O Γενικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών εξακολουθεί να κινείται με άνεση πάνω από τα επίπεδα κόκκινου συναγερμού που ορίζονται από τη ζώνη τιμών ανάμεσα στο 1.040 και 1.030 μονάδες και να αποπειράται να διασπάσει ανοδικά το ψυχολογικό επίπεδο των 1.100 μονάδων. Η αγορά δείχνει να απορροφά με άνεση τις πωλήσεις που ακολούθησαν τη σημαντική άνοδο των μετοχών από την αρχή του χρόνου.
Ο κύριος όγκος των συναλλαγών επικεντρώνεται όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα σημειώματα, στις μετοχές των τραπεζών, των εταιρειών υψηλής κεφαλαιοποίησης, σε μετοχές που ακολουθούν μια δική τους αυτόνομη πορεία που στηρίζεται σε αναμενόμενα deals, σε σημαντικά εταιρικά γεγονότα καθώς και σε μετοχές εταιρειών που χαρακτηρίζονται σαν turn around stories, δηλαδή σε εταιρείες που θα μεταβάλουν άρδην τη σημερινή τους κατάσταση.
Και είναι λογικό ο όγκος των συναλλαγών να οδεύει προς αυτές τις κατευθύνσεις. Ο πρώτος λόγος είναι πως οι ξένοι θεσμικοί επενδυτές προσανατολίζονται στις μετοχές υψηλής κεφαλαιοποίησης και υψηλής εμπορευσιμότητας ακολουθώντας τις αυστηρές προδιαγραφές που θέτουν τα καταστατικά τους και οι επενδυτικές τους επιτροπές. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το εγχώριο έξυπνο χρήμα προσπαθεί να ανακαλύψει τις εταιρείες «διαμαντάκια» που όχι μόνο άντεξαν στην κρίση, αλλά την εκμεταλλεύτηκαν μετασχηματιζόμενες σε κάτι πιο ανταγωνιστικό, παραγωγικό και κερδοφόρο. Και ο τρίτος λόγος είναι η κερδοσκοπική φύση των επενδυτών, που σπάνια μπορεί να αφήσει έξω από το σκόπευτρο της, τις εκτινασσόμενες μετοχές όπως για παράδειγμα είναι η MIG λόγω της δημόσιας πρότασης της Τράπεζας Πειραιώς και της αναμενόμενης μετοχικής «σύγκρουσης» με τον Μάριο Ηλιόπουλο, η Τράπεζα Αττικής λόγω της επόμενης ανακεφαλαιοποίησης, το ΚΛΜ λόγω της εξαγοράς από την Intracom και άλλες.
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά σε ένα πάρτι με λίγους καβαλιέρους, τους παλαιούς 15.000 ενεργούς επενδυτικούς κωδικούς που έχουν αυξηθεί λίγο τις τελευταίες ημέρες και τους θεσμικούς επενδυτές από το εξωτερικό. Και με λιγοστές ντάμες, αφού οι μετοχικοί τίτλοι που συμμετέχουν μέχρι στιγμής στο πάρτι είναι λιγότεροι από 25.
Μήπως δεν υπάρχουν καλές μετοχές εκτός από αυτές της μεγάλης κεφαλαιοποίησης; Υπάρχουν. Μήπως δεν υπάρχουν μετοχές μικρών εταιρειών που θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά; Υπάρχουν. Μήπως δεν υπάρχουν μετοχές που θα μπορούσαν να αποτελέσουν στόχο εξαγορών; Υπάρχουν. Μήπως δεν υπάρχουν μετοχές που τηρούν τις προδιαγραφές για να στηθούν πάνω τους κερδοσκοπικά παιχνίδια; Υπάρχουν.
Τότε γιατί σε αυτόν τον χώρο δεν φτάνουν οι ήχοι από το πάρτι; Γιατί δεν βλέπουμε μια γενικευμένη άνοδο σε όλα τα πλάτη και μήκη του χρηματιστηριακού ταμπλό; Μήπως αυτήν τη φορά όλα είναι διαφορετικά;
Όχι. Απλά οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα πως ίσως βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή της εκδήλωσης μια μακροπρόθεσμης ανοδικής τάσης. Και αυτή η αρχική φάση διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά που προαναφέραμε. Λίγους παίκτες, λίγα χαρτιά και αρκετά χρήματα. Λίγους αγοραστές με αρκετά χρήματα και λίγους πωλητές με διάθεση να πωλήσουν τις μετοχές τους σε αυτά τα επίπεδα τιμών.
Η εικόνα θα μεταβληθεί όταν αυξηθεί ο αριθμός των αγοραστών, όταν αυξηθούν οι εισροές κεφαλαίων και όταν οι μετοχές της υψηλής κεφαλαιοποίησης φτάσουν σε ένα επίπεδο τιμών, στο οποίο οι πωλητές θα είναι διατεθειμένοι να ρευστοποιήσουν τις μετοχές τους. Τότε και μόνο τότε, οι πωλητές θα βρεθούν με ρευστότητα στα χαρτοφυλάκια τους και θα επιχειρήσουν να επανεπενδύσουν τα κέρδη τους, όχι στις «βαριές» μετοχές που μόλις θα έχουν πωλήσει, αλλά στις μετοχές της χαμηλής κεφαλαιοποίησης.
Αυτό συμβαίνει κάθε φορά. Και αυτό θα συμβεί και τώρα. Αυτός είναι ο κύκλος που προσδιορίζει η συναισθηματική διάθεση και η ψυχολογική καταπόνηση των συμμετεχόντων στις αγορές. Οπότε το καλύτερο που έχουν να κάνουν οι επενδυτές είναι να περιμένουν τις εξελίξεις και να μην εισέλθουν ακάλεστοι στο «πάρτι των μικρών», διατηρώντας τις απαραίτητες αποστάσεις ασφαλείας.
