασφάλιση μιας βουλευτικής θέσης για τον κ. Ντουλε μετατρέπεται σε αυτοσκοπό και μοναδικό πολιτικό στόχο της ελληνικής μειονότητας. Και η φθίνουσα αυτή πορεία συνδυάζεται βεβαίως και με τα αρνητικά αποτελέσματα για τους εκπροσώπους της μειονότητας στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, όπου και στην Χειμάρρα τελικά εξελέγη μειονοτικός δήμαρχος με την σημαία όμως του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Ο Εντι Ράμα ακολούθησε σκληρή πολιτική με εθνικιστικές κορώνες και με συνεχείς απόπειρες προσεταιρισμού της ελληνικής μειονότητας .
Δεν είναι τυχαίο ότι πολύ συχνά το τελευταίο διάστημα ο κ. Ράμα επιτίθεται στον Β. Ντούλε και επιχειρεί να διεισδύσει στην δεξαμενή των ελληνικών μειονοτικών ψήφων στην Βόρειο Ήπειρο ,παρά το γεγονός ότι σε όλη την διάρκεια της θητείας του ακολούθησε κάθε άλλο παρά φιλική προς την Ελλάδα πολιτική.
Η αλήθεια είναι ότι με τις μεθοδεύσεις που υπήρξαν τις τελευταίες εβδομάδες μικρά κόμματα με πρώτο το ΚΕΑΔ αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο να μην έχουν δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές , και τουλάχιστον με την ένταξη του κ. Ντουλε στο συνδυασμό του ΔΚ, αποφεύγεται η πλήρης απουσία εκπροσώπου της ελληνικής μειονότητας στην νέα Βουλή. Όμως ούτε με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζεται το κρίσιμο πρόβλημα της απουσίας ισχυρής εκλογικής βάσης που θα διασφαλίσει και μελλοντικά την αυτόνομη πολιτική παρουσία της Ελληνικής Μειονότητας και την ενίσχυση έτσι της διαπραγματευτικής θέσης της εντός του αλβανικού πολιτικού συστήματος.
Όμως η ένταξη του κ. Ντουλε στο ψηφοδέλτιο Αυλώνας του ΔΚ εχει και σοβαρές αρνητικές συνέπειες καθώς, αποξενώνεται ο πολιτικός εκπρόσωπος της μειονότητας από την εκλογική βάση του και αυτό τον αποδυναμώνει και μειώνει συγχρόνως το πολιτικό βάρος της μειονότητας.
Έτσι η ελληνική μειονότητα σε Αργυρόκαστρο, Χειμάρρα, Αγίους Σαράντα, θα κληθεί να προσφέρει την ψήφο της σε Αλβανούς η ακόμη και Τσάμηδες υποψήφιους με το Ψηφοδέλτιο του Δημοκρατικού Κόμματος, προκειμένου το κόμμα αυτό να πάει καλά στις εκλογές και να μπορέσει να εκλεγεί ο κ. Ντουλε στην Αυλώνα.
Στην προσπάθεια δικαιολόγησης της ένταξής του κ. Ντούλε στο ΔΚ, εξαγνίζεται το Δημοκρατικό Κόμμα, όταν είναι γνωστή η κάθε άλλο παρά φιλική πολιτική των κυβερνήσεων Μπερισα τόσο έναντι της Ελλάδας όσο και έναντι της μειονότητας. Απέναντι στον κ. Ράμα που επένδυσε στον εθνικισμό ,στην επιθετική ρητορική έναντι της Ελλάδας και στην πολιτική αφομοίωσης της μειονότητας προβάλλεται σε αντιδιαστολή ότι ο Λ. Μπάσα ήταν ο υπουργός εξωτερικών που υπέγραψε με την Ντ. Μπακογιαννη την Συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών ,η οποία απορρίφθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας μετά από προσφυγή του ίδιου του Ε. Ράμα.
Η επανεκλογή του κ. Ντούλε δίνει ίσως μια ανάσα, που δεν μπορεί να καλύψει όμως τα κρίσιμα διλήμματα που αντιμετωπίζει πλέον η Ελληνική Εθνική Μειονότητα στην Αλβανία, η οποία πρέπει επειγόντως σε κλίμα ενότητας να αποφασίσει τα επόμενα βήματα της που είναι πια κρίσιμα για την επιβίωση της.
