Η πορεία των τιμών του πετρελαίου σημάδεψε ολόκληρη τη χρονιά του 2022. Μπορεί η τιμή του Brent στο κλείσιμο του έτους να βρίσκεται εκεί κοντά που ξεκίνησε πέριξ των $83, όμως κατά τη διάρκεια τουλάχιστον 6 μηνών ίπτατο σε τριψήφια νούμερα, όπως βλέπουμε και στο ακόλουθο γράφημα.
Οι διακυμάνσεις ήταν μεγάλες. Σε απόλυτες τιμές κατά τη διάρκεια των τελευταίων 52 εβδομάδων η τιμή του Brent κινήθηκε από το χαμηλό των $75,00 μέχρι το υψηλό των $140,64. Η υψηλή μεταβλητότητα της τιμής του Brent, αντικατόπτριζε τις ειδήσεις από το μέτωπο του πολέμου στην Ουκρανία, τις αποφάσεις του OPEC+, τα νέα από την πορεία της κινεζικής οικονομίας που εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από τα υγειονομικά δεδομένα του Covid-19, τις συζητήσεις για το πλαφόν στο ρωσικό αέριο, τις θαλάσσιες μεταφορές, τις μεταβολές στο ύψος των στρατηγικών αποθεμάτων των ΗΠΑ, τα προβλήματα που αντιμετώπισαν τα διυλιστήρια, αλλά και τις αλλαγές στις συνήθειες των μεγάλων καταναλωτών ορυκτών καυσίμων.
Όλα όσα συνέβησαν στην αγορά πετρελαίου το 2022, οριοθέτησαν ένα καινούργιο περίγραμμα μέσα στο οποίο θα κινηθεί το κορυφαίο εμπόρευμα μέσα στη χρονιά που μας έρχεται. Και όπως λένε και οι παλιότεροι και σοφότεροι από εμάς, τα παθήματα και τα μαθήματα του 2022, αποτελούν πλέον διδάγματα και κανόνες για το 2023.
Το πρώτο βασικό μάθημα είναι πως το τέλος της χρήσης ορυκτών καυσίμων δεν είναι κοντά. Το ευρωπαϊκό ενεργειακό κραχ, έδειξε πως τα ορυκτά καύσιμα παραμένουν στον πυρήνα της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, στον πυρήνα της λειτουργίας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και στο κέντρο βάρους του συνόλου της ευρωπαϊκής οικονομίας. Παρά τις υποσχέσεις και τους σχεδιασμούς της Ευρωπαϊκής κεντρικής πολιτικής σκηνής, η απεξάρτηση από το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο δεν είναι ορατή, σε άμεσο μέλλον.
Η παραγωγή ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο, δεν επαρκεί. Και οι ανάγκες των πολιτών της Ευρώπης σε ενέργεια και θέρμανση, απαιτούν την ύπαρξη ενός σταθερού συστήματος που προς το παρόν δεν μπορεί να είναι άλλο από τα ορυκτά καύσιμα. Άλλωστε, η Ευρώπη, δεν απέκλεισε κατά τη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης που διέρχεται ούτε το πετρέλαιο, ούτε και το φυσικό αέριο, από τις ενεργειακές προμήθειές της. Προσπάθησε και προσπαθεί να αντικαταστήσει το Ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο, με ορυκτά καύσιμα από άλλες χώρες προέλευσης.
Το δεύτερο βασικό μάθημα είναι πως η Σαουδική Αραβία, παρά τις πιέσεις που έχει δεχθεί από τις ΗΠΑ, δεν προτίθεται να αφήσει τις τιμές να υποχωρήσουν. Έτσι υπερασπίζεται τα δικά της συμφέροντα, εκεί που αυτά συγκρούονται με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα οι υπόλοιπες χώρες του OPEC, δεν έχουν τη δυνατότητα να αυξήσουν τις ποσότητες άντλησης, λόγω της απουσίας επενδύσεων στον τομέα της εξόρυξης εδώ και αρκετά χρόνια. Και αυτό οφείλεται στις χαμηλές τιμές του πετρελαίου πριν το 2022 όπως βλέπουμε και στο ακόλουθο γράφημα.
Το τρίτο μάθημα είναι πως η ζήτηση πετρελαίου από την Κίνα, αποτελεί το σημείο κλειδί για τον προσδιορισμό των τιμών. Η κινεζική υγειονομική πολιτική, γνωστή και σαν «zero-COVID», αποκλιμάκωσε τη ζήτηση για ορυκτά καύσιμα μέσα στο 2022. Επομένως, οι traders πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν τους, όχι μόνο τις εξαγγελίες του OPEC+, τα στρατηγικά αποθέματα των ΗΠΑ, αλλά και υγειονομικά στοιχεία της Κίνας.
Με αυτά τα νέα δεδομένα μπαίνουν οι traders στην αρένα της μάχης με το μαύρο χρυσό. Τα πράγματα είναι σύνθετα και οι εξισώσεις πολυπαραγοντικές. Οπότε η κλασσική έκφραση του Όλι Ρεν «kalo kouragio», θα πρέπει να συνοδεύει τους επενδυτές που θα επιχειρήσουν και φέτος να κερδοσκοπήσουν πάνω στη μεταβλητότητα των τιμών του πετρελαίου.
