Ειδικού Συνεργάτη
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας και πρόεδρος των ΑΝΕΛ Π. Καμμένος όσο πλησιάζει η στιγμή των πιθανολογούμενων πρόωρων εκλογών είναι φυσικό να αναζητεί τρόπους ώστε να ανακτήσει δεσμούς με το εκλογικό σώμα το οποίο σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις αφήνει το κόμμα του και τον ίδιο εκτός Βουλής.
Τα αναδρομικά στους ένστολους ήταν μια τονωτική ένεση για τον ίδιο τον κ. Καμμένο, αλλά δεν αρκεί, καθώς το μείζον ζήτημα το οποίο αποτέλεσε την σημαία του κόμματος του και μαζί με την αντιμνημονιακή ρητορική αποτέλεσαν τους λόγους ίδρυσης του, το ονοματολογικό της πΓΔΜ, απειλεί να αφανίσει την πολιτική αυτή κίνηση. Μνημόνιο δεν ήθελε, Μνημόνιο έφερε, καμία αναφορά σε «Μακεδονία» δεν ήθελε, «Βόρεια Μακεδονία» και «μακεδονική γλώσσα» φέρνει.
Είναι προφανές ότι τώρα πλέον ότι κι αν πράξει ο ίδιος και οι βουλευτές των ΑΝΕΛ που θα τον ακολουθήσουν δεν έχει καμία σημασία, καθώς έχει ήδη συνυπογράψει την Συμφωνία των Πρεσπών, ακόμη κι αν δεν την ψηφίσει στην Βουλή και αποχωρήσει από την κυβέρνηση.
Διότι η κυβέρνηση η οποία διαπραγματεύθηκε για σχεδόν ένα χρόνο την Συμφωνία των Πρεσπών και στη συνέχεια την υπέγραψε, είναι κυβέρνηση η οποία στηρίζεται στους βουλευτές των ΑΝΕΛ και στην οποία ο ίδιος κατέχει κορυφαία θέση, ενώ συμμετέχουν και βουλευτές και στελέχη των ΑΝΕΛ.
Τώρα ο κ. Καμμένος αναζητά βολικά άλλοθι και αναζητά τρόπους ώστε να απεκδυθεί την ευθύνη που και προσωπικά έχει για την επίλυση του ονοματολογικού στην βάση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Η τελευταία ιδέα που διατύπωσε είναι να συγκληθεί Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών και εκεί να ληφθούν αποφάσεις…
Απλώς να θυμίσουμε ότι αφού παρακολουθούσε την διαπραγμάτευση να εξελίσσεται και να προχωρά, δήλωνε ότι δεν αντιδρά γιατί «δεν πρόκειται να υπάρξει Συμφωνία». Όταν κατέληξαν οι δυο πλευρές στην Συμφωνία, τα έβαλε με τον κ. Τσίπρα και τον κ.Κοτζιά ότι «έτρεξαν» τις συνομιλίες ενώ είχε συμφωνηθεί να μην καταλήξουν σε συμφωνία στην διάρκεια της θητείας της κυβέρνησης αυτής.
Και αργότερα διατύπωσε και πάλι την καινοφανή θέση ότι ακόμη κι αν υπογράφτηκε η Συμφωνία «δεν πρόκειται να περάσει από την Σκοπιανή Βουλή και από το δημοψήφισμα». Τώρα λοιπόν αφού ο ίδιος συνέβαλε δια της αδρανείας του στην Συμφωνία των Πρεσπών που στις 15 Ιανουαρίου όπως όλα δείχνουν θα ολοκληρωθεί η διαδικασία εφαρμογής της σε ότι αφορά το μέρος που αναλογεί στην πΓΔΜ, ο κ. Καμμένος αντιλαμβάνεται ότι πλησιάζει η ώρα να περάσει από το «ταμείο» όπου θα καταβάλλει το τίμημα.
Και έτσι όλο και ανακαλύπτει ιδέες όπως αυτή του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, το οποίο όμως θα έπρεπε να το είχε ζητήσει και απαιτήσει τον περασμένο Ιούνιο, πριν ολοκληρωθούν οι συνομιλίες για την Συμφωνία των Πρεσπών. Τώρα το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών δεν έχει καμιά απολύτως σημασία, καθώς ούτε ουσιαστικά, ούτε τυπικά μπορεί να ακυρώσει την υπογραφή της κυβέρνησης στην Συμφωνία των Πρεσπών.
Ο κ. Καμμένος εγκλωβίσθηκε σε ένα αδιέξοδο, που η μόνη διέξοδος για τον ίδιο, αν πράγματι ήθελε να σώσει το «όνομα της Μακεδονίας», όπως τουλάχιστον επιχειρεί να δείξει ότι το εννοεί, θα ήταν η ανατροπή της κυβέρνησης. Με κάθε άλλη κίνηση, ακόμη και αποχώρηση από την κυβέρνηση ή απουσία από την Βουλή στη ψηφοφορία της Συμφωνίας, συμπράττει στην εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Και η ονομασία «Βόρεια Μακεδονία», τα περί «μακεδονικής γλώσσας» και χρήσης του όρου «Μακεδονία και Μακεδονικός» από την γειτονική χώρα και η ενίσχυση και νομιμοποίηση του «Μακεδονισμού» των Σκοπίων, έχουν και την δική του σφραγίδα.
Ούτε άλλοθι υπάρχουν, ούτε αλλού μπορούν να μετατεθούν ευθύνες, καθώς το έφεραν έτσι τα πράγματα ώστε ο Π. Καμμένος να είναι ο μόνος που εάν το ήθελε, θα μπορούσε να ανατρέψει την Συμφωνία των Πρεσπών..
