Θα περίμενε κανείς μετά την πώληση της Άνεμος ο Όμιλος να επικεντρώνονταν στις παραδοσιακές δραστηριότητες στις οποίες μας είχε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια: Με επίκεντρο τον κατασκευαστικό κλάδο να αναπτύξει τις υπόλοιπες δραστηριότητες που δημιουργούν επαναλαμβανόμενη αξία και υποστηρίζουν την ταμειακή ρευστότητα του Ομίλου.
Εντούτοις φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε μια νέα πώληση, αυτήν τη φορά του κατασκευαστικού βραχίονα. Το ζητούμενο, επομένως, είναι ποια είναι η αξία των υπόλοιπων συμμετοχών της εταιρείας και τι μπορεί να περιμένει ένας επενδυτής σαν αποτίμηση;
Ας ξεκινήσουμε από τα εύκολα. Με κλεισμένη την πώληση του 75% της Άνεμος το ενοποιημένο καθαρό χρέος των 986 εκατ. ευρώ στο εννεάμηνο γίνεται καθαρή ρευστότητα 129 εκατ. ευρώ. Απομένει ένα 25% το οποίο στα 800 εκατ. ευρώ έχει αξία 200 εκατ. ευρώ με δεδομένο ότι η πώληση γίνεται στην ίδια αποτίμηση.
Η συμμετοχή στην Reds λίγο ψηλότερα από την αξία της Δημόσιας Πρότασης (144,7 εκατ. ευρώ) βρίσκεται στα 80,3 εκατ. ευρώ. Αν οι κατασκευές όντως πιάσουν μια αποτίμηση 160 εκατ. ευρώ σε όρους επιχειρηματικής αξίας σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιεύματα τότε το καθαρό ταμείο θα αυξηθεί περίπου στα 290 εκατ. ευρώ. Μέχρι στιγμής «τα εύκολα» έχουν δώσει αποτίμηση 570 εκατ. ευρώ.
Η Αττική οδός δυνητικά θα μπορούσε να έχει μια αποτίμηση 200 εκατ. ευρώ, εκεί εκτιμάται ότι βρίσκεται η αναλογούσα ρευστότητα για το χρόνο που απομένει ως τη λήξη της παραχώρησης στο τέλος του 2024. Για τις υπόλοιπες παραχωρήσεις η εκτίμηση των αξιών κινείται μεταξύ 100 - 130 εκατ. ευρώ χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η συμμετοχή του Μορέα.
Τι μένει; Τα σκουπίδια. Η συνεισφορά τους στα λειτουργικά κέρδη σε κυλιόμενη βάση βρίσκεται στα 12,6 εκατ. ευρώ ωστόσο έχουν καθαρό ταμείο 13 εκατ. ευρώ. και ως εκ τούτου μια αποτίμηση 88 εκατ. ευρώ φαίνεται λογική. Τα «πάντα όλα» αθροίζουν μεταξύ 860 και 960 εκατ. ευρώ, που ενδεχομένως να χρήζει έκπτωσης αφού δεν θα υπολογίζονται πλέον οι ωφέλειες που προσδίδει η παρουσία κατασκευαστικού βραχίονα ή κάποια ενδοομιλικη ρευστότητα (~100 -150 εκατ. ευρώ) που αναπόφευκτα υπάρχει μεταξύ των κλάδων δραστηριότητας και πολύ πιθανόν να περιέχεται ήδη μέσα στην υφιστάμενη ρευστότητα που έχει εκτιμηθεί για τον κλάδο κατασκευών.
Η άσκηση αποτίμησης αφήνει λεφτά πάνω στο τραπέζι σε σχέση με την τρέχουσα αποτίμηση ωστόσο έχει και ρίσκο εκτέλεσης. Για παράδειγμα, στην REDS αν και τα λειτουργικά κέρδη έχουν σταθεροποιηθεί στα 7 εκατ. ευρώ, το εύρος των αναπτύξεων (Μαρίνα Αλίμου, Γούρνες κλπ) που έρχονται τα επόμενα χρόνια έχουν αυξημένες κεφαλαιουχικές δαπάνες και μακροχρόνιο πλάνο εκτέλεσης μέχρι να βγουν τα πρώτα έσοδα που θα δικαιολογήσουν τον υψηλό βαθμό απόδοσης.
Κοιτάζοντας πιο μακροσκοπικά της κινήσεις αυτές φαίνεται ότι ο όμιλος εστιάζει τα μελλοντικά του πλάνα περισσότερο στις Παραχωρήσεις και την ανάπτυξη του Real Estate, ενώ σύμφωνα με δημοσιεύματα η εταιρεία εξετάζει την ανάπτυξη off-shore αιολικών πάρκων.
Πιθανότατα οι εξελίξεις στο διαγωνισμό της Αττικής Οδού να καθορίσουν το προς τα που θα γείρει πιο αποφασιστικά το βάρος των δραστηριοτήτων του ο «νέος» Ελλάκτωρ. Αυτό σημαίνει ότι ενδεχομένως να μην έχουμε δει ακόμα το τέλος της πώλησης των δραστηριοτήτων του ομίλου και το «big sale» να έχει και συνέχεια.
