Οι ανησυχίες για μια παγκόσμια οικονομική επιβράδυνση λόγω του υψηλού πληθωρισμού και της απότομης στροφής των κεντρικών τραπεζών σε περιοριστικές πολιτικές συνεχίζουν να ασκούν πιέσεις στις τιμές του πετρελαίου, ενώ και το ισχυρό δολάριο καθιστά προβληματική τη ζήτηση από τις χώρες με αδύναμα νομίσματα.
Κάτω από αυτές τις ανησυχίες το brent πράγματι την προηγούμενη εβδομάδα χτύπησε εν τέλει το «βαρύ πυροβολικό» του ημερήσιου διαγράμματος ήτοι τη ζώνη των 92,5-94 δολαρίων με ενδοσυνεδριακό μάλιστα χαμηλό στα 91,50 δολάρια/βαρέλι.
Κατάφερε όμως να μαζέψει τις απώλειες, κλείνοντας πέριξ των 96 δολαρίων/βαρέλι, καθώς η τιμή του μαύρου χρυσού δέχεται εδώ και καιρό αμφίρροπες δυνάμεις.
Καταρχάς τα ρεκόρ στις τιμές του φυσικού αερίου συνεχίζουν. Όσο συνεχίζουν λοιπόν οι υψηλές πτήσεις του φυσικού αερίου, τόσο μετατοπίζεται ένα μεγάλο μέρος της ζήτησης από το φυσικό αέριο στο πετρέλαιο, ως εναλλακτική πηγή ενέργειας.
Δεύτερον, υπενθυμίζουμε ότι εδώ και μήνες η περιορισμένη προσφορά βρίσκεται πίσω από τη ζήτηση. Αυτή άλλωστε είναι η πιο σημαντική ανοδική δύναμη για τις τιμές του πετρελαίου, μια δύναμη που παραμένει στο τραπέζι μετά τις μετριοπαθέστατες αποφάσεις του OPEC+ στις 3 Αυγούστου όσον αφορά τα επίπεδα της προσφοράς.
Άλλωστε ακόμα και αν ήθελε ο OPEC+, μικρές βελτιώσεις θα μπορούσαν να γίνουν στο επίπεδο της προσφοράς καθώς τα σχέδια για την πράσινη μετάβαση μείωσαν όλα αυτά τα χρόνια τις επενδύσεις στην εξόρυξη, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτή μια άμεση αύξηση της προσφοράς από όλους τους πετρελαιοπαραγωγούς.
Ενδεικτικό είναι ότι πολλοί παραγωγοί ήδη αγωνίζονται να τηρήσουν τις υπάρχουσες ποσοστώσεις παραγωγής και πολύ φοβόμαστε ότι ακόμα περισσότεροι δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στις ελαφρώς μεγαλύτερες ποσοστώσεις παραγωγής από τον Σεπτέμβριο και μετά.
Τρίτον, η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν φαίνεται να έχει «κολλήσει», διαψεύδοντας τις ελπίδες για πρόσθετες προμήθειες πετρελαίου στην αγορά, τουλάχιστον άμεσα.
Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, δεν έχουμε ακόμη κάποια ουσιαστική ένδειξη για το αν οι ΗΠΑ θα αποδεχθούν τους όρους που θέλουν οι Ιρανοί, οπότε αναγκαστικά πρέπει να περιμένουμε την απάντηση των ΗΠΑ.
Μια αναβίωση πάντως της πυρηνικής συμφωνίας με την Τεχεράνη θα μπορούσε να οδηγήσει τις ΗΠΑ στην άρση των κυρώσεων σε βάρος του Ιράν, το οποίο με τη σειρά του θα μπορούσε να διοχετεύσει περισσότερα βαρέλια στην παγκόσμια αγορά. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να οδηγήσει τις τιμές στη ζώνη των 82 με 85 δολαρίων το βαρέλι, όπως φαίνεται από το παρακάτω διάγραμμα.
Όπως και να έχει, η έκθεση της ΙΕA αυτή την εβδομάδα θα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, προκειμένου να δούμε αν η σταθερή ζήτηση για πετρέλαιο είναι μια «διαταραχή» παρά τους φόβους για ύφεση ή ο νέος κανόνας.
Ανακεφαλαιώνοντας , μπορεί η βραχυπρόθεσμη τάση να είναι πτωτική, καθώς το brent διαπραγματεύεται πλέον κάτω από τον κινητό μέσο των 200 ημερών στα 98,90 δολάρια/βαρέλι και οι traders εμφανίζονται επιφυλακτικοί προσπαθώντας να επανεκτιμήσουν το ρευστό τοπίο, σε μεσομακροπρόθεσμο όμως ορίζοντα τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Με την άποψη αυτή συντάσσονται όπως θα δούμε στη συνέχεια και μεγάλοι θεσμικοί φορείς της αγοράς.
Όσα μας είπε ο γ.γ του ΟPEC+ και το ΔΝΤ
Ενώ η αγορά αναμένει αν θα εδραιώσει το πετρέλαιο τα τρέχοντα επίπεδα στήριξης στις επόμενες συνεδριάσεις, ο νέος γραμματέας του OPEC, o Haitham al-Ghais προέβει σε εξαιρετικά αισιόδοξες προβλέψεις στο Reuters για τη ζήτηση του πετρελαίου τόσο για το υπόλοιπο του έτους, όσο και για το 2023.
Πιο συγκεκριμένα, δήλωσε ότι μπορεί η πρόσφατη πτώση της τιμής του πετρελαίου να αντανακλά τους φόβους για οικονομική επιβράδυνση, εντούτοις συγκαλύπτει τα θεμελιώδη μεγέθη της αγοράς, όπως το γεγονός ότι η ζήτηση για πετρέλαιο παραμένει ισχυρή στη φυσική αγορά, οι ανησυχίες για την κινεζική οικονομική επιβράδυνση είναι υπερβολικές και η ζήτηση είναι πολύ πιθανό να βρει εκ νέου υποστήριξη από τη χρήση αεροπορικών καυσίμων, καθώς οι άνθρωποι ταξιδεύουν πλέον περισσότερο.
Ως εκ τούτου σύμφωνα με τον Αl-Ghais υπάρχει «...πολύς φόβος, πολλές εικασίες και άγχος, και αυτό είναι που οδηγεί κυρίως στην πτώση των τιμών, παρά το γεγονός ότι στη φυσική αγορά βλέπουμε τα πράγματα πολύ διαφορετικά. Η ζήτηση εξακολουθεί να είναι ισχυρή επομένως εξακολουθούμε να αισθανόμαστε πολύ αισιόδοξοι για το υπόλοιπο του τρέχοντος έτους».
Ενόψει της επόμενης συνεδρίασης του OPEC+ στις 5 Σεπτεμβρίου, ο Al Ghais ανέφερε ότι είναι θετικός για τις προοπτικές και του επόμενου έτους, αν και «...βλέπουμε μια επιβράδυνση το 2023 στην αύξηση της ζήτησης, αλλά δεν θα πρέπει να είναι χειρότερη από αυτή που είχαμε ιστορικά... μιας και.ο κόσμος αντιμετωπίζει τις οικονομικές πιέσεις του πληθωρισμού με πολύ καλό τρόπο».
Την σκυτάλη της αισιοδοξίας για τις τιμές του πετρελαίου την πήρε στη συνέχεια το ΔΝΤ.
Ο Jihad Azour, διευθυντής του ΔΝΤ για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, δήλωσε στους Financial Times ότι σε σχέση με τις προσδοκίες πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι εξαγωγείς πετρελαίου και φυσικού αερίου της περιοχής, ιδιαίτερα τα κράτη του Κόλπου, θα δουν επιπλέον σωρευτικά έσοδα από πετρέλαιο 1,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2026.
Το στοίχημα του «παππού» της Wall
Μια από τις σημαντικότερες ειδήσεις της περασμένης εβδομάδας ήταν ότι η Berkshire Hathaway κέρδισε την έγκριση να αγοράσει έως και το 50% των μετοχών του πετρελαϊκού κολοσσού Occidental. Αρκετοί αναλυτές μάλιστα πιστεύουν ότι πρόκειται για ένα βήμα προς την πλήρη εξαγορά, η οποία μπορεί να κοστίσει τελικά περισσότερα από 50 δισ. δολάρια.
Είναι γνωστό ότι ο «παππούς» των αγορών εδώ και μήνες εμπλουτίζει το χαρτοφυλάκιο του με επενδύσεις σε όλο τον ενεργειακό τομέα, από τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας έως την ηλιακή ενέργεια αλλά και το πετρέλαιο, αποδεικνύοντας με πράξεις την άποψη του ότι όσον αφορά τη συζήτηση γύρω από το μέλλον των ορυκτών καυσίμων και το πέρασμα εξ’ολοκλήρου της σκυτάλης στις ΑΠΕ, «το να τοποθετείσαι μόνο στο ένα από τα δύο άκρα είναι λίγο τρελό».
Στο σημείο αυτό να υπενθυμίσουμε κάποια πράγματα για την Occidental.
Καταρχάς πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς στη λεκάνη Permian, ήτοι το μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου των ΗΠΑ. Μετά δε την εξαγορά της Anadarko το 2019 - την οποία πέτυχε χάρη στα 10 δις που εξασφάλισε από τον Buffett- μπορεί να πρόσθεσε 30 δις στο χρέος της , αλλά ταυτόχρονα αύξησε τις εκτάσεις της στην περιοχή Permian σε 2,8 εκατομμύρια στρέμματα και προσέθεσε σταθερά ταμειακά αποδοτικά περιουσιακά στοιχεία στον Κόλπο του Μεξικού και στην Αλγερία.
Δεύτερον, είναι στην προνομιακή θέση να εμφανίζει ένα από τα χαμηλότερα κόστη παραγωγής , με μια τιμή πετρελαίου μόλις 40 δολάρια /βαρέλι να απαιτείται για να διατηρήσει το μέρισμά της. Οι ελεύθερες δε ταμειακές ροές της-ένα από τα βασικότερα κριτήρια προκειμένου να επενδύσει ο Buffett σε μια εταιρεία- ανήλθαν σε ρεκόρ 4,2 δισ. δολαρίων το δεύτερο τρίμηνο.
Τρίτον, η διοίκηση εφαρμόζει μια πολύ συντηρητική πολιτική με σαφή προτεραιότητα στα κέρδη έναντι της παραγωγής.
Τέταρτον, η εταιρεία σχεδιάζει να κατασκευάσει τη μεγαλύτερη μονάδα άμεσης δέσμευσης CO2 στον κόσμο από ανοικτό χώρο κοντά στις πετρελαιοπηγές της στο Τέξας–σχετικά με αυτή την τεχνολογία μπορείτε να διαβάσετε εδώ - χάρη στην οποία και βάση του νέου νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού που υπέγραψε ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπάιντεν αυτόν τον μήνα, θα εξασφαλίσει φορολογική πίστωση έως και 180 δολάρια για κάθε τόνο άνθρακα που θ’απορροφά από τον αέρα.
Αποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, ουδεμία διασφάλιση δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
