Έβγαλαν τα μπακαλόχαρτα οι οικονομικοί επιτελείς του Σύριζα, για να υπολογίσουν πόσο κοστίζει η επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ. Πόσο κάνει η ΔΕΗ σήμερα; 3,16 δισ. ευρώ.
Τι ποσοστό πρέπει να αγοράσει το κράτος; Το 17%. Και υπολογίζουν πως θα χρειαστούν 537 εκατ. ευρώ. Μιλάμε για μια κοστολόγηση που αποτελεί προϊόν είτε πολιτικής εξαπάτησης, είτε βροντερής άγνοιας.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι βασικοί μέτοχοι της ΔΕΗ είναι η Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών & Περιουσίας ΑΕ (ΕΕΣΥΠ) δηλαδή το γνωστό σε όλους μας Υπερταμείο με ποσοστό 34,12%, η Selath Holdings S.à r.l. που είναι θυγατρική της CVC Capital Partners SICAV-FIS S.A. με ποσοστό 10%, Helikon Investments Limited μέσω της θυγατρικής της Helikon Long Short Equity Fund Master ICAV με ποσοστό 6,48%, η Covalis Capital LLP με ποσοστό 5,26% και η Goldman Sachs Group, Inc. με ποσοστό 5,24%.
Συνολικά οι θεσμικοί επενδυτές και το ευρύ επενδυτικό κοινό κατέχουν το 65,88% των μετοχών της ΔΕΗ.
Είναι προφανές πως για να αποκτήσει επιπλέον μετοχές το κράτος, θα πρέπει να τις αγοράσει από άλλους επενδυτές. Οι εγκληματικά αδαείς οικονομικοί εγκέφαλοι του Σύριζα εκτιμούν πως οι αγορές αυτές θα πραγματοποιηθούν μέσα σε ένα δευτερόλεπτο με σταθερή τιμής πώλησης. Εξ ου και τα 537 εκατ. ευρώ. Δηλαδή σύμφωνα με την απλοϊκή σκέψη των οικονομολόγων του Σύριζα, το κράτος θα αποκτήσει τις μετοχές που χρειάζεται στην τρέχουσα τιμή των 8,26 ευρώ ανά μετοχή. Είναι όμως αυτό δυνατόν;
Φυσικά και όχι. Για πολλούς και διάφορους λόγους.
Μόλις το κράτος αγοράσει έστω και 1 μετοχή της ΔΕΗ, η χρηματιστηριακή νομοθεσία προβλέπει πως θα είναι υποχρεωμένο να κοινοποιήσει την αγορά αυτή στο Χρηματιστήριο Αθηνών, μέσω ειδικής ανακοινώσεως ρυθμιζόμενης πληροφορίας. Αυτό σημαίνει πως αμέσως όλοι οι επενδυτές θα πληροφορηθούν τις αγορές που θα πραγματοποιεί το κράτος στη μετοχή της ΔΕΗ.
Οπότε είναι δυνατόν οι μαθητευόμενοι οικονομικοί μάγοι του Σύριζα να θεωρούν πως οι επενδυτές θα πωλήσουν τις μετοχές τους σε αυτά της επίπεδα; Διότι οι άγραφοι νόμοι της προσφοράς και της ζήτησης που ισχύουν και στο Χρηματιστήριο, λένε πως όταν αυξάνεται η ζήτηση για μια μετοχή τόσο αυξάνεται και η τιμή της.
Επομένως, ουδείς θα πωλήσει τις μετοχές του στη ΔΕΗ στα 8,26 ευρώ, αλλά θα «στήνει» τις τιμές πώλησης σε υψηλότερα επίπεδα. Δηλαδή, οι δυνητικοί πωλητές (οι επενδυτές κάτοχοι του 65,88%) θα ζητήσουν από τον αγοραστή, δηλαδή από το κράτος, να αυξήσει τις προσφερόμενες τιμές.
Δηλαδή να πληρώσει πολύ ακριβότερα για να αποκτήσει το πολυπόθητο 17% που χρειάζεται. Οπότε οι υπολογισμοί των μπακαλόχαρτων του οικονομικού επιτελείου του Σύριζα για τα «κοστολογημένα» 537 εκατ. ευρώ, που θα χρειαστούν για την επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, πάνε περίπατο.
Και αυτό είναι τα λιγότερο. Διότι η κίνηση του κράτους θα προσκρούσει στο νόμο 3461/2006, σχετικά με τις Δημόσιες Προτάσεις Αγοράς Κινητών Αξιών.
Σύμφωνα με το νόμο, εάν ένας επενδυτής ή ομάδα επενδυτών που δρα συντονισμένα, κατέχει ποσοστό άνω του 33,33% μιας εισηγμένης στο Χρηματιστήριο εταιρείας, δηλαδή στην περίπτωση μας το κράτος, που κατέχει το 34,12% της ΔΕΗ, αποκτήσει επιπλέον ποσοστό ανώτερο του 3%, τότε υποχρεούται να κάνει υποχρεωτική πρόταση εξαγοράς για το σύνολο των μετοχών της εταιρείας, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση της ΔΕΗ. Δηλαδή δεν θα πρέπει να αγοράσει μόνο το 17%, αλλά το υπόλοιπο 65,88% των μετοχών της ΔΕΗ, που βρίσκεται στα χέρια άλλων επενδυτών.
Και μάλιστα η τιμή της υποχρεωτικής δημόσιας πρότασης δεν μπορεί να είναι κατώτερη ούτε από τη μέση χρηματιστηριακή τιμή της μετοχής, κατά τους έξι (6) μήνες που προηγούνται της ημερομηνίας της δημόσιας πρότασης, αλλά ούτε και από την υψηλότερη τιμή της μετοχής κατά τους δώδεκα (12) μήνες που προηγούνται της ημερομηνίας στην οποία το κράτος απέκτησε αυτό το 3% και υποχρεώθηκε να υποβάλει την υποχρεωτική δημόσια πρόταση.
Επομένως, άλλο είναι το κόστος για το 17% και άλλο το κόστος για το σύνολο των μετοχών. Διότι με την απλή μέθοδο των τριών που διδασκόμαστε στο Δημοτικό σχολείο, η απόκτηση του 65,88% των μετοχών της ΔΕΗ, θα κοστίσει πάνω από 2 δισ. ευρώ. Και μάλιστα με την προϋπόθεση πως οι επενδυτές θα ανταποκρίνονταν θετικά στη υποχρεωτική δημόσια πρόταση του κράτους. Πράγμα που είναι εξαιρετικά αμφίβολο, αφού οι ξένοι κυρίως επενδυτές έχουν έρθει για να μείνουν στη μετοχική βάση της ΔΕΗ.
Οπότε και πάλι οι υπολογισμοί των μπακαλόχαρτων του οικονομικού επιτελείου του Σύριζα για τα «κοστολογημένα» 537 εκατ. ευρώ, που θα χρειαστούν για την επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ, πάνε περίπατο.
Εκτός όμως από τους δήθεν «κοστολογημένους αριθμούς», που όπως είδαμε «δεν βγαίνουν» με τίποτα, θα υπάρξουν και άλλες παράπλευρες απώλειες στην προσπάθεια της κυβέρνησης Σύριζα να επανακρατικοποιήσει της ΔΕΗ. Ειδικά αν αυτή η προσπάθεια συνοδευτεί από αντίστοιχες κινήσεις στην Εθνική Τράπεζα που εξήγγειλε ο Γιάννης Δραγασάκης και της HelleniQ Energy (πρώην ΕΛΠΕ) που εξήγγειλε ο Γιώργος Σταθάκης.
Διότι τότε θα κτυπήσει κόκκινος συναγερμός για όλους τους ξένους επενδυτές που θα αποχαιρετίσουν εν ριπή οφθαλμού τις επενδύσεις τους στην Ελλάδα. Θέτοντας την Ελλάδα στην ίδια θέση με κάποιες αφρικανικές χώρες στις οποίες οι ντόπιοι δικτατορίσκοι ηγέτες τους, κρατικοποιούν τις ιδιωτικές εταιρείες, μέσα σε ένα λεπτό, με ένα νόμο και ένα άρθρο ή με μια ριπή όπλου.
