Οι κινήσεις των τιμών του πετρελαίου έχουμε συνηθίσει να υποστηρίζουμε ότι εξαρτώνται από δυο βασικούς παράγοντες. Ο πρώτος είναι οι αποφάσεις του OPEC+. Και ο δεύτερος είναι η πορεία της παγκόσμιας οικονομίας. Οι αποφάσεις του OPEC+ προσδιορίζουν την προσφορά πετρελαίου και η πορεία της παγκόσμιας οικονομίας προσδιορίζει από την πλευρά της, τη ζήτηση για πετρέλαιο.
Και τα τελευταία χρόνια, όταν αναφερόμαστε στην πορεία της οικονομίας, η προσοχή μας εστίαζε στην πορεία του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της Κίνας και όχι τόσο των ΗΠΑ, που συχνά κάνουν χρήση των στρατηγικών αποθεμάτων τους.
Ωστόσο, σήμερα, οι αναλυτές που παρακολουθούν από κοντά τις αγορές εμπορευμάτων, βρίσκονται αντιμέτωποι με περισσότερα δεδομένα και με περισσότερα ερεθίσματα. Διότι πλέον το πετρέλαιο έχει ενταχθεί πέραν όλων των άλλων και στη φαρέτρα με τα γεωπολιτικά όπλα που χρησιμοποιούνται στα πλαίσια της διαμόρφωσης νέων στρατοπέδων, νέων συμμαχιών και νέων συσχετισμών. Έτσι, τις τελευταίες ημέρες, τα δεδομένα πάνω στο τραπέζι παρουσιάζουν διαφοροποιημένα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με την DNV που είναι μέλος του Νορβηγικού Ομίλου Det Norske Veritas group, που εξειδικεύεται στην παροχή συμβουλών πάνω στη λεγόμενη «ενεργειακή αλυσίδα», η χρήση πετρελαίου θα μειωθεί κατά 50% έως το 2050. Και αυτό διότι μέσα στα επόμενα 25 χρόνια η DNV προβλέπει πως τα ορυκτά καύσιμα δεν θα χρειάζεται να υποστηρίζουν την κίνηση των οχημάτων.
Όμως ενώ οι οδικές μεταφορές θα απεξαρτηθούν από το πετρέλαιο, οι αεροπορικές μεταφορές και η ναυτιλία, θα εξακολουθούν να στηρίζονται σε αυτό, παρ’ όλο που θα εντάσσουν στον κύκλο της λειτουργίας τους σταδιακά και τα βιοκαύσιμα. Οπότε τίθεται θέμα απόδοσης των επενδύσεων που απαιτούνται ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η εξόρυξη πετρελαίου.
Σε πρόσφατη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την οικονομία της Σαουδικής Αραβίας, αλλά και σε παρέμβαση του Bloomberg Economics, αναφέρεται ότι εάν η τιμή του πετρελαίου υποχωρήσει κάτω από τα $80 το βαρέλι, τότε η χώρα θα επιστρέψει σε δημοσιονομικά ελλείμματα και θα δυσκολευτεί να διατηρήσει το ισχύον υψηλό επίπεδο των κρατικών δαπανών.
Ρεπουμπλικανοί νομοθέτες θέτουν θέμα διαχείρισης των στρατηγικών αποθεμάτων πετρελαίου των ΗΠΑ, γνωστών και ως SPR (Strategic Petroleum Reserve). Στις παρεμβάσεις τους υποστηρίζουν ότι σήμερα διακυβεύεται η ενεργειακή ασφάλεια των ΗΠΑ λόγω της διαρκούς μείωσης των αποθεμάτων, που βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1983. Στο άρθρο με τίτλο «ΟPEC+ και αποθέματα κρίνουν την τιμή του πετρελαίου», είχαμε παρουσιάσει τα δεδομένα των αμερικανικών στρατηγικών αποθεμάτων, ειδικά μετά από την απόφαση του περασμένου Οκτωβρίου να απελευθερώσει εκ νέου 15 εκατ. βαρέλια.
Η 25ετής συμφωνία συνεργασίας ανάμεσα την Κίνα και στο Ιράν, που έχει υπογραφεί ήδη από το 2019 και η πρόσφατη συμφωνία κινεζικού αρώματος ανάμεσα σε Ιράν και Σαουδική Αραβία, έρχονται να επιβεβαιώσουν τα αναδυόμενα ενεργειακά συμφέροντα του Πεκίνου στην περιοχή.
Έξι πετρελαιοπαραγωγές χώρες, η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Εμιράτα, η Αλγερία, η Αίγυπτος, το Μπαχρέιν και το Ιράν θα αιτηθούν να ενταχθούν στον οικονομικό οργανισμό BRICS, στην ερχόμενη διάσκεψη στο Cape Town. Σαν αποτέλεσμα, το γκρουπ των BRICS δηλαδή της Βραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας, Κίνας και Νότιας Αφρικής, θα εμπλουτισθεί ακόμα περισσότερο, σε σημείο που σύντομα θα ξεπεράσει το οικονομικό βεληνεκές των G7, με σημαντικά αυξημένη βαρύτητα στον ενεργειακό τομέα.
Τέλος, οι διμερείς αποφάσεις ανάμεσα σε εταιρείες και σε κράτη να εκκαθαρίζουν τις πετρελαϊκές συναλλαγές τους σε δικά τους νομίσματα και όχι σε δολάρια ΗΠΑ, είναι ακόμα ένας νέος παράγοντας στην πολυπαραγοντική αυτή εξίσωση.
Το περιβάλλον του προσδιορισμού των τιμών του μαύρου χρυσού, γίνεται ολοένα πιο σύνθετο και δαιδαλώδες. Και το trading στο συγκεκριμένο εμπόρευμα παραμένει ένα παιχνίδι για μεγάλα παιδιά.